W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

polsko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „vostre“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ostrew: rzeczownik
ostro: przysłówek
ostry: przymiotnik i przysłówek
ostrze: rzeczownik
rostra: rzeczownik
rostry: rzeczownik
ostrzec: czasownik przechodni
ostrzeń: rzeczownik
ostrzew: rzeczownik
stres: rzeczownik
ostrak: rzeczownik
ostrów: rzeczownik
volt: rzeczownik
voto
votum: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: rostry , rostra , ostrze , ostry , ostro , ostrew , ostrzew , ostrzeń , ostrzec , votum , voto , volt , ostrów , ostrak i stres

ostrew <D. ‑rwi, l.mn. ‑rwie> [ostref] RZ. r.ż. ROLN.

Leiterbaum r.m.

ostro <ostrzej> [ostro] PRZYSŁ.

1. ostro (intensywnie):

ostro wiać

ostro wiać

stark

ostro świecić

2. ostro (energicznie):

ostro reagować, hamować

ostro reagować, hamować

wziąć się ostro do roboty

sich B. energisch an die Arbeit machen

3. ostro (bezwzględnie):

ostro odpowiedzieć, skrytykować

ostro odpowiedzieć, skrytykować

4. ostro (wyraziście):

ostro odcinać się od tła

sich B. deutlich vom Hintergrund abheben

ostry <ostrzejszy> [ostrɨ] PRZYM.

1. ostry (nietępy):

ostry nóż, siekiera

ostry jak brzytwa

scharf wie ein Rasiermesser r.n.

2. ostry (dokuczliwy):

ostry wiatr, mróz

ostry wiatr, mróz

rau

hart

kalt

mieć ostry język

eine spitze [o. scharfe] Zunge haben

3. ostry (energiczny):

ostry hamowanie

ostry hamowanie

4. ostry (bezwzględny):

ostry szef, nauczyciel

ostry szef, nauczyciel

hart

mieć ostre pióro

eine spitze Feder führen [o. schreiben]

ostry dowcip

scharfer [o. böser] Witz r.m.

5. ostry (groźny):

6. ostry (wyrazisty):

ostry kontury, obraz

ostry kontury, obraz

klar

7. ostry (pikantny):

ostry zupa, papryka

ostry zupa, papryka

8. ostry (drażniący):

ostry zapach

ostry zapach

9. ostry (nieprzyjemny):

ostry głos

10. ostry (oślepiający):

ostry światło

grell

ostry światło

11. ostry (jaskrawy):

ostry kolory

grell

ostry kolory

12. ostry (przenikliwy):

stark

13. ostry (wrażliwy):

ostry wzrok

14. ostry (burzliwy):

ostry wymiana zdań, dyskusja

15. ostry (spiczasty):

ostry kąt, nos

spitz

ostry zakręt

16. ostry (forsowny):

ostry bieg, marsz

ostry bieg, marsz

17. ostry MED.:

ostre zapalenie wyrostka robaczkowego

akute Blinddarmentzündung r.ż.

18. ostry SPORT:

hart

19. ostry (w pełnej gotowości):

ostry dyżur

Bereitschaftsdienst r.m.

ostry dyżur

Notdienst r.m.

ostre pogotowie

Alarmbereitschaft r.ż.

20. ostry WOJSK.:

ostry nabój, amunicja

21. ostry FOTO (wyraźny):

ostry zdjęcie

ostrze <D. ‑rza, l.mn. ‑rza> [ostʃe] RZ. r.n.

1. ostrze (krawędź):

Schneide r.ż.

Klinge r.ż.

postawić sprawę na ostrzu noża

kategorisch eine Entscheidung fordern

sprawa stanęła na ostrzu noża

es stand auf des Messers Schneide

2. ostrze (czubek):

Spitze r.ż.

rostra <D. ‑ry, l.mn. ‑ry> [rostra] RZ. r.ż. ARCHIT.

Rostra r.ż.

rostry [rostrɨ] RZ.

rostry l.mn. < D. l.mn. ‑rów> NAUT.:

Bootsdeck r.n.

ostrzec [ostʃets] f. dk., ostrzegać [ostʃegatɕ] <‑ga> CZ. cz. przech.

ostrzec kogoś przed kimś/czymś

jdn vor jdm/etw warnen

ostrzeń <D. ‑enia, l.mn. ‑enie> [ostʃeɲ] RZ. r.m. BOT.

Hundszunge r.ż.

ostrzew <D. ‑u, l.mn. ‑y> [ostʃef] RZ. r.m. BOT.

Quellbinse r.ż.

stres <D. ‑u, l.mn. ‑y> [stres] RZ. r.m.

1. stres PSYCH.:

Stress r.m.

żyć w stresie

im Stress leben

żyć w stresie

[ständig] unter Stress stehen

2. stres GEO.:

Stress r.m.

ostrak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ostrak] RZ. r.m. HIST.

Ostrakon r.n.

ostrów <D. ‑rowu [lub ‑rowa], l.mn. ‑rowy> [ostruf] RZ. r.m. podn.

Flussinsel r.ż.

Werder r.m.

volt [volt] RZ. r.m.

volt → wolt

Zobacz też wolt

wolt <D. ‑a, l.mn. ‑y> [volt] RZ. r.m. FIZ.

wolt

Volt r.n.

voto [voto]

primo/secundo voto st. urz.

erster/zweiter Familienname r.m.

Ewa z Markowskich primo voto Grajewska, secundo voto Nowak st. urz.

Ewa, geborene Markowska, erst verheiratete Grajewska, später verheiratete Nowak

votum [votum] RZ. r.n.

votum → wotum

Zobacz też wotum

wotum <l.mn. ‑ta, D. l.mn. ‑tów> [votum] RZ. r.n. ndm. w l.p.

1. wotum PR.:

wotum zaufania/nieufności

Vertrauens-/Misstrauensvotum r.n.

2. wotum REL.:

Weihgeschenk r.n.

Weihgabe r.ż.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Przeszukaj słownik

polski

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski