Tłumaczenia dla hasła „hervorschießen“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

her·ˈvor·he·ben CZ. cz. przech. niereg. (besonders kennzeichnen)

hervorheben

(beter) doen uitkomen

hervorheben

op de voorgrond plaatsen

eine Tatsache hervorheben (betonen)

op een feit de nadruk leggen

ˈvor·schie·ben CZ. cz. przech. niereg.

1. vorschieben (nach vorn schieben):

vorschieben

naar voren schuiven

vorschieben

vooruitschuiven

einen Freund vorschieben przen. (für sich agieren lassen)

een vriend als stroman gebruiken

2. vorschieben (vorschützen):

vorschieben

voorwenden

vorschieben

voorgeven

ˈvor·schie·ßen¹ CZ. cz. nieprzech. niereg. pot.

vorschießen

vooruitschieten

vorschießen

naar voren schieten

her·ˈvor·ge·hen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. hervorgehen (entstammen):

hervorgehen

voortkomen

hervorgehen

ontspruiten

hervorgehen

tevoorschijn komen

aus einem Kampf als Sieger hervorgehen

als overwinnaar uit de strijd komen

2. hervorgehen (sich ergeben):

hervorgehen

voortvloeien

hervorgehen

een gevolg zijn

3. hervorgehen (herausstellen):

hervorgehen

blijken

daraus geht hervor

daaruit volgt [o. blijkt]

her·ˈvor·ho·len CZ. cz. przech.

hervorholen

tevoorschijn halen

her·ˈvor·tre·ten CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. hervortreten (in Erscheinung treten):

hervortreten

tevoorschijn komen

hervortreten

naar voren treden

2. hervortreten (heraustreten):

hervortreten

uitpuilen

hervortreten

uitsteken

hervortretende Augen

uitpuilende ogen

3. hervortreten (erkennbar werden):

hervortreten

zichtbaar [o. duidelijker] worden

hervortreten

verschijnen

4. hervortreten (erhaben werden):

hervortreten

zich onderscheiden

hervortreten

opvallen

in Mathematik hervortreten

zich onderscheiden in wiskunde

5. hervortreten (in die Öffentlichkeit gelangen):

hervortreten

in de publiciteit komen

her·ˈvor·brin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. hervorbringen (zum Vorschein holen):

hervorbringen

tevoorschijn halen [o. brengen]

2. hervorbringen (entstehen lassen, erschaffen):

hervorbringen

doen ontstaan

hervorbringen

scheppen

hervorbringen

voortbrengen

3. hervorbringen (produzieren):

hervorbringen

uitbrengen

hervorbringen

produceren

her·ˈvor·gu·cken CZ. cz. nieprzech. pot.

hervorgucken

te zien zijn

hervorgucken

eruit steken

her·ˈvor·kom·men CZ. cz. nieprzech. niereg.

hervorkommen

tevoorschijn komen

hervorkommen

zich vertonen

her·ˈvor·lo·cken CZ. cz. przech.

1. hervorlocken:

hervorlocken

tevoorschijn lokken

mit etw keinen Hund hinter dem Ofen hervorlocken können

voor iets geen enkele belangstelling weten te krijgen

2. hervorlocken przen. (entlocken):

hervorlocken

ontlokken

her·ˈvor·ra·gen CZ. cz. nieprzech.

1. hervorragen (weit vorragen):

hervorragen

uitsteken (boven)

2. hervorragen przen. (sich auszeichnen):

hervorragen

uitsteken boven

hervorragen

uitblinken

hervorragen

uitmunten

her·ˈvor·wa·gen CZ. cz. zwr.

hervorwagen

wagen tevoorschijn te komen

her·ˈvor·ru·fen CZ. cz. przech. niereg.

1. hervorrufen:

hervorrufen

tevoorschijn roepen

2. hervorrufen TEATR:

hervorrufen

terugroepen

3. hervorrufen przen.:

hervorrufen

teweegbrengen

hervorrufen

veroorzaken

hervorrufen

wekken

Erstaunen hervorrufen

verbazing wekken