Tłumaczenia dla hasła „wykasłać“ w polsko » niemiecki słowniku

wykasować [vɨkasovatɕ]

wykasować f. dk. od kasować

Zobacz też kasować

kasować <‑suje; f. dk. s‑> [kasovatɕ] CZ. cz. przech.

1. kasować (zmazywać):

kasować nagranie, plik

löschen

2. kasować (dziurkować):

kasować bilet

entwerten

3. kasować PR. (uchylać):

kasować orzeczenie, wyrok

aufheben

4. kasować pot. (niszczyć pojazd):

kasować

zu Schrott [o. schrottreif] fahren

5. kasować pot. (zarabiać):

kasować

kassieren

wykadzać <‑dza; cz. prz. ‑aj> [vɨkadzatɕ], wykadzić [vɨkadzitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

wykadzać

verräuchern

wykadzać pokój

das Zimmer verräuchern

wykreślać <‑la> [vɨkreɕlatɕ], wykreślić [vɨkreɕlitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wykreślać (wymazywać):

wykreślać zdanie

[durch]streichen

wykreślać zdanie

wegmachen pot.

2. wykreślać (wyrysować):

wykreślać projekt

[auf]zeichnen

wykarmiać <‑ia> [vɨkarmiatɕ], wykarmić [vɨkarmitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. wykarmiać (nakarmić piersią):

wykarmiać

stillen

wykarmiać

säugen

2. wykarmiać (zapewniać byt):

wykarmiać

aufziehen

wykarmiać

großziehen

wykarmił pięcioro dzieci

er hat fünf Kinder großgezogen [o. für fünf Kinder gesorgt]

I . wykańczać <‑cza; f. dk. wykończyć> [vɨkaj̃tʃatɕ] CZ. cz. przech.

1. wykańczać (doprowadzać do końca):

wykańczać zadanie

beenden

wykańczać zadanie

zu Ende führen

2. wykańczać (zużywać do końca):

wykańczać zapasy

aufbrauchen

wykańczać zapasy

verbrauchen

3. wykańczać pot. (zabijać):

wykańczać

fertig machen pot.

wykańczać

erledigen pot.

4. wykańczać pot. (męczyć):

wykańczać kogoś czymś

jdn mit etw fertig machen pot.

wykańczać kogoś nerwowo

jdn psychisch fertig machen pot.

II . wykańczać <‑cza; f. dk. wykończyć> [vɨkaj̃tʃatɕ] CZ. cz. zwr.

1. wykańczać pot. (wyczerpywać się):

wykańczać się czymś

sich B. mit etw abplagen [o. herumschlagen pot. ]

wykańczać się nerwowo

sich B. psychisch kaputtmachen pot. [o. zugrunde richten przen. ]

2. wykańczać:

wykańczać (zostawać zużytym) (zapasy)

ausgehen

wykańczać (zostawać zużytym) (zapasy)

aufgebraucht werden

I . wykazać [vɨkazatɕ] f. dk., wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> CZ. cz. przech. podn.

1. wykazać (udowadniać):

wykazać słuszność

nachweisen

wykazać słuszność

beweisen

2. wykazać (przejawiać):

wykazać zainteresowanie

zeigen

wykazać zainteresowanie

erkennen lassen

3. wykazać (ujawniać):

wykazać podobieństwa, różnice

aufzeigen

wykazać podobieństwa, różnice

aufdecken

wykazać chorobę

nachweisen

II . wykazać [vɨkazatɕ] f. dk., wykazywać [vɨkazɨvatɕ] <‑zuje> CZ. cz. zwr. podn. (dowodzić swojej wartości)

wykazać się czymś

sich B. durch etw auszeichnen

wykastrować [vɨkastrovatɕ]

wykastrować f. dk. od kastrować

Zobacz też kastrować

kastrować <‑ruje; f. dk. wy‑> [kastrovatɕ] CZ. cz. przech.

kastrować t. BOT., MED.

kastrieren

odkasłać [otkaswatɕ] f. dk., odkasływać [otkaswɨvatɕ] <‑łuje; cz. prz. ‑łuj> CZ. cz. nieprzech.

odkasłać

abhusten

odkasłać

sich B. [gründlich] räuspern

wykałaczka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [vɨkawatʃka] RZ. r.ż. GASTR.

wykałaczka

Zahnstocher r.m.

wykapany [vɨkapanɨ] PRZYM. pot.

wykapany ojciec/matka

ganz der Vater r.m. /die Mutter r.ż. pot.

on to wykapany dziadek

er ist seinem Großvater wie aus dem Gesicht geschnitten

wykadrować [vɨkadrovatɕ]

wykadrować f. dk. od kadrować

Zobacz też kadrować

kadrować <‑ruje; f. dk. s‑> [kadrovatɕ] CZ. cz. przech.

kadrować

Filmaufnahmen machen

wykafelkować <‑kuje> [vɨkafelkovatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

wykafelkować

Fliesen [o. Kacheln] verlegen

wykafelkować

fliesen

wykalkulować [vɨkalkulovatɕ] f. dk., wykalkulowywać [vɨkalkulovɨvatɕ] <‑owuje; cz. prz. ‑owuj> CZ. cz. przech.

1. wykalkulować:

wykalkulować EKON, HAND.

kalkulieren

wykalkulować EKON, HAND.

berechnen

wykalkulować EKON, HAND.

ausrechnen

2. wykalkulować pot. (zaplanować):

wykalkulować

sich C. etw ausrechnen

wykalkulować

[ein]kalkulieren

wykalkulować

[ein]planen

I . wymyślać <‑la f. dk. wymyślić> [vɨmɨɕlatɕ] CZ. cz. przech.

1. wymyślać (wynajdywać):

wymyślać

erfinden

wymyślać

sich C. ausdenken

ciekawe, co też jeszcze ona wymyśli

mal sehen, was sie sich jetzt wieder ausdenkt

coś tam znów wymyślił? pot.

was hast du dir da wieder zusammengesponnen? pot.

on prochu nie wymyślił

er hat das Pulver [auch] nicht gerade erfunden

2. wymyślać (zmyślać):

wymyślać

spinnen pot.

II . wymyślać <‑la> [vɨmɨɕlatɕ] CZ. cz. nieprzech.

wymyślać (ubliżać):

wymyślać komuś

jdn beschimpfen

zwroty:

wymyślać komuś od ostatnich [lub najgorszych] pot.

jdn wüst [o. aufs Übelste] beschimpfen