niemiecko » polski

I . ụnwillig PRZYM. (verärgert)

II . ụnwillig PRZYSŁ. (widerwillig)

e̱i̱genwillig PRZYM.

1. eigenwillig (eigensinnig):

I . gu̱twillig PRZYM.

1. gutwillig (freiwillig):

2. gutwillig (wohlwollend, bereitwillig):

II . gu̱twillig PRZYSŁ.

1. gutwillig (freiwillig):

2. gutwillig (bereitwillig):

I . mu̱twillig [ˈmuːtvɪlɪç] PRZYM. a. PR.

II . mu̱twillig [ˈmuːtvɪlɪç] PRZYSŁ.

mutwillig beschädigen:

II . berei̱twillig PRZYSŁ.

bereitwillig Auskunft erteilen:

refọrmwillig PRZYM.

I . ụnfreiwillig PRZYM.

1. unfreiwillig (gezwungen):

II . ụnfreiwillig PRZYSŁ. (nicht freiwillig)

I . wi̱derwillig PRZYM.

II . wi̱derwillig PRZYSŁ.

widerwillig essen, sagen:

za̱hlungsunwillig PRZYM.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski