Tłumaczenia dla hasła „Verfettung“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ver·zet·ten¹ <verzette, h. verzet> [vərzɛtə(n)] CZ. cz. przech.

1. verzetten:

verzetten (verplaatsen)

versetzen

verzetten (verplaatsen)

verstellen

verzetten (verplaatsen)

umstellen

verzetten (meubels)

verrücken

verzetten (meubels)

verschieben

verzetten (tijd)

verlegen

bergen kunnen verzetten przen.

Bäume ausreißen können

wie heeft mijn boeken verzet?

wer hat meine Bücher verstellt?

een feest verzetten

eine Feier (auf einen anderen Tag) verlegen [o. verschieben]

hij kan veel werk verzetten

er kann viel Arbeit leisten

de klok verzetten

die Uhr umstellen

geen poot verzetten

keinen Finger krummmachen

stoelen verzetten

Stühle verrücken

geen voet kunnen verzetten

sich nicht von der Stelle rühren können

zich verzetten

sich anderswohin setzen

2. verzetten (verdrijven):

verzetten

vertreiben

verzetten

überwinden

zijn zorgen verzetten

seine Sorgen vertreiben

3. verzetten (ontspannen):

verzetten

zerstreuen

zich verzetten

sich entspannen

zoiets verzet de zinnen

so etw bietet Zerstreuung

ver·fij·ning <verfijning|en> [vərfɛinɪŋ] RZ. r.ż.

verfijning

Verfeinerung r.ż.

ver·fris·sing <verfrissing|en> [vərfrɪsɪŋ] RZ. r.ż.

verfrissing

Erfrischung r.ż.

ver·fraai·ing <verfraaiing|en> [vərfrajɪŋ] RZ. r.ż.

verfraaiing

Verschönerung r.ż.

ver·ket·te·ren <verketterde, h. verketterd> [vərkɛtərə(n)] CZ. cz. przech.

verketteren

verketzern

verf·laag <verf|lagen> [vɛrflax] RZ. r.ż.

verflaag

Farbschicht r.ż.

een verflaag opbrengen

eine Farbschicht auftragen

ver·fij·nen <verfijnde, h. verfijnd> [vərfɛinə(n)] CZ. cz. przech.

verfijnen

verfeinern

verfijnde manieren

geschliffene Manieren l.mn.

ver·fil·men <verfilmde, h. verfilmd> [vərfɪlmə(n)] CZ. cz. przech.

verfilmen

verfilmen

ver·foei·en <verfoeide, h. verfoeid> [vərfujə(n)] CZ. cz. przech.

verfoeien

verabscheuen

verf·spuit <verfspuit|en> [vɛrfspœyt] RZ. r.ż.

verfspuit

Spritzpistole r.ż.

schiet·tuig <schiettuig|en> [sxitœyx] RZ. r.n.

schiettuig

Waffen l.mn.

schiettuig (vuurwapens)

Schusswaffen l.mn.