Tłumaczenia dla hasła „ostsprachen“ w niemiecko » polski słowniku

Mịtsprache <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

das Recht auf Mitsprache

prawo r.n. do współdecydowania [o czymś]

Mitsprache bei einer Entscheidung

prawo głosu przy podejmowaniu decyzji

entsprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entsprechen (übereinstimmen mit):

einer Sache C. entsprechen

być zgodnym z czymś

jds Erwartungen/Vorstellungen entsprechen

odpowiadać czyimś oczekiwaniom/wyobrażeniom

das entspricht nicht den Tatsachen

to nie jest zgodne z faktami

2. entsprechen (erfüllen):

den Anforderungen/Bedingungen entsprechen

spełniać wymagania/warunki

wir können Ihrer Bitte leider nicht entsprechen

nie możemy niestety spełnić pana [lub pańskiej] /pani prośby

nach Möglichkeit werden wir Ihrem Wunsch entsprechen

jeżeli będzie to możliwe, spełnimy pana [lub pańskie] /pani życzenie

entsprọchen CZ. cz. nieprzech.

entsprochen pp von entsprechen

Zobacz też entsprechen

entsprẹchen* CZ. cz. nieprzech. irr

1. entsprechen (übereinstimmen mit):

einer Sache C. entsprechen

być zgodnym z czymś

jds Erwartungen/Vorstellungen entsprechen

odpowiadać czyimś oczekiwaniom/wyobrażeniom

das entspricht nicht den Tatsachen

to nie jest zgodne z faktami

2. entsprechen (erfüllen):

den Anforderungen/Bedingungen entsprechen

spełniać wymagania/warunki

wir können Ihrer Bitte leider nicht entsprechen

nie możemy niestety spełnić pana [lub pańskiej] /pani prośby

nach Möglichkeit werden wir Ihrem Wunsch entsprechen

jeżeli będzie to możliwe, spełnimy pana [lub pańskie] /pani życzenie

I . mịt|sprechen CZ. cz. przech. irr

etw mit jdm mitsprechen Gebet

mówić coś równocześnie z kimś innym

II . mịt|sprechen CZ. cz. nieprzech. irr

1. mitsprechen (im Gespräch):

mitsprechen

mieć coś do powiedzenia

da kann ich nicht mitsprechen

w tej kwesti nie mam nic do powiedzenia

2. mitsprechen (mitbestimmten):

[bei etw] mitsprechen

współdecydować [o czymś]

bei der Entscheidung möchte ich auch mitsprechen dürfen

też chciałbym brać udział w podjęciu decyzji

Kụnstsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Kunstsprache

sztuczny język r.m.

Ạltsprachler(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Altsprachler → Altphilologe

Zobacz też Altphilologe

Ạltphilologe (-philologin) <‑n, ‑n; ‑, ‑nen> RZ. r.m. (r.ż.)

Altphilologe (-philologin)

filolog r.m. klasyczny

Wẹltsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Weltsprache

język r.m. światowy

Ha̱u̱sdrachen <‑s, ‑> RZ. r.m. pej. pot.

Hausdrachen

sekutnica r.ż. pot.

Hausdrachen

jędza r.ż. pej. pot.

Ạnsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Ansprache

przemowa r.ż.

Ạbsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Absprache

umowa r.ż.

Absprache

porozumienie r.n.

nach Absprache

zgodnie z umową

geheime Absprache

tajna umowa

nach vorheriger/ohne vorherige Absprache

według poprzedniej/bez uprzedniej umowy

eine Absprache treffen

zawierać [f. dk. zawrzeć] porozumienie

A̱u̱ssprache¹ <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż.

1. Aussprache (Artikulation):

Aussprache

wymowa r.ż.

2. Aussprache (Akzent):

Aussprache

akcent r.m.

eine englische Aussprache

angielski akcent

E̱i̱nsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż. austr., CH

Einsprache PR. → Einspruch

Zobacz też Einspruch

E̱i̱nspruch <‑[e]s, Einsprüche> RZ. r.m.

1. Einspruch (Einwand):

Einspruch

zastrzeżenie r.n.

2. Einspruch PR. (Rechtsmittel):

Einspruch

sprzeciw r.m.

Einspruch

zażalenie r.n.

einen Einspruch abweisen

oddalać [f. dk. oddalić] sprzeciw

einen Einspruch einlegen [o. erheben]

wnosić [f. dk. wnieść] sprzeciw

einem Einspruch stattgeben

uwzględniać [f. dk. uwzględnić] zażalenie

einem Einspruch nicht stattgeben

nie uwzględnić zażalenia

Fü̱rsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Fürsprache

wstawiennictwo r.n.

Fürsprache

wstawienie r.n. się

Fürsprache für jdn einlegen

wstawiać [f. dk. wstawić] się za kimś

Vo̱rsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Vorsprache (Text):

Vorsprache

przedmowa r.ż.

2. Vorsprache (Anliegen):

Vorsprache

wstawienie r.n. się

Vorsprache

poparcie r.n.

Ạmtssprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

1. Amtssprache (Landessprache):

Amtssprache

język r.m. urzędowy

2. Amtssprache bez l.mn. a. pej. (Behördensprache):

Amtssprache

język r.m. urzędników

Ọststaaten RZ. r.m. l.mn.

Oststaaten

państwa ntpl wschodnie

verkrạchen* CZ. cz. zwr. pot.

sich [mit jdm] verkrachen

kłócić [f. dk. po‑] się [z kimś]

sie hat sich wieder mit ihren Eltern verkracht

znowu pokłóciła się ze swoimi rodzicami

Flu̱gdrachen <‑s, ‑> RZ. r.m.

Flugdrachen SPORT → Drachen

Zobacz też Drachen

Drạchen <‑s, ‑> [ˈdraxən] RZ. r.m.

1. Drachen (Spielzeug):

Drachen

latawiec r.m.

einen Drachen steigen lassen

puszczać latawca

2. Drachen SPORT:

Drachen

lotnia r.ż.

3. Drachen pej. pot. (zänkische Frau):

Drachen

jędza r.ż. pej. pot.

Drachen

zołza r.ż. pot.

Fạchsprache <‑, ‑n> RZ. r.ż.

Fachsprache

język r.m. fachowy [lub specjalistyczny]

Tonsprache RZ.

Hasło od użytkownika

Tonsprache r.ż. JĘZ.

język tonalny r.m.