Tłumaczenia dla hasła „skleił“ w niemiecko » polski słowniku

I . ste̱i̱l [ʃtaɪl] PRZYM.

1. steil (stark abfallend):

steil Abhang, Klippe, Straße

stromy

steil Abhang, Klippe, Straße

spadzisty

steil eine steile Treppe

strome schody l.mn.

2. steil fig (blitzschnell):

steil Karriere

błyskawiczny

3. steil pot. (imponierend):

steil

ekstra pot.

steil

super pot.

II . ste̱i̱l [ʃtaɪl] PRZYSŁ. (stark abfallend)

steil ansteigen, abfallen

stromo

I . kle̱i̱n [klaɪn] PRZYM.

1. klein (von geringer Größe):

klein

mały

eine zu kleine Bluse

za mała bluzka r.ż.

die Hose ist ihm zu klein

spodnie l.mn. są na niego za małe

2. klein (kleinwüchsig):

klein Person

niski

der kleine Mann

niski mężczyzna r.m.

kleiner werden

maleć [f. dk. z‑]

kleiner werden

zmniejszać [f. dk. zmniejszyć] się

3. klein (jung):

klein Hund, Katze

młody

klein Kind

mały

mein kleiner Bruder

mój mały brat r.m.

als ich klein war

gdy byłem mały

von klein auf

od małego

4. klein (kleingeschrieben):

klein Buchstabe

pisany małą literą

ein kleines a

małe a

5. klein (gering):

klein Auswahl, Summe

niewielki

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

trochę

ein klein[es] bisschen [o. ein klein wenig]

troszkę pot.

6. klein (geringfügig):

klein Fehler, Verstoß

drobny

die kleinste Bewegung

najmniejszy ruch r.m.

beim kleinsten Geräusch

przy najmniejszym szeleście

das kleinere Übel

mniejsze zło r.n.

im Kleinen wie im Großen [perfekt sein]

[być perfekcyjnym] pod każdym względem

bis ins Kleinste

aż po najdrobniejsze szczegóły

7. klein (kurz):

einen kleinen Augenblick, bitte!

chwileczkę!

8. klein (unbedeutend):

klein

mało znaczący

die Kleinen hängt man, die Großen lässt man laufen przysł.

małych złodziei wieszają, a większym się kłaniają fig

II . kle̱i̱n [klaɪn] PRZYSŁ.

sich klein machen

skulić się

etw kleiner machen lassen

dawać [f. dk. dać] coś do zmniejszenia [lub skrócenia]

klein machen pot.

robić [f. dk. z‑] siusiu pot.

zwroty:

Teamwork wird in dieser Branche klein geschrieben pot.

praca r.ż. zespołowa w tej branży się nie liczy

[ganz] klein anfangen pot. (mit wenig Vermögen)

zaczynać od zera pot.

klein beigeben

spuszczać [f. dk. spuścić] z tonu

klein beigeben

dawać [f. dk. dać] za wygraną

I . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] PRZYM. podn.

skurril Person, Plan:

skurril

dziwaczny

II . skurri̱l [skʊ​ˈriːl] PRZYSŁ. podn.

skurril aussehen:

skurril

dziwacznie

Pfe̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [pfaɪl] RZ. r.m.

1. Pfeil (Geschoss):

Pfeil

strzała r.ż.

mit Pfeil und Bogen

ze strzałą i łukiem

wie ein Pfeil podn.

jak strzała

alle [seine] Pfeile verschossen haben

wyczerpać już wszystkie środki

2. Pfeil (Zeichen, Wegweiser):

Pfeil

strzałka r.ż.

3. Pfeil INF.:

Pfeil

strzałka r.ż.

Pfeil ab [o. nach unten]/auf [o. nach oben]

strzałka w dół/górę

Abte̱i̱l <‑[e]s, ‑e> [ap​ˈtaɪl, ˈ--] RZ. r.n. (im Zug)

Abteil

przedział r.m.

Ạnteil¹ <‑[e]s, ‑e> RZ. r.m. (Teil, Beteiligung)

Anteil [an etw C.]

udział r.m. [w czymś]

Anteil an etw C. haben

mieć w czymś udział

Ụnheil <‑s, bez l.mn. > [ˈʊnhaɪl] RZ. r.n. podn.

Unheil

szkoda r.ż.

Unheil anrichten pot. (Person)

nawarzyć [sobie] piwa pot.

viel Unheil anrichten pot. (Vulkan, Orkan)

wyrządzić wielkie szkody

Ụrteil <‑s, ‑e> [ˈʊrtaɪl] RZ. r.n.

1. Urteil PR.:

Urteil

wyrok r.m.

ein Urteil fällen

wydać wyrok

rechtskräftiges Urteil

prawomocny wyrok

das Urteil verkünden

ogłaszać [f. dk. ogłosić] wyrok

das Urteil über jdn sprechen

wydawać [f. dk. wydać] wyrok na kogoś

2. Urteil (Meinung):

Urteil

[o]sąd r.m.

Urteil

opinia r.ż.

ein Urteil [über jdn/etw] fällen

wydać sąd [o kimś/czymś]

sich C. ein Urteil [über etw B.] erlauben

pozwalać [f. dk. pozwolić] sobie na osąd [w jakiejś sprawie]

nach meinem Urteil

w mojej opinii

sich C. ein Urteil über jdn/etw bilden

wyrabiać [f. dk. wyrobić] sobie opinię o kimś/czymś

zute̱i̱l [tsu​ˈtaɪl] PRZYSŁ. podn.

etw wird jdm zuteil (Schicksal)

coś spotyka kogoś [lub przypada komuś w udziale]

mir wurde die Ehre zuteil, ...

spotkał mnie zaszczyt r.m. ...

jdm etw zuteil werden lassen

udzielać [f. dk. udzielić] komuś czegoś

den Kindern eine gute Erziehung zuteil werden lassen

zapewniać [f. dk. zapewnić] dzieciom dobre wychowanie

Kle̱i̱d <‑[e]s, ‑er> [klaɪt] RZ. r.n.

1. Kleid (Kleidungsstück):

Kleid

sukienka r.ż.

Kleid

suknia r.ż.

2. Kleid l.mn. (Kleidung):

Kleid

ubranie r.n.

Kleid

rzeczy r.ż. l.mn.

sich C./jdm die Kleider vom Leib reißen

zdzierać [f. dk. zedrzeć] ubranie z siebie/kogoś

Kleider machen Leute przysł.

jak cię widzą, tak cię piszą przysł.

Kle̱i̱e <‑, bez l.mn. > [ˈklaɪə] RZ. r.ż.

Kleie

otręby l.mn.