Tłumaczenia dla hasła „strammen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

stra·mien [stramin] RZ. r.n. geen l.mn.

1. stramien (patroon):

stramien przen.

Muster r.n.

stramien pej.

Schablone r.ż.

stramien ook pej.

Schema r.n.

volgens een vast stramien

nach einem festen Schema

volgens een vast stramien pej.

nach Schema F

2. stramien (weefsel):

stramien

Stramin r.m.

stramien

Gitterleinen r.n.

strem·men¹ <stremde, h. gestremd> [strɛmə(n)] CZ. cz. przech.

1. stremmen:

stremmen

gerinnen lassen

stremmen

zum Gerinnen bringen

2. stremmen (in zijn loop belemmeren, tegenhouden: verkeer):

stremmen

lahmlegen

3. stremmen (in zijn loop belemmeren, tegenhouden: doorgang):

stremmen

versperren

schram·men <schramde, h. geschramd> [sxrɑmə(n)] CZ. cz. przech.

schrammen

schrammen

schrammen

ritzen

schrammen

reißen

ik heb mijn hand geschramd

ich habe mir die Hand geschrammt [o. geritzt]

zich aan een doorn schrammen

sich an einem Dorn ritzen

straf·fen <strafte, h. gestraft> [strɑfə(n)] CZ. cz. przech.

straffen

strafen

straffen

bestrafen

met een boete straffen

mit einer Geldbuße bestrafen

iem voor elke kleinigheid straffen

jdn wegen jeder Kleinigkeit strafen

stran·den <strandde, i. gestrand> [strɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. stranden (aanspoelen):

stranden

angespült werden

de gestrande goederen

das Strandgut

2. stranden (mislukken):

stranden

scheitern

stranden

stranden form.

een gestrand huwelijk

eine gescheiterte Ehe

stranden op

scheitern an +C.

3. stranden (de reis niet kunnen voortzetten):

stranden

stranden

4. stranden (schip):

stranden

stranden

stranden

auf Strand laufen

strak·jes [strɑkjəs] PRZYSŁ.

1. strakjes (binnenkort):

strakjes

gleich

strakjes

später

strakjes

nachher

2. strakjes (zo-even):

strakjes

soeben

strakjes

vorhin

3. strakjes (tamelijk strak):

strakjes

recht straff

af·kam·men <kamde af, h. afgekamd> [ɑfkɑmə(n)] CZ. cz. przech. przen.

afkammen

heruntermachen

afkammen lit., FILM, SZT.

verreißen

afkammen pot. (acteur)

herunterreißen

in·dam·men <damde in, h. ingedamd> [ɪndɑmə(n)] CZ. cz. przech.

indammen

eindämmen

indammen

zurückdämmen

een conflict indammen

einen Konflikt eindämmen

straat·weg <straatweg|en> [stratwɛx] RZ. r.m.

straatweg

Straße r.ż.

straatweg (geplaveid)

Pflasterstraße r.ż.

straf·punt <strafpunt|en> [strɑfpʏnt] RZ. r.n.

strafpunt

Strafpunkt r.m.

straf·werk [strɑfwɛrk] RZ. r.n. geen l.mn.

strafwerk

Strafarbeit r.ż.

strap·less [strɛpləs] PRZYM.

strapless

trägerlos

door·dram·men² <dramde door, h. doorgedramd> [dordrɑmə(n)] CZ. cz. nieprzech. (doorzeuren)

doordrammen

(herum)quengeln pot.