Tłumaczenia dla hasła „kluczxowy“ w polsko » niemiecki słowniku

kluczowy [klutʃovɨ] PRZYM.

kluczowy kwestia:

kluczowy

Schlüssel-

klubowy [klubovɨ] PRZYM.

klubowy sala

Vereins-

klubowy fotel

Klub-

klubowy fotel

Club-

kluskowy [kluskovɨ] PRZYM. GASTR.

kluskowy

Kloß-

ciasto kluskowe

Kloßteig r.m.

płuczkowy [pwutʃkovɨ] PRZYM. TECHNOL.

płuczkowy

Wäscher-

system płuczkowy

Wäschersystem r.n.

kluchowaty [kluxovatɨ] PRZYM.

1. kluchowaty (zakalcowaty):

kluchowaty

schliefig

kluchowaty placek

schliefiger [o. unausgebackener] Kuchen

kluchowaty placek

teigiger r.m. Fladen pot.

2. kluchowaty przen. (pulchny):

kluchowaty

rundlich

kluchowaty

dicklich

kluchowaty

teigig pej. pot.

kluchowate dziecko

dickliches Kind r.n.

wykluczony [vɨklutʃonɨ] PRZYM. podn.

to [jest] wykluczone

das ist ausgeschlossen

to [jest] wykluczone

das kommt nicht in Frage przen.

tłuczniowy [twutʃɲovɨ] PRZYM.

nawierzchnia tłuczniowa

Schotterdecke r.ż.

klucz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [klutʃ] RZ. r.m.

1. klucz t. TECHNOL.:

klucz

Schlüssel r.m.

klucz do drzwi

Türschlüssel r.m.

zamknąć coś na klucz

etw abschließen

zamknąć coś na klucz

etw verschließen

klucz wiertniczy

Bohrschlüssel r.m.

klucz francuski

Universalschlüssel r.m.

klucz francuski

Engländer r.m.

trzymać kogoś/coś pod kluczem

jdn/etw unter Verschluss halten

2. klucz (system znaków):

klucz

Code r.m.

klucz

Schlüssel r.m.

3. klucz:

klucz (rozwiązanie)

Schlüssel r.m.

klucz (w krzyżówce)

Auflösung r.ż.

klucz (przy edycji)

Kommentar r.m.

klucz (przy edycji)

Erläuterung r.ż.

4. klucz MUZ.:

klucz

Notenschlüssel r.m.

5. klucz:

klucz (szyk: samolotów)

Kette r.ż.

klucz (szyk: samolotów)

Staffel r.ż.

klucz (ptaków)

Zug r.m.

6. klucz ARCHIT.:

klucz

Schlussstein r.m.

klucz

Bogenschluss r.m.

kluczka <D. ‑ki, l.mn. ‑ki> [klutʃka] RZ. r.ż.

1. kluczka (pętla):

kluczka

Schlinge r.ż.

kluczka

Bandschlaufe r.ż.

2. kluczka (żerdź):

kluczka

Hakenstange r.ż.

kluczka

Obstpflücker r.m.

zrywać owoce kluczką

Obst mit dem Obstpflücker ernten [o. pflücken]

kluczyć <‑czy; cz. prz. klucz> [klutʃɨtɕ] CZ. cz. nieprzech.

1. kluczyć (jechać okrężną drogą):

kluczyć

vom Wege abbiegen

2. kluczyć:

kluczyć (uciekać chcąc zgubić pościg)

häufig die Richtung wechseln

kluczyć (uciekać chcąc zgubić pościg)

im Zickzack fliehen

kluczyć (zając)

Haken schlagen

3. kluczyć (szukać właściwej drogi):

kluczyć

umherirren

2. kluczyć przen. (lawirować):

kluczyć

Ausflüchte machen

kluczyk <D. ‑a, l.mn. ‑i> [klutʃɨk] RZ. r.m.

1. kluczyk zdr. od klucz

kluczyk

kleiner Schlüssel

2. kluczyk BOT.:

kluczyk

Schlüsselblume r.ż.

Zobacz też klucz

klucz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [klutʃ] RZ. r.m.

1. klucz t. TECHNOL.:

klucz

Schlüssel r.m.

klucz do drzwi

Türschlüssel r.m.

zamknąć coś na klucz

etw abschließen

zamknąć coś na klucz

etw verschließen

klucz wiertniczy

Bohrschlüssel r.m.

klucz francuski

Universalschlüssel r.m.

klucz francuski

Engländer r.m.

trzymać kogoś/coś pod kluczem

jdn/etw unter Verschluss halten

2. klucz (system znaków):

klucz

Code r.m.

klucz

Schlüssel r.m.

3. klucz:

klucz (rozwiązanie)

Schlüssel r.m.

klucz (w krzyżówce)

Auflösung r.ż.

klucz (przy edycji)

Kommentar r.m.

klucz (przy edycji)

Erläuterung r.ż.

4. klucz MUZ.:

klucz

Notenschlüssel r.m.

5. klucz:

klucz (szyk: samolotów)

Kette r.ż.

klucz (szyk: samolotów)

Staffel r.ż.

klucz (ptaków)

Zug r.m.

6. klucz ARCHIT.:

klucz

Schlussstein r.m.

klucz

Bogenschluss r.m.

kłusowy [kwusovɨ] PRZYM.

kłusowy

Trab-

wyścigi kłusowe

Trabrennen ntpl

klucznictwo <D. ‑wa, bez l.mn. > [klutʃɲitstfo] RZ. r.n. HIST.

klucznictwo (urząd na ziemiach Wielkiego Księstwa Litewskiego)

Verwaltung r.ż. von Grund und Boden im Großfürstentum Litauen

Kluczbork RZ.

Hasło od użytkownika

Kluczbork r.m. GEO.

Kreuzburg r.n.