Tłumaczenia dla hasła „erlediger“ w niemiecko » polski słowniku

I . erle̱digen* [ɛɐ̯​ˈleːdɪgən] CZ. cz. przech.

1. erledigen (ausführen):

erledigen Aufgabe, Auftrag

wykonywać [f. dk. wykonać]

erledigen Geschäft, Angelegenheit

załatwiać [f. dk. załatwić]

eine Besorgung erledigen

załatwiać [f. dk. załatwić] jakąś sprawę

[das] wird erledigt! pot.

zrobi się! pot.

erledigt! pot. (Schwamm drüber)

o tym ani mru-mru! pot.

ich habe noch etwas zu erledigen

mam coś jeszcze do załatwienia

ordnungsgemäß erledigen

wykonać zgodnie z przepisami

die Sache ist für mich erledigt

uważam sprawę za załatwioną

2. erledigen fig sl:

erledigen (erschöpfen, umbringen) (Arbeit, Person)

wykańczać [f. dk. wykończyć ]pot.

II . erle̱digen* [ɛɐ̯​ˈleːdɪgən] CZ. cz. zwr. (ausgeführt werden)

das erledigt sich von selbst

to się samo załatwi pot.

das hat sich erledigt

już po wszystkim

erle̱digt [ɛɐ̯​ˈleːdɪçt] PRZYM. pot.

erledigt

wykończony pot.

ich bin völlig erledigt

jestem całkiem wykończony pot.

Pre̱diger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

Prediger(in)

kaznodzieja r.m.

Verte̱i̱diger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.)

1. Verteidiger PR. (Rechtsanwalt):

Verteidiger(in)

obrońca r.m.

Verteidiger(in)

adwokat r.m.

sie ist meine Verteidigerin

ona jest moim obrońcą [lub adwokatem]

2. Verteidiger a. SPORT (Fürsprecher, Spieler):

Verteidiger(in)

obrońca(-czyni) r.m. (r.ż.)

erle̱i̱den* CZ. cz. przech. irr

erleiden Niederlage, Verluste

ponosić [f. dk. ponieść]

erleiden Schmerzen

cierpieć

Mora̱lprediger(in) <‑s, ‑; ‑, ‑nen> RZ. r.m.(r.ż.) pej.

Moralprediger → Moralapostel

Zobacz też Moralapostel

Mora̱lapostel <‑s, ‑> RZ. r.m. pej.

Moralapostel

obrońca(-czyni) r.m.(r.ż.) moralności

Erle̱digung¹ <‑, ‑en> RZ. r.ż.

1. Erledigung (Besorgung):

Erledigung

sprawa r.ż.

Erledigung

interes r.m.

umgehende Erledigung

niezwłoczna sprawa r.ż.

Erledigungen machen müssen

musieć coś załatwić

2. Erledigung PR.:

Erledigung

załatwienie r.n.

gütliche Erledigung

załatwienie polubowne

Erledigung der Hauptsache/des Rechtsstreits

załatwienie przedmiotu sporu/sporu prawnego

I . ụnerledigt [ˈʊnɛɐ̯leːdɪçt] PRZYM.

unerledigt

niezałatwiony

unerledigt sein/bleiben

być/pozostawać nie załatwionym

II . ụnerledigt [ˈʊnɛɐ̯leːdɪçt] PRZYSŁ.

viele Sachen bleiben unerledigt liegen

wiele rzeczy leży nie załatwionych