polsko » niemiecki

ordynarny [ordɨnarnɨ] PRZYM.

ordynans1 <D. ‑a, l.mn. ‑i> [ordɨnaw̃s] RZ. r.m. WOJSK.

Ordo[n]nanz r.ż.

ordynariusz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [ordɨnarjuʃ] RZ. r.m.

1. ordynariusz REL.:

Ordinarius r.m.

2. ordynariusz HIST.:

Ordinarius r.m.

ordynariat <D. ‑u, bez l.mn. > [ordɨnarjat] RZ. r.m. REL.

pugilares <D. ‑u, l.mn. ‑y> [pugilares] RZ. r.m. przest (portfel)

ordynat <D. ‑a, l.mn. ‑aci> [ordɨnat] RZ. r.m. HIST.

ordynek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [ordɨnek] RZ. r.m. przest (szyk: wojska)

ordynus <D. ‑a, l.mn. ‑y> [ordɨnus] RZ. r.m. pej. (gbur)

ordynacja <D. ‑ji, l.mn. ‑je> [ordɨnatsja] RZ. r.ż.

1. ordynacja POLIT.:

Ordnung r.ż.
Wahlordnung r.ż.

2. ordynacja HIST.:

3. ordynacja REL.:

Ordination r.ż.

ordynacki [ordɨnatski] PRZYM. HIST.

ordynator <D. ‑a, l.mn. ‑orzy [lub ‑owie]> [ordɨnator] RZ. r.m.

Chefarzt(-ärztin) r.m. (r.ż.)

ingres <D. ‑u, l.mn. ‑y> [iŋgres] RZ. r.m.

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski