Tłumaczenia dla hasła „uitdrukkend“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

uit·druk·ken <drukte uit, h. uitgedrukt> [œydrʏkə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitdrukken:

uitdrukken

äußern

uitdrukken (onder woorden brengen)

ausdrücken

uitdrukken (pregnant)

zum Ausdruck bringen

zijn gevoelens uitdrukken

seine Gefühle ausdrücken

zijn gevoelens uitdrukken

seine Gefühle zum Ausdruck bringen

de waarde van iets in geld uitdrukken

den Wert von etw C. in Geld ausdrücken

haar houding drukt zelfvertrouwen uit

ihre Haltung drückt Selbstvertrauen aus

zich uitdrukken

sich ausdrücken

2. uitdrukken (uitknijpen):

uitdrukken

ausdrücken

uitdrukken

ausquetschen

de tandpasta uitdrukken

die Zahnpasta herausdrücken

3. uitdrukken (doven):

uitdrukken

ausdrücken

uit·druk·king <uitdrukking|en> [œydrʏkɪŋ] RZ. r.ż.

1. uitdrukking:

uitdrukking (gezegde)

Ausdruck r.m.

uitdrukking (zegswijze)

Wendung r.ż.

uitdrukking (zegswijze)

Redewendung r.ż.

uitdrukking (zegswijze)

Redensart r.ż.

lege uitdrukkingen

Floskeln l.mn.

gangbare uitdrukkingen

geläufige Ausdrücke l.mn.

een uitdrukking van Luther rel.

ein Lutherwort

een vaste uitdrukking

eine Redewendung

2. uitdrukking (sprekende gelaatstrek):

uitdrukking

Ausdruck r.m.

een verwilderde uitdrukking in zijn ogen

ein wilder Ausdruck in seinen Augen

een gezicht zonder uitdrukking

ein ausdrucksloses Gesicht

3. uitdrukking (uiting):

uitdrukking

Ausdruck r.m.

uitdrukking geven aan

Ausdruck geben +C.

tot uitdrukking komen in

zum Ausdruck kommen in +C.

uit·ruk·ken¹ <rukte uit, h. uitgerukt> [œytrʏkə(n)] CZ. cz. przech. (trekkend verwijderen uit)

uitrukken

ausreißen

zich de haren uitrukken

sich C. die Haare ausreißen

zich de haren uitrukken (sterker)

sich C. die Haare ausraufen

druk·kend <drukkende, drukkender, drukkendst> [drʏkənt] PRZYM.

1. drukkend (zware last vormend):

drukkend

drückend

een drukkende last

eine schwere Bürde

2. drukkend:

drukkend (loom makend)

drückend

drukkend (hitte, weer)

schwül

uit·drin·ken <dronk uit, h. uitgedronken> [œydrɪŋkə(n)] CZ. cz. przech.

uitdrinken

austrinken

uitdrinken

leer trinken

uit·deu·ken <deukte uit, h. uitgedeukt> [œydøkə(n)] CZ. cz. przech.

uitdeuken

ausbeulen

in·druk·ken <drukte in, h. ingedrukt> [ɪndrʏkə(n)] CZ. cz. przech.

1. indrukken (verbrijzelen, induwen):

indrukken

eindrücken

2. indrukken (door drukken als vorm achterlaten):

indrukken

eindrücken

3. indrukken (door drukken naar binnen brengen):

indrukken

drücken auf +B.

het gaspedaal indrukken

aufs Gas(pedal) treten

een knop indrukken

(auf) einen Knopf drücken

uit·druk·ke·lijk <uitdrukkelijke, uitdrukkelijker, uitdrukkelijkst> [œydrʏkələk] PRZYM.

uitdrukkelijk

ausdrücklich

uitdrukkelijk (met klem)

nachdrücklich

op de uitdrukkelijke voorwaarde dat …

nur unter der ausdrücklichen Bedingung, dass …