Tłumaczenia dla hasła „ausrückung“ w niemiecko » polski słowniku

I . a̱u̱s|rücken CZ. cz. nieprzech. +sein

1. ausrücken (Truppen, Feuerwehr):

[zu einer Übung] ausrücken

wyruszać [f. dk. wyruszyć] [na ćwiczenia]

2. ausrücken pot. (weglaufen):

ausrücken

zwiewać [f. dk. zwiać]

ausrücken

brać [f. dk. wziąć] nogi za pas

II . a̱u̱s|rücken CZ. cz. przech. DRUK.

ausrücken Zeile

wysuwać [f. dk. wysunąć]

A̱u̱srufung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Ausrufung (eines Streiks)

ogłoszenie r.n.

Ausrufung (der Republik)

proklamacja r.ż.

Ausrufung (der Republik)

proklamowanie r.n.

A̱u̱srichtung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Ausrichtung bez l.mn.:

Ausrichtung (Einstellung: einer Antenne)

nastawienie r.n.

Ausrichtung (Einstellung: einer Antenne)

ustawienie r.n.

Ausrichtung (eines Teleskops)

nakierowanie r.n.

2. Ausrichtung (Veranstaltung: einer Hochzeit):

Ausrichtung

wyprawienie r.n.

Ausrichtung

urządzenie r.n.

3. Ausrichtung (Anpassung):

Ausrichtung

dostosowanie r.n.

Ausrichtung

dopasowanie r.n.

4. Ausrichtung (Orientierung):

Ausrichtung

linia r.ż.

eine gemeinsame politische Ausrichtung vertreten

reprezentować tę samą linię polityczną

5. Ausrichtung INF.:

Ausrichtung

justowanie r.n.

Ausrichtung

wyrównywanie r.n.

A̱u̱sflockung <‑, ‑en> RZ. r.ż. CHEM.

Ausflockung

strącanie r.n. się w postaci płatków

Ausflockung

koagulacja r.ż.

A̱u̱srüstung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Ausrüstung

wyposażenie r.n.

Ausrüstung (einer Armee)

uzbrojenie r.n.

I . a̱u̱s|rufen CZ. cz. przech. irr

1. ausrufen (bekannt geben):

ausrufen Haltestelle

zapowiadać [f. dk. zapowiedzieć]

2. ausrufen (über Lautsprecher suchen):

jdn ausrufen [lassen]

[kazać] wywołać kogoś

man ließ ihn über Lautsprecher ausrufen

kazano wezwać go przez głośnik

3. ausrufen (proklamieren):

ausrufen Streik

ogłaszać [f. dk. ogłosić]

ausrufen Krieg

wypowiadać [f. dk. wypowiedzieć]

ausrufen Republik

proklamować

ausrufen Notstand

ogłaszać [f. dk. ogłosić]

II . a̱u̱s|rufen CZ. cz. nieprzech. irr (laut rufen)

ausrufen

wykrzyknąć

I . a̱u̱s|ruhen CZ. cz. nieprzech., cz. zwr.

ausruhen

odpoczywać [f. dk. odpocząć]

ausruhen

wypoczywać [f. dk. wypocząć]

[sich] von den Strapazen einer Reise ausruhen

odpocząć po trudach podróży

jetzt muss ich [mich] aber mal ausruhen

ale teraz muszę odpocząć

II . a̱u̱s|ruhen CZ. cz. przech.

ausruhen Füße:

ausruhen

dać odpocząć

a̱u̱s|rupfen CZ. cz. przech.

ausrupfen

wyskubywać [f. dk. wyskubać]

ausrupfen

wyrywać [f. dk. wyrwać]

die Magd rupfte dem geschlachteten Huhn die Federn aus

służąca r.ż. skubała [zabitą] kurę

E̱i̱nrückung <‑, en> RZ. r.ż. INF.

Einrückung

wcięcie r.n.

Bedrụ̈cktheit <‑, bez l.mn. > RZ. r.ż., Bedrụ̈ckung RZ. r.ż. <‑, bez l.mn. >

Bedrücktheit

przygnębienie r.n.

A̱u̱srottung <‑, ‑en> RZ. r.ż.

Ausrottung

wyniszczenie r.n.

Ausrottung

eksterminacja r.ż.