niderlandzko » niemiecki

ge·van·ge·ne <gevangene|n> [ɣəvɑŋənə] RZ. r.m. en r.ż.

1. gevangene (gevangen genomen persoon):

Gefangene(r) r.ż. (r.m.)

2. gevangene (gedetineerde):

Häftling r.m.
Gefangene(r) r.ż. (r.m.)

in·ge·ze·te·ne <ingezetene|n> [ɪŋɣəzetənə] RZ. r.m. en r.ż.

Alteingesessene(r) r.ż. (r.m.)

ge·zwo·re·ne <gezworene|n> [ɣəzworənə] RZ. r.m. en r.ż.

Geschworene(r) r.ż. (r.m.)

ge·zwe·gen CZ.

gezwegen volt. deelw. van zwijgen¹, zwijgen²

Zobacz też zwijgen , zwijgen

ge·zwol·gen CZ.

gezwolgen volt. deelw. van zwelgen¹, zwelgen²

Zobacz też zwelgen , zwelgen

zwel·gen2 <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwel·gen1 <zwolg, h. gezwolgen> [zwɛlɣə(n)] CZ. cz. przech. (gulzig eten, drinken)

ge·zon·gen CZ.

gezongen volt. deelw. van zingen¹, zingen²

Zobacz też zingen , zingen

zin·gen2 <zong, h. gezongen> [zɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zin·gen1 <zong, h. gezongen> [zɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

in·ge·zon·den [ɪŋɣəzɔndə(n)] PRZYM.

on·ge·zou·ten [ɔŋɣəzɑutə(n)] PRZYM.

1. ongezouten (niet gezouten):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski