Tłumaczenia dla hasła „oberen“ w polsko » niemiecki słowniku

oberek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [oberek] RZ. r.m. MUZ.

oberek

Oberek r.m.

tańczyć oberka

Oberek tanzen

obeżreć [obeʒretɕ]

obeżreć f. dk. od obżerać

obierek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [objerek] RZ. r.m., obierka [objerka] RZ. r.ż. <D. ‑ki, l.mn. ‑ki, D. l.mn. ‑rek>, obierzyna [objeʒɨna] RZ. r.ż. <D. ‑ny, l.mn. ‑ny> zwykle l.mn. pot.

obierek

Abfall r.n.

obierek

Schale r.ż.

obierki z warzyw

Gemüseabfälle r.m. l.mn.

obierki z warzyw

Gemüseschalen r.ż. l.mn.

roberek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [roberek] RZ. r.m. pot.

roberek GRY zdr. od rober

roberek

Robber r.m.

roberek

Rubber r.m.

Zobacz też rober

rober <D. ‑bra, l.mn. ‑bry> [rober] RZ. r.m. GRY

rober

Robber r.m.

rober

Rubber r.m.

zagrać kilka robrów

mehrere Robber spielen

oberża <D. ‑ży, l.mn. ‑że> [oberʒa] RZ. r.ż. przest (karczma)

oberża

Herberge r.ż. przest

oberża

Wirtshaus r.ż.

zjeść obiad w oberży

in einem Wirtshaus zu Mittag essen

teren <D. ‑u, l.mn. ‑y> [teren] RZ. r.m.

1. teren:

teren (obszar: państwa, miasta)

Gebiet r.n.

teren (budowy, zakładu)

Gelände r.n.

teren szkoły

Schulgelände r.n.

teren uprawny

Anbaufläche r.ż.

tereny turystyczne

touristisches Gebiet

tereny wystawowe

Ausstellungsgelände r.n.

tereny pod zabudowę

Bauland r.n.

na terenie

im Gebiet

uzbroić teren ARCHIT.

ein Gelände bautechnisch erschließen

teren dwujęzyczny

zweisprachiges Gebiet

2. teren bez l.mn. przen. (dziedzina):

teren

Gebiet r.n.

teren jego badań to plankton

sein Forschungsgebiet r.n. ist Plankton

3. teren GEO.:

teren

Gelände r.n.

tereny zielone

Grünflächen r.ż. l.mn.

tereny zielone

Grünanlagen r.ż. l.mn.

tereny leśne

Waldflächen r.ż. l.mn.

tereny leśne

Waldgebiete ntpl

teren górzysty

bergiges Gelände

rzeźba terenu

Geländebeschaffenheit r.ż.

ober [ober] RZ. r.m. ndm. przest (kelner)

ober

Ober r.m. przest

panie ober, rachunek proszę!

Herr r.m. Ober, die Rechnung bitte!

oberwać [obervatɕ]

oberwać f. dk. od obrywać

Zobacz też obrywać , obrywać

obrywać² <‑wa; cz. prz. ‑aj; f. dk. obryć> [obrɨvatɕ] CZ. cz. przech. pot. (ryć)

obrywać

durchwühlen

obrywać

aufgraben

dziki obryły pole ziemniaków

die Wildschweine ntpl durchwühlten den Kartoffelacker

I . obrywać¹ <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. przech.

1. obrywać (odrywać):

obrywać guziki, tapetę

abreißen

2. obrywać (zrywać):

obrywać owoce

pflücken

II . obrywać¹ <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. nieprzech. pot. (dostawać lanie)

obrywać za coś

Prügel für etw bekommen [o. beziehen]

III . obrywać¹ <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. cz. zwr.

1. obrywać (odpadać):

guzik się oberwał

der Knopf r.m. ist abgerissen

2. obrywać:

obrywać (powodować deszcz) (chmura)

[heftig] niedergehen

IV . obrywać¹ <‑wa; f. dk. oberwać> [obrɨvatɕ] CZ. bezosob. pot. (być zbitym)

oberwało mu się

er hat etw abgekriegt pot.

fuleren [fuleren] RZ. r.m.

fuleren → fulleren

Zobacz też fulleren

fulleren <D. ‑u, l.mn. ‑y> [fuleren] RZ. r.m. zwykle l.mn. CHEM.

fulleren

Fulleren r.n.

suweren <D. ‑a, l.mn. ‑i> [suveren] RZ. r.m.

1. suweren HIST. (moneta angielska):

suweren

Sovereign r.m.

2. suweren (niezależny władca):

suweren

Souverän(m)