niemiecko » niderlandzki

ˈSon·nen·brand RZ. r.m.

1. Sonnenbrand selten:

Sonnenbrand a. podn.

2. Sonnenbrand BOT.:

ˈWald·brand RZ. r.m.

ˈWund·brand RZ. r.m. MED.

ˈab·ge·brannt [ˈapgəbrant] PRZYM.

1. abgebrannt:

2. abgebrannt pot. (pleite):

blut [o. platzak]

ˈun·an·ge·bracht [ˈʊnʔanɡəbraxt] PRZYM.

ˈSchwel·brand [ˈʃveːl-] RZ. r.m.

ˈMilz·brand RZ. r.m. kein l.mn.

ˈWein·brand RZ. r.m.

ˈFlä·chen·brand RZ. r.m.

ge·ˈbrannt [gəˈbrant] CZ.

gebrannt im. cz. przeszł. von brennen¹, brennen²

Zobacz też brennen , brennen

ˈbren·nen1 <brannte, gebrannt> [ˈbrɛnən] CZ. cz. przech.

ˈHän·ge·brust RZ. r.ż.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski