W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „geschuurd“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ge·schaard: przymiotnik i przysłówek
ge·schoold: przymiotnik i przysłówek
ge·schut·vuur: rzeczownik
ge·schuf·feld: przymiotnik i przysłówek
ge·schar·rel: rzeczownik
ge·schept: przymiotnik i przysłówek
ge·schikt: przymiotnik i przysłówek
ge·schenk: rzeczownik
ge·schift: przymiotnik i przysłówek
ge·scha·pen: czasownik
ge·sche·nen: czasownik
ge·scho·len: czasownik
ge·scho·ren: czasownik
ge·scho·ten: czasownik
ge·scho·ven: czasownik
ge·schrift: rzeczownik
ge·schrijf: rzeczownik

Widzisz podobne wyniki: geschaard , geschoold , geschuffeld , geschutvuur , gescharrel , geschrijf , geschrift , geschoven , geschoten , geschoren , gescholen , geschenen , geschapen , geschift , geschenk , geschikt i geschept

ge·schaard [ɣəsxart] PRZYM.

1. geschaard (bijeen):

2. geschaard (met inkepingen):

ge·schoold [ɣəsxolt] PRZYM.

geschoold (minder sterk)

geschoold (beroepsopleiding)

de geschoolde arbeid

de geschoolde arbeider (meestal)

der Facharbeiter

niet geschoolde arbeiders

ungelernte Arbeiter l.mn.

een geschoolde zangeres

eine ausgebildete Sängerin

ge·schut·vuur [ɣəsxʏtfyr] RZ. r.n. geen l.mn.

geschutvuur

Geschützfeuer r.n.

geschutvuur

Artilleriefeuer r.n.

ge·schuf·feld PRZYM.

geschuffeld → geschift

Zobacz też geschift

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] PRZYM.

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch r.ż.

ge·schar·rel [ɣəsxɑrəl] RZ. r.n. geen l.mn.

gescharrel (kippen)

Gescharre r.n. pot.

gescharrel (flirt)

Geschäker r.n.

ge·schept [ɣəsxɛpt] PRZYM.

(hand)geschöpft

het geschept papier

das Bütten(papier)

ge·schikt¹ <geschikte, geschikter, geschiktst> [ɣəsxɪkt] PRZYM.

1. geschikt (aangenaam in de omgang):

nett

de nieuwe chef is heel geschikt pot.

der neue Chef ist ganz in Ordnung

een geschikte man

ein netter Mensch

2. geschikt (met de juiste eigenschappen):

een geschikte gelegenheid

eine passende Gelegenheit

de meest geschikte middelen

die geeignetsten Mittel l.mn.

ik vind het geschikt

mir ist es recht

geschikt voor de dienst

dat boek is niet geschikt voor kinderen

das Buch ist nicht für Kinder geeignet

voor leraar geschikt zijn

als Lehrer geeignet sein

ge·schenk <geschenk|en> [ɣəsxɛŋk] RZ. r.n.

Geschenk r.n.

een geschenk aan iem geven

jdm ein Geschenk geben

een geschenk van de hemel przen.

ein Geschenk des Himmels

geschenk in geld

Geldgeschenk r.n.

kleine geschenken onderhouden de vriendschap przysł.

kleine Geschenke erhalten die Freundschaft

ge·schift <geschifte, geschifter, geschiftst> [ɣəsxɪft] PRZYM.

1. geschift (getikt):

2. geschift (uiteengevallen):

geschifte melk

geronnene Milch r.ż.

ge·scha·pen CZ.

geschapen volt. deelw. van scheppen¹, scheppen²

Zobacz też scheppen , scheppen

schep·pen² <schepte, h. geschept> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheppen:

scheppen (putten, ergens op, in doen: zand, sneeuw, graan, kolen)

scheppen (putten, ergens op, in doen: adem, papier, water, lucht)

groente op een bord scheppen

Gemüse auf einen Teller schöpfen [o. tun]

2. scheppen (tot zich nemen):

3. scheppen (zich verwerven):

genoegen/behagen in iets scheppen

Vergnügen/Gefallen an einer Sache finden

moed scheppen

4. scheppen (opnemen en verplaatsen, opvangen):

een voetganger scheppen pot.

einen Fußgänger umfahren

5. scheppen (papier):

geschept papier

geschöpfte(s) Papier r.n.

geschept papier

Büttenpapier r.n.

schep·pen¹ <schiep, h. geschapen> [sxɛpə(n)] CZ. cz. przech.

scheppen (creëren, vormen)

scheppen (allgemeen)

scheppen (allgemeen)

erschaffen form.

God schiep de hemel en de aarde

Gott schuf Himmel und Erde

de scheppende macht

die Schöpferkraft

de mogelijkheid tot iets scheppen

die Möglichkeit zu etw schaffen

scheppende verbeeldingskracht

schöpferische Fantasie r.ż.

niet voor het geluk geschapen zijn przen.

nicht für das Glück geschaffen sein

werkgelegenheid scheppen

Arbeitsplätze schaffen

ge·sche·nen CZ.

geschenen volt. deelw. van schijnen

Zobacz też schijnen

schij·nen <scheen, h. geschenen> [sxɛinə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schijnen:

schijnen (glans, licht geven)

schijnen (met sterk licht)

schijnen (stralen)

de zon schijnt

die Sonne scheint

2. schijnen przen. (stralen):

3. schijnen (lijken, de indruk maken van):

het schijnt mij dat …

mir scheint, dass …

naar het schijnt

naar het schijnt

allem Anschein nach

hij schijnt een goede tandarts te zijn

er scheint ein guter Zahnarzt zu sein

ge·scho·len CZ.

gescholen volt. deelw. van schuilen

Zobacz też schuilen

schui·len <schuilde/school, h. geschuild/gescholen> [sxœylə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuilen (zich verbergen):

sich verstecken

daar schuilt iets achter

es steckt etw dahinter

daarin schuilt een groot gevaar

dahinter verbirgt sich eine große Gefahr

2. schuilen:

schuilen (beschutting zoeken: staan schuilen)

schuilen (beschutting zoeken: gaan schuilen)

sich unterstellen

voor de regen schuilen onder een boom

sich vor dem Regen unter einem Baum (unter)stellen

3. schuilen (te vinden zijn):

de oorzaak daarvan schuilt in …

die Ursache dafür liegt in …

daarin schuilt geen enkele verdienste

darin liegt keinerlei Verdienst

ge·scho·ren CZ.

geschoren volt. deelw. van scheren¹, scheren²

Zobacz też scheren , scheren

sche·ren² <scheerde, h. gescheerd> [sxerə(n)] CZ. cz. nieprzech. (snel bewegen)

≈ streifen

scheren langs iets

het vliegtuig scheerde over de huizen

das Flugzeug flog dicht über die Häuser

de zwaluwen scheren dicht over het water

die Schwalben streichen dicht über das Wasser hin

sche·ren¹ <schoor, h. geschoren> [sxerə(n)] CZ. cz. przech.

1. scheren:

scheren (haar)

scheren (iets)

zijn baard scheren

sich C. den Bart rasieren

een geschoren kin

ein rasiertes Kinn

zich scheren

2. scheren (dieren):

een hond scheren

einen Hund scheren

een hond scheren (in een model)

einen Hund trimmen

3. scheren (gewassen):

4. scheren (afzetten):

hij laat zich geduldig scheren

er lässt sich leicht beschwindeln [o. übervorteilen]

ge·scho·ten CZ.

geschoten volt. deelw. van schieten¹, schieten²

Zobacz też schieten , schieten

schie·ten² <schoot, i. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schieten (een schot lossen):

met scherp schieten

scharf schießen

een humeur om op te schieten przen.

eine unmögliche Laune

2. schieten (plotseling opkomen):

de tranen schoten haar in de ogen

die Tränen schossen ihr in die Augen

er schiet mij iets te binnen

da fällt mir etw ein

3. schieten:

schieten (uitbotten)

schieten (bomen)

de uien schieten

die Zwiebeln schießen

overal schiet het onkruid uit de grond

das Unkraut schießt überall aus dem Boden

4. schieten (zich snel bewegen):

in zijn kleren schieten

schnell in die Kleider fahren

5. schieten (niet langer tegenhouden) + laten:

laat hem schieten przen. (hem laten gaan)

lass ihn laufen

laat hem schieten (zich niet met hem bemoeien)

lass ihn in Ruhe

iets laten schieten przen.

auf etw B. verzichten

6. schieten (plotseling vallen):

(plötzlich) fallen

het mes schoot hem uit de handen

das Messer flog ihm aus der Hand

schie·ten¹ <schoot, h. geschoten> [sxitə(n)] CZ. cz. przech. (een projectiel werpen)

iem in de arm schieten

jdn [o. jdm] in den Arm schießen

iem wel kunnen schieten przen.

jdn zum Mond schießen können

de bal over het doel schieten

den Ball über das Tor schießen

iem overhoop schieten

jdn über den Haufen schießen

pijlen schieten

Pfeile schießen

de zon schieten

die Höhe der Sonne peilen

ge·scho·ven CZ.

geschoven volt. deelw. van schuiven¹, schuiven²

Zobacz też schuiven , schuiven

schui·ven² <schoof, i. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. schuiven:

schuiven (zich langs een vlak voortbewegen)

schuiven (allgemeen)

schuiven (horizontaal of omhoog)

in elkaar schuiven

sich ineinanderschieben

er schoven pannen van het dak

es rutschten Ziegel vom Dach herunter

2. schuiven (zich met een stoel verplaatsen):

schuif wat bij elkaar

rückt mal etw (näher) zusammen

3. schuiven (zich langs een vlak laten bewegen):

sich schieben lassen

dat raam schuift gemakkelijk

das Fenster lässt sich leicht schieben

laat hem maar schuiven

lass ihn nur machen

met data schuiven

Termine verschieben

schui·ven¹ <schoof, h. geschoven> [sxœyvə(n)] CZ. cz. przech.

1. schuiven:

schuiven (verplaatsen door duwen)

schuiven (damspel)

een stoel bij de tafel schuiven

einen Stuhl an den Tisch rücken

de schuld op iem schuiven przen.

die Schuld auf jdn schieben

de grendel op de deur schuiven

den Riegel vor die Tür schieben

iem/iets terzijde schuiven przen.

jdn/etw zur Seite schieben

2. schuiven (opium, roken):

ge·schrift <geschrift|en> [ɣəsxrɪft] RZ. r.n.

Schrift r.ż.

valsheid in geschrift(e) plegen

Urkundenfälschung begehen

opruiend/polemisch geschrift

Hetz-/Streitschrift r.ż.

ge·schrijf [ɣəsxrɛɪf] RZ. r.n. geen l.mn. ook pej.

Schreiberei r.ż. pej.

Geschreibe r.n. pej.

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski