Tłumaczenia dla hasła „okupiĝas“ w polsko » niemiecki słowniku

okupować <‑puje> [okupovatɕ] CZ. cz. przech.

1. okupować (zajmować terytorium):

okupować kraj

okkupieren

okupować kraj

besetzen

2. okupować (strajkować: fabrykę):

okupować

besetzen

3. okupować pot. (długo korzystać):

okupować telefon, łazienkę

beschlagnahmen żart. pot.

I . okupywać <‑puje; cz. prz. ‑puj; f. dk. okupić> [okupɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich C. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; cz. prz. ‑puj; f. dk. okupić> [okupɨvatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (wykupić się)

okupywać

sich B. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okupić [okupitɕ]

okupić f. dk. od okupywać

Zobacz też okupywać

I . okupywać <‑puje; cz. prz. ‑puj; f. dk. okupić> [okupɨvatɕ] CZ. cz. przech. podn.

1. okupywać (opłacić coś):

okupywać

bezahlen

okupywać

sich C. erkaufen

wykształcenie okupił wieloma wyrzeczeniami

um seine Ausbildung zu ermöglichen, musste er auf vieles verzichten

2. okupywać (wynagrodzić, zadośćuczynić):

okupywać

wieder gutmachen

okupywać

büßen

okupywać swoje grzechy

seine Sünden büßen

II . okupywać <‑puje; cz. prz. ‑puj; f. dk. okupić> [okupɨvatɕ] CZ. cz. zwr. podn. (wykupić się)

okupywać

sich B. freikaufen

musiał się okupywać porywaczom

er musste sich von den Entführern freikaufen

okulizak <D. ‑a, l.mn. ‑i> [okulizak] RZ. r.m. (nóż ogrodniczy)

okulizak

Okuliermesser r.n.

okupacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [okupatsja] RZ. r.ż.

1. okupacja POLIT.:

okupacja

Okkupation r.ż.

okupacja

Besetzung r.ż.

2. okupacja PR.:

okupacja

Okkupation r.ż. przest

3. okupacja pot. (czas II wojny światowej):

okupacja

Okkupation r.ż.

okupacja

Besatzung r.ż.

okupant <D. ‑a, l.mn. ‑nci> [okupant] RZ. r.m. POLIT.

okupant

Besatzer r.m.

okupant

Okkupant r.m.

okucie <D. ‑ia, l.mn. ‑ia> [okutɕe] RZ. r.n.

1. okucie (dekoracyjne):

okucie

Zierbeschlag r.m.

srebrne okucia

Silberbeschläge r.m. l.mn.

2. okucie TECHNOL.:

okucie

Beschlag r.m.

okular <D. ‑u, l.mn. ‑y> [okular] RZ. r.m. TECHNOL.

okular

Okular r.n.

I . okutać <‑ta> [okutatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. pot.

okutać

einhüllen

okutać

einmumme[l]n pot.

okutała syna ciepłym kocem

sie mummelte den Sohn in eine warme Decke ein

II . okutać <‑ta> [okutatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. pot.

okutać

sich B. einmumme[l]n pot. [o. einwickeln]

okutała się futrem

sie wickelte sich in einen Pelz ein

okuwać <‑wa; f. dk. okuć> [okuvatɕ] CZ. cz. przech.

okuwać

beschlagen

okute sanie

beschlagener Schlitten r.m.

okulista (-tka) <D. ‑ty, l.mn. ‑iści> [okulista] RZ. r.m. (r.ż.) MED.

okulista (-tka) odm. jak f w lp

Augenarzt(-ärztin) r.m. (r.ż.)

okulizacja <D. ‑ji, bez l.mn. > [okulizatsja] RZ. r.ż. ROLN.

okulizacja

Okulierung r.ż.

okulizacja

Veredelung r.ż.