Tłumaczenia dla hasła „beibe“ w niemiecko » polski słowniku

Re̱i̱be <‑, ‑n> [ˈraɪbə] RZ. r.ż. REG

Reibe

tarka r.ż.

I . bei̱de [ˈbaɪdə] ZAIM.

beide (Männer)

obaj

beide (Frauen)

obie

beide (ein Mann und eine Frau)

oboje

beide (Dinge)

oba

beide (Dinge)

obie

ihr habt beide Recht

oboje macie rację

wie geht es euch beiden ?

jak się obaj/obie/oboje macie?

die beiden lieben sich

ci dwoje kochają się

beides

jedno i drugie

eins von beiden!

jedno z dwojga!

einer von beiden

jeden z dwóch

keiner von beiden

ani jeden, ani drugi

alle beide

obaj/obie/oboje

fünfzehn/dreißig beide SPORT

piętnaście do piętnastu/trzydzieści do trzydziestu

II . bei̱de [ˈbaɪdə] PRZYM.

die beiden Frauen/Häuser

obie kobiety r.ż. l.mn. /oba domy r.m. l.mn.

beide Jungen

obaj chłopcy r.m. l.mn.

welches von den beiden Kleidern willst du?

którą z tych dwóch sukienek chcesz?

auf beiden Seiten

po obu stronach

ihre beiden Schwestern

obie jej siostry r.ż. l.mn.

beide Mal

obydwa razy

I . bei̱ge [beːʃ] PRZYM. inv

beige Hemd:

beige

beżowy

II . bei̱ge [beːʃ] PRZYSŁ.

beige streichen:

beige

na beżowo

Blei̱be <‑, ‑n> [ˈblaɪbə] RZ. r.ż.

Bleibe

przytułek r.m.

Bleibe (vorübergehende Unterkunft)

schronienie r.n.

keine Bleibe haben

nie mieć dachu nad głową

eine Bleibe suchen

szukać [f. dk. po‑] schronienia

I . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. przech.

1. beißen:

beißen (kauen) (Mensch)

gryźć [f. dk. po‑]

nichts zu beißen haben

nie mieć co do garnka włożyć

2. beißen:

beißen (einmal mit den Zähnen fassen) (Tier)

ugryźć

beißen (mehrmals)

pogryźć

ihn hat eine Schlange gebissen

ukąsił go wąż r.m.

er wird dich schon nicht beißen a. fig

przecież cię nie ugryzie a. fig

II . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. nieprzech.

1. beißen:

beißen (bissig, gefährlich sein) (Tier)

gryźć [f. dk. u‑]

2. beißen (mit den Zähnen fassen):

beißen

ugryźć

in den Apfel beißen

ugryźć jabłko

3. beißen:

beißen (brennen, schmerzen) (Frost, Rauch)

szczypać

beißen (Kälte)

przenikać

in der Nase/den Augen beißen (Rauch)

szczypać w nos/oczy

4. beißen:

beißen (anbeißen) (Fische)

brać

III . bei̱ßen <beißt, biss, gebissen> [ˈbaɪsən] CZ. cz. zwr.

1. beißen (mit den Zähnen fassen):

sich C. auf die Zunge beißen a. fig

ugryźć się w język a. fig

2. beißen (nicht harmonieren):

diese Farben beißen sich

te kolory r.m. l.mn. się gryzą fig pot.

diese rote Bluse beißt sich mit dem grünen Rock

ta czerwona bluzka r.ż. gryzie się z zieloną spódnicą

bei̱zen [ˈbaɪtsən] CZ. cz. przech.

1. beizen (mit der Beize behandeln):

beizen Holz, Saatgut

bejcować

beizen Holz, Saatgut

zaprawiać [f. dk. zaprawić]

2. beizen Metall, Leder:

beizen

wytrawiać [f. dk. wytrawić]

3. beizen GASTR.:

beizen

marynować

beil.

beil. Abk. von beiliegend

beil.

w załączeniu

Zobacz też beiliegend

I . bei̱liegend PRZYM.

beiliegend Abschrift:

beiliegend

załączony

II . bei̱liegend PRZYSŁ.

beiliegend übersenden wir Ihnen ...

w załączeniu przesyłamy panu...

Bei̱ge¹ <‑, ‑[s]> RZ. r.n. pot. (beige Farbe)

Beige

beż r.m.

ein Mantel in Beige

beżowy płaszcz r.m.

Bei̱ze <‑, ‑n> [ˈbaɪtsə] RZ. r.ż.

1. Beize (zur Holzbearbeitung und in der Landwirtschaft):

Beize

bejca r.ż.

2. Beize (zur Metallbearbeitung):

Beize

roztwór r.m. kwasu [lub kwaśnych soli]

3. Beize (zum Gerben):

Beize

wytrawa r.ż.

4. Beize (das Färben):

Beize

bejcowanie r.n.

Beize

trawienie r.n.

Beize

zaprawianie r.n.

5. Beize GASTR.:

Beize

marynata r.ż.

6. Beize (Falkenjagd, Beizjagd):

Beize

polowanie r.n. z sokołami

7. Beize CH, poł. niem. pot. (Kneipe):

Beize

knajpa r.ż. pot.

Bei̱gabe <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Beigabe bez l.mn. (das Beigeben):

Beigabe

dodawanie r.n.

Beigabe

dodanie r.n.

2. Beigabe:

Beigabe (Beilage: einer Zeitung)

dodatek r.m.

Beigabe (Reklamebeigabe)

wkładka r.ż. [reklamowa]

Sche̱i̱be <‑, ‑n> [ˈʃaɪbə] RZ. r.ż.

1. Scheibe:

Scheibe (Fensterscheibe)

szyba r.ż.

Scheibe (in Sprossenfenstern)

szybka r.ż.

Schaufensterscheibe

szyba wystawowa

Windschutzscheibe/Heckscheibe

szyba przednia/tylna

kugelsichere Scheibe

szyba kuloodporna

2. Scheibe:

Scheibe (abgeschnittenes Stück: eines Brotes)

kromka r.ż.

Scheibe (einer Wurst, Zitrone)

plaster[ek] r.m.

Scheibe (einer Wurst, Zitrone)

talarek r.m. pot.

Schinkenscheibe/Käsescheibe

plasterek szynki/sera

etw in Scheiben schneiden

kroić [f. dk. po‑] coś w plasterki

davon/von ihm könntest du dir eine Scheibe abschneiden pot.

z tego/niego mógłbyś wziąć sobie przykład

3. Scheibe a. TECHNOL. (runder Gegenstand):

Scheibe

krążek r.m.

4. Scheibe SPORT:

Scheibe (des Mondes, der Sonne)

tarcza r.ż.

Scheibe (Schießscheibe)

tarcza [strzelnicza]

5. Scheibe pot. (Schallplatte):

Scheibe

płyta r.ż.

6. Scheibe (Töpferscheibe):

Scheibe

koło r.n. garncarskie

bei̱nern [ˈbaɪnɐn] PRZYM.

beinern (aus Knochen)

kościany

beinern (aus Elfenbein)

[zrobiony] z kości słoniowej