niemiecko » niderlandzki

ge·ˈhan·gen [gəˈhaŋən] CZ.

gehangen im. cz. przeszł. von hängen¹, hängen², hängen³

Zobacz też hängen , hängen , hängen

ˈhän·gen3 <hing, gehangen> [ˈhɛŋən] CZ. cz. zwr.

1. hängen (sich hängen):

3. hängen (anschließen):

4. hängen (verfolgen):

5. hängen (sich anhängen):

6. hängen (emotional verbunden sein):

ˈhän·gen1 <hing, gehangen> [ˈhɛŋən] CZ. cz. nieprzech.

2. hängen (sich neigen):

be·ˈhän·gen CZ. cz. przech. niereg.

ˈum·hän·gen1 CZ. cz. przech. niereg.

2. umhängen (woanders hinhängen):

ˈein·hän·gen1 CZ. cz. nieprzech. (Telefongespräch beenden)

ver·ˈhan·gen [fɛɐ̯ˈhaŋən] PRZYM.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski