Tłumaczenia dla hasła „verklopfen“ w niemiecko » polski słowniku

verklọppen* [fɛɐ̯​ˈklɔpən] CZ. cz. przech. pot.

1. verkloppen (verhauen):

jdn verkloppen

pobić [lub zlać pot. ] kogoś

2. verkloppen (verkaufen):

verkloppen

opchnąć pot.

verkloppen

opylić pot.

Hẹrzklopfen <‑s, bez l.mn. > RZ. r.n.

Herzklopfen

bicie r.n. [lub łomot r.m. ] serca

mit Herzklopfen

z biciem serca

ich bekam Herzklopfen

serce r.n. podeszło mi do gardła

heftiges Herzklopfen haben

czuć silne bicie serca

I . verknụ̈pfen* CZ. cz. przech.

1. verknüpfen (verknoten):

etw mit etw verknüpfen

wiązać [f. dk. po‑] coś z czymś w supeł

2. verknüpfen (verbinden):

eine Reise mit etw verknüpfen

łączyć [f. dk. po‑] podróż z czymś

etw mit der Bedingung verknüpfen, dass etw ...

uzależniać [f. dk. uzależnić] coś od tego, że...

er verknüpfte den Ausflug mit einem Museumsbesuch

połączył wycieczkę ze zwiedzaniem muzeum

3. verknüpfen (in einen inneren Zusammenhang bringen):

etw mit etw verknüpfen

kojarzyć [f. dk. s‑] coś z czymś

etw mit etw verknüpfen Gedenkengänge

wiązać [f. dk. po‑] coś z czymś fig

die Sache ist mit großen Ausgaben verknüpft

sprawa r.ż. ta wiąże się z dużymi wydatkami

4. verknüpfen INF.:

verknüpfen Programme

skojarzyć

verknüpfen Programme

powiązać

eine Datei mit einem Programm verknüpfen

użyć [jakiegoś] programu do otwarcia pliku

II . verknụ̈pfen* CZ. cz. zwr. (Vorstellung)

verknüpfen

wiązać się

beklọpfen* CZ. cz. przech. (Brust)

beklopfen

opukiwać [f. dk. opukać]

beklopfen

ostukiwać [f. dk. ostukać]

I . verstọpfen* CZ. cz. przech.

1. verstopfen:

den Abfluss [mit etw] verstopfen

zatykać [f. dk. zatkać] [czymś] odpływ

2. verstopfen (stopfen):

verstopfen Loch

zapychać [f. dk. zapchać]

sich C. die Ohren verstopfen

zatkać sobie uszy

II . verstọpfen* CZ. cz. nieprzech. +sein (Toilette)

verstopfen

zapychać [f. dk. zapchać] się

verklạppen* CZ. cz. przech.

etw [im Meer] verklappen

zatopić coś w morzu

etw [im Meer] verklappen

zrzucić coś do morza

verkrạmpfen* CZ. cz. zwr.

1. verkrampfen:

verkrampfen (sich krampfartig zusammenziehen) (Muskel)

kurczyć [f. dk. s‑] się konwulsyjnie

meine Hand verkrampft sich

łapie mnie [s]kurcz r.m. w ręku

2. verkrampfen (sich in etw festkrallen):

sich in etw B. verkrampfen

wpić się kurczowo w coś

3. verkrampfen:

verkrampfen (gehemmt werden) (Person)

sztywnieć [f. dk. ze‑ ]fig