polsko » niemiecki

nabiec [nabjets] f. dk.

nabiec → nabiegnąć

Zobacz też nabiegnąć

nabiegnąć [nabjegnoɲtɕ]

nabiegnąć f. dk. od nabiegać

nabab <D. ‑a, l.mn. ‑owie> [nabap] RZ. r.m.

1. nabab podn. (bogacz):

Nabob r.m. pot.

2. nabab HIST.:

Nabob r.m.

I . nabić <‑ije> [nabitɕ]

nabić f. dk. od nabijać

II . nabić <‑ije> [nabitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

Zobacz też nabijać

I . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. przech.

2. nabijać (nasadzać):

II . nabijać <‑ja; f. dk. nabić> [nabijatɕ] CZ. cz. zwr. pot.

nabój <D. ‑boju, l.mn. ‑boje> [nabuj] RZ. r.m.

I . nabyć <‑będzie; cz. prz. nabądź> [nabɨtɕ]

nabyć f. dk. od nabywać

II . nabyć <‑będzie; cz. prz. nabądź> [nabɨtɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot. (długo gdzieś lub z kimś być)

Zobacz też nabywać

nabywać <‑wa; f. dk. nabyć> [nabɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. nabywać st. urz. (kupować):

bęben <D. ‑bna, l.mn. ‑bny> [bemben] RZ. r.m.

bęben MUZ., TECHNOL.
Trommel r.ż.

nadeń [nadeɲ] podn., przest (nad niego)

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski