Tłumaczenia dla hasła „knoeierijen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

knoei·e·rij <knoeierij|en> [knujərɛi] RZ. r.ż.

knoeierij → knoeiboel

Zobacz też knoeiboel

knoei·boel [knujbul] RZ. r.m. geen l.mn.

1. knoeiboel (morsig geheel, troep):

knoeiboel

Schweinerei r.ż.

knoeiboel

Schmiererei r.ż.

2. knoeiboel (slordig werk):

knoeiboel

Pfuscherei r.ż.

3. knoeiboel (geknoei, bedrog):

knoeiboel

Schwindel r.m.

knoei·e·rig [knujərəx] PRZYM.

knoeierig

stümperhaft

knoeierig

schlud(e)rig

knoeierig werk

Pfuscharbeit r.ż.

knoeierig werk

Pfuscherei r.ż.

pos·te·rij·en [pɔstərɛiə(n)] RZ.

posterijen

Post r.ż.

posterijen (postwezen)

Postwesen r.n.

posterijen (gezamenlijke postdiensten)

Postdienste l.mn.

knoei·er <knoeier|s> [knujər] RZ. r.m.

1. knoeier (knoeipot):

knoeier

Dreckfink r.m.

knoeier

Schmutzfink r.m.

knoeier

Schmierfink r.m.

2. knoeier (sloddervos):

knoeier

liederliche(r) [o. unordentliche(r)] Kerl r.m.

knoeier

Schludrian r.m.

3. knoeier (onhandige prutser):

knoeier

Stümper r.m.

knoeier

Pfuscher r.m.

4. knoeier (fraudeur):

knoeier

Schwindler r.m.

knoei·en <knoeide, h. geknoeid> [knujə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. knoeien (morsen):

knoeien

kleckern

knoeien

schlabbern

knoeien

schmieren

met tabak/met eten knoeien

Tabak verkrümeln/Essen verkleckern

2. knoeien (slordig werken):

knoeien

schludern

knoeien

pfuschen

in een schrift knoeien

in einem Heft herumschmieren

3. knoeien (onhandig te werk gaan):

knoeien

stümpern

knoeien

(herum)murksen

aan een slot knoeien

an einem Schloss herummurksen

4. knoeien (oneerlijk, bedrieglijk te werk gaan):

knoeien

pfuschen

knoeien

mogeln

knoeien

schwindeln

in de boeken knoeien

die Bücher verfälschen

met wijn knoeien

Wein pan(t)schen

poei·e·ren CZ. cz. przech.

poeieren → poederen

Zobacz też poederen

poe·de·ren <poederde, h. gepoederd> [pudərə(n)] CZ. cz. przech.

1. poederen (met poeder bestrooien):

poederen

pudern

2. poederen (met sneeuw inwrijven):

poederen

einseifen

knoei·werk [knujwɛrk] RZ. r.n. geen l.mn.

1. knoeiwerk (onhandig, verprutst werk):

knoeiwerk

Stümperei r.ż.

knoeiwerk

stümperhafte Arbeit r.ż.

knoeiwerk

Pfuscharbeit r.ż.

2. knoeiwerk (slordig werk):

knoeiwerk

Pfuscharbeit r.ż.

knoeiwerk

Pfusch r.m. kein l.mn.

knoeiwerk

Murks r.m. kein l.mn.

knoei·boel [knujbul] RZ. r.m. geen l.mn.

1. knoeiboel (morsig geheel, troep):

knoeiboel

Schweinerei r.ż.

knoeiboel

Schmiererei r.ż.

2. knoeiboel (slordig werk):

knoeiboel

Pfuscherei r.ż.

3. knoeiboel (geknoei, bedrog):

knoeiboel

Schwindel r.m.

knoei·ster RZ. r.ż.

knoeister forma żeńska od knoeier

Zobacz też knoeier

knoei·er <knoeier|s> [knujər] RZ. r.m.

1. knoeier (knoeipot):

knoeier

Dreckfink r.m.

knoeier

Schmutzfink r.m.

knoeier

Schmierfink r.m.

2. knoeier (sloddervos):

knoeier

liederliche(r) [o. unordentliche(r)] Kerl r.m.

knoeier

Schludrian r.m.

3. knoeier (onhandige prutser):

knoeier

Stümper r.m.

knoeier

Pfuscher r.m.

4. knoeier (fraudeur):

knoeier

Schwindler r.m.

lan·de·rij·en [lɑndərɛiə(n)] RZ. l.mn.

landerijen

Ländereien l.mn.

op·vrij·en <vrijde op, h. opgevrijd> [ɔpfrɛɪjə(n)] CZ. cz. przech. (prikkelen)

opvrijen

reizen

opvrijen

erregen

knoes·te·rig [knustərəx] PRZYM.

knoesterig

knorrig

knoesterig

knotig

neer·vlij·en <vlijde neer, h. neergevlijd> [nervlɛiə(n)] CZ. cz. przech.

neervlijen

(sanft) hinlegen

hij vlijde zijn hoofd in haar schoot neer

er bettete seinen Kopf in ihren Schoß

een kind in zijn bedje neervlijen

ein Kind sanft in sein Bettchen legen

broei·e·rig <broeierige, broeieriger, broeierigst> [brujərəx] PRZYM.

broeierig

schwül

broeierig pot.

brütend heiß

vlei·e·rij <vleierij|en> [vlɛiərɛi] RZ. r.ż.

1. vleierij (het vleien, gevleid worden):

vleierij

Geschmeichel r.n.

2. vleierij (compliment):

vleierij

Schmeichelei r.ż.