W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „dritte“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

drift: rzeczownik
drive: rzeczownik
hit·te: rzeczownik
quit·te: przymiotnik i przysłówek
druk·te: rzeczownik
drie: rzeczownik
drie·tal: rzeczownik
drif·tig: przymiotnik i przysłówek
drij·ven: czasownik
dril·len: czasownik
drin·ken: rzeczownik
drib·bel: rzeczownik
drij·ver: rzeczownik
drin·gen: czasownik
droog·te: rzeczownik
groot·te: rzeczownik
dries: rzeczownik
driest: przymiotnik i przysłówek
me·ri·te: rzeczownik
dril: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: drie , drukte , quitte , hitte , drive , drift , grootte , droogte , dringen , drijver , dribbel , drinken , drillen , drijven , driftig , drietal , dril , merite , driest i dries

drift <drift|en> [drɪft] RZ. r.ż.

1. drift (opwelling van woede):

Wutanfall r.m.

Wut r.ż.

rood van drift

2. drift:

drift (neiging, begeerte)

Trieb r.m.

drift (hartstocht)

Leidenschaft r.ż.

zijn driften beteugelen

seine Triebe zügeln

3. drift psych.:

Trieb r.m.

Drang r.m.

4. drift (het drijven):

Drift r.ż.

Trift r.ż.

een schip op drift

ein driftendes Schiff

het ijs is op drift geraakt

das Eis ist ins Treiben gekommen

5. drift:

drift (stroming: vloeistoffen)

Drift r.ż.

drift (stroming: lucht)

Strömung r.ż.

6. drift scheepv. (afwijking van de koers):

Abdrift r.ż.

op drift zijn

drive <drive|s> [drɑjf] RZ. r.m.

1. drive SPORT (slag):

Drive r.m.

2. drive (bridgewedstrijd):

Turnier r.n.

3. drive comput.:

Laufwerk r.n.

hit·te [hɪtə] RZ. r.ż. geen l.mn.

Hitze r.ż.

puffen van de hitte

unter der Hitze stöhnen

van de hitte doodgaan

vor Hitze umkommen

quit·te [kit] PRZYM.

quitt

quitte of dubbel spelen przen.

alles aufs Spiel setzen

quitte spelen

unterm Strich bei null rauskommen

wij zijn [o. staan ] quitte ook przen.

druk·te <drukte|s> [drʏktə] RZ. r.ż.

1. drukte:

drukte (veel bezigheden)

Betrieb r.m.

drukte (in zaak, bedrijf e.d.)

Hochbetrieb r.m.

door de drukte heb ik de bestelling vergeten (door het vele werk)

über der vielen Arbeit habe ich die Bestellung vergessen

door de drukte heb ik de bestelling vergeten (in de gejaagdheid)

in der Hektik habe ich die Bestellung vergessen

2. drukte:

drukte (leven, vertier: dicht op elkaar)

Gedränge r.n.

drukte (leven, vertier: veel mensen)

Betrieb r.m.

drukte (leven, vertier: het in de weer zijn)

Geschäftigkeit r.ż.

drukte (verkeer)

Betrieb r.m.

drukte (verkeer)

starke(r) Verkehr r.m.

bij de opening heerste een enorme drukte

der Andrang bei der Eröffnung war enorm

in de drukte is hem zijn horloge gerold

im Gedränge hat ihm jd die Uhr gestohlen

3. drukte (veel ophef):

Umstände l.mn.

drukte (van iets) maken

viel Aufhebens von etw machen

veel drukte om niets

viel Lärm um nichts

4. drukte (omslag, omhaal):

Aufwand r.m.

de voorbereiding brengt veel drukte mee

die Vorbereitung ist sehr aufwendig

drie¹ <drie|ën> [dri] RZ. r.ż.

1. drie (getal):

drie

Drei r.ż.

2. drie (cijfer, als maatstaf voor prestaties):

drie

≈ Fünf r.ż.

een drie voor Latijn hebben

≈ eine Fünf in Latein haben

drie·tal <drietal|len> [dritɑl] RZ. r.n.

1. drietal (aantal van drie):

Drei r.ż.

Dreiheit r.ż.

een drietal mannen

2. drietal (lijst van drie namen):

Kandidatenliste r.ż. mit drei Namen

drif·tig <driftige, driftiger, driftigst> [drɪftəx] PRZYM.

1. driftig (waaruit woede spreekt):

iem driftig maken

jdn in Wut versetzen

2. driftig (opvliegend):

driftig van aard zijn

ein hitziges Temperament haben

3. driftig (heftig):

hij stond driftig te gebaren

er stand da und gestikulierte erregt

4. driftig (haastig):

met driftige passen

mit hastigen Schritten

drij·ven¹ <dreef, h./i. gedreven> [drɛivə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. drijven:

drijven (aan de oppervlakte blijven)

drijven (op het water in de stroming)

het wrakhout is naar de kust gedreven

das Treibholz ist an die Küste geschwemmt worden

hout drijft op water

Holz schwimmt auf dem Wasser

de zaak drijft op hem przen.

er ist die treibende Kraft des Unternehmens

2. drijven (zweven):

3. drijven:

drijven (doornat zijn)

(völlig) durchnässt sein

drijven (onder water staan)

unter Wasser stehen

de badkamer dreef

das Badezimmer stand unter Wasser

dril·len² <drilde, h. gedrild> [drɪlə(n)] CZ. cz. nieprzech.

drillen (trillen)

drillen (trillen)

beben

drillen (hoorbaar)

drin·ken¹ [drɪŋkə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Getränke l.mn.

Trank r.m. form.

het eten en drinken is er goed

die Verpflegung ist dort gut

drib·bel <dribbel|s> [drɪbəl] RZ. r.m.

Dribbling r.n.

drij·ver <drijver|s> [drɛivər] RZ. r.m.

1. drijver (iem die iets drijft):

Treiber r.m.

2. drijver (voorwerp dat drijft):

Schwimmer r.m.

drin·gen¹ <drong, h. gedrongen> [drɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. dringen (door drukken verplaatsen):

zich op de voorgrond dringen przen.

sich in den Vordergrund drängen

2. dringen (dwingen):

ik voel mij niet gedrongen mij te verontschuldigen

ich fühle mich nicht gedrängt, mich zu entschuldigen

droog·te <droogte|n, droogte|s> [droxtə] RZ. r.ż.

1. droogte (het droog zijn):

Trockenheit r.ż.

2. droogte (droog weer):

Trockenheit r.ż.

Dürre r.ż.

een langdurige droogte

eine lang anhaltende Dürre

3. droogte (zandbank):

trockene Stelle r.ż.

Sandbank r.ż.

groot·te <grootte|n, grootte|s> [ɣrotə] RZ. r.ż.

1. grootte (hoedanigheid):

Größe r.ż.

grootte przen.

Ausmaß r.n.

naar grootte

der Größe nach

2. grootte:

grootte (omvang)

Größe r.ż.

grootte (omvang)

Abmessung r.ż.

grootte (oppervlakte)

Ausdehnung r.ż.

een ster van de eerste grootte astron.

ein Stern erster Größe

de grootte van een hoek

die Größe eines Winkels

de grootte van de klas onderw.

die Klassenstärke

ter grootte van een hand

gelijk van grootte

van verschillende grootte

von unterschiedlicher Größe

een model op ware grootte

ein Modell in natürlicher Größe

dries <dries|en> [dris] RZ. r.m. (akker)

Brache r.ż.

driest <drieste, driester, meest driest> [drist] PRZYM.

1. driest (overmoedig):

2. driest (brutaal):

me·ri·te <merite|s> [meritə] RZ. r.ż.

Wesen r.n.

merite (verdienste)

Verdienst r.n.

iets op zijn merites beoordelen

etw nach seinem Wert beurteilen

dril² [drɪl] RZ. r.n. geen l.mn. (stof)

dril

Drillich r.m.

dril

Drill r.m.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski