Tłumaczenia dla hasła „gebundener“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ge·bul·der [ɣəbʏldər] RZ. r.n. geen l.mn.

gebulder (van storm, golven, branding)

Getöse r.n.

gebulder (van storm, golven, branding)

Tosen r.n.

gebulder (van stem)

Gebrülle r.n.

gebulder (van kanonnen)

Donner r.m.

ge·bon·den¹ [ɣəbɔndə(n)] PRZYM.

gebonden

gebunden

aan huis gebonden zijn

ans Haus gefesselt sein

aan strenge regels gebonden zijn

an strenge Vorschriften gebunden sein

een gebonden boek

ein gebundenes Buch

gebonden soep

gebundene [o. legierte] Suppe r.ż.

een·den·ei <eendenei|eren> [endə(n)ɛi] RZ. r.n.

eendenei

Entenei r.n.

bun·de·len <bundelde, h. gebundeld> [bʏndələ(n)] CZ. cz. przech.

bundelen

bündeln

bundelen (gedichten)

sammeln

alle krachten in één partij bundelen przen.

alle Kräfte in einer Partei vereinen

stralen bundelen

Strahlen bündeln

ge·be·den CZ.

gebeden → bidden¹, → bidden²

Zobacz też bidden , bidden

bid·den² <bad, h. gebeden> [bɪdə(n)] CZ. cz. nieprzech.

bidden

beten

tot God bidden

zu Gott beten

bid·den¹ <bad, h. gebeden> [bɪdə(n)] CZ. cz. przech.

1. bidden (gebed):

bidden

beten

2. bidden:

bidden (smeken)

(an)flehen

bidden (verzoeken)

bitten

bidden en smeken

bitten und flehen

ge·bo·den CZ.

geboden volt. deelw. van bieden

Zobacz też bieden

bie·den <bood, h. geboden> [bidə(n)] CZ. cz. przech.

bieden

bieten

bieden (toesteken ook)

reichen

bieden ook kaarten

reizen

iem de arm bieden

jdm den Arm bieten [o. hinhalten]

iem de hand bieden

jdm die Hand reichen

iem de helpende hand bieden przen.

jdm zur [o. an die] Hand gehen

een gevaar het hoofd bieden

einer Gefahr C. begegnen

meer dan een ander bieden

jdn überbieten

ge·bie·den¹ <gebood, h. geboden> [ɣəbidə(n)] CZ. cz. przech.

1. gebieden (gelasten):

gebieden

befehlen

iem iets gebieden

jdm etw befehlen

2. gebieden (onstoffelijke zaken):

gebieden

gebieten form.

het fatsoen gebiedt mij te zwijgen

der Anstand gebietet mir zu schweigen form.

3. gebieden rel. (heersen over):

gebieden

herrschen über +B.

gebieden

Herr sein über +B.

ge·bie·dend [ɣəbidənt] PRZYM.

1. gebiedend (gebod, bevel uitdrukkend):

gebiedend

gebieterisch

een gebiedende toon

ein herrischer Ton

2. gebiedend (dwingend):

gebiedend

zwingend

een gebiedend voorschrift

eine zwingende Vorschrift

3. gebiedend taalk.:

gebiedend

imperativisch spec.

gebiedend

Befehls-

de gebiedende wijs

der Imperativ spec.

de gebiedende wijs

die Befehlsform

wel·doe·ner <weldoener|s> [wɛldunər] RZ. r.m.

weldoener

Wohltäter r.m.

bel·bun·del <belbundel|s> RZ. r.m.

belbundel

Inklusivminuten l.mn.