Tłumaczenia dla hasła „pojemniku“ w polsko » niemiecki słowniku

pojemnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [pojemɲik] RZ. r.m.

1. pojemnik (kosz):

pojemnik

Behälter r.m.

pojemnik na śmieci

Mülltonne r.ż.

pojemnik na śmieci

Abfallbehälter r.m.

2. pojemnik (kontener):

pojemnik

Container r.m.

pojemność <D. ‑ści, bez l.mn. > [pojemnoɕtɕ] RZ. r.ż.

1. pojemność (objętość wnętrza: butelki, naczynia):

pojemność

Fassungsvermögen r.n.

pojemność

Volumen r.n.

pojemność ładunkowa

Ladekapazität r.ż.

pojemność magazynu

Lagerkapazität r.ż.

2. pojemność INF.:

pojemność pamięci

Speicherkapazität r.ż.

pojemność dysku twardego

Festplattenkapazität r.ż.

pojemność obliczeniowa

Rechenkapazität r.ż.

3. pojemność FIZ.:

pojemność cieplna

Wärmekapazität r.ż.

pojemność akumulatora

die Ah-Kapazität r.ż. eines Akkumulators

pojemność skokowa silnika

Hubraum r.m.

4. pojemność NAUT.:

pojemność

Tonnage r.ż.

5. pojemność EKON (rynku):

pojemność

Aufnahmefähigkeit r.ż.

pojemny [pojemnɨ] PRZYM. podn.

pojemny szafa, zbiornik

geräumig

pojemny termin

weit gefasst

pojemny termin

unscharf

pojemny rynek

aufnahmefähig

najemnik <D. ‑a, l.mn. ‑icy> [najemɲik] RZ. r.m.

1. najemnik (żołnierz):

najemnik

Söldner r.m.

2. najemnik (robotnik):

najemnik

Lohnarbeiter(in) r.m. (r.ż.)

najemnik

Tagelöhner(in) r.m. (r.ż.)

odjemnik <D. ‑a, l.mn. ‑i> [odjemɲik] RZ. r.m. MAT.

odjemnik

Subtrahent r.m.

potajemnie [potajemɲe] PRZYSŁ. podn.

potajemnie

heimlich

spotykać się potajemnie

sich B. heimlich treffen

pojednać [pojednatɕ]

pojednać f. dk. od pojednywać

Zobacz też pojednywać

I . pojednywać <‑nuje; f. dk. pojednać> [pojednɨvatɕ] podn. CZ. cz. przech.

pojednać kogoś z kimś

jdn mit jdm versöhnen

II . pojednywać <‑nuje; f. dk. pojednać> [pojednɨvatɕ] podn. CZ. cz. zwr.

pojednać się z kimś

sich B. mit jdm versöhnen

pojedynek <D. ‑nku, l.mn. ‑nki> [pojedɨnek] RZ. r.m.

1. pojedynek (walka):

pojedynek

Duell r.n.

stoczyć pojedynek

ein Duell austragen

2. pojedynek przen. (dyskusja):

pojedynek słowny

Rededuell r.n.

pojedynek słowny

Wortgefecht r.n.

tajemnie [tajemɲe] PRZYSŁ.

tajemnie

geheim

tajemnica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [tajemɲitsa] RZ. r.ż.

1. tajemnica (sekret):

tajemnica

Geheimnis r.n.

tajemnica państwowa/służbowa

Staats-/Dienstgeheimnis r.n.

tajemnica lekarska

Arztgeheimnis r.n.

tajemnica przedsiębiorstwa [lub handlowa]

Geschäftsgeheimnis r.n.

tajemnica redakcyjna/zawodowa

Redaktions-/Berufsgeheimnis r.n.

tajemnica spowiedzi

Beichtgeheimnis r.n.

tajemnica korespondencji

Briefgeheimnis r.n.

zdrada tajemnicy

Geheimnisverrat r.m.

w tajemnicy

im Geheimen

w tajemnicy

heimlich

robić coś w tajemnicy

etw im Geheimen [o. heimlich] tun

trzymać coś w tajemnicy

etw geheim halten

utrzymanie w tajemnicy

Geheimhaltung r.ż.

obowiązek zachowania [lub utrzymania] w tajemnicy

Geheimhaltungspflicht r.ż.

dochować tajemnicy

ein Geheimnis wahren [o. für sich behalten]

publiczna tajemnica, tajemnica poliszynela

ein öffentliches Geheimnis pot.

uchylić rąbka tajemnicy

den Schleier des Geheimnisses lüften

zabrać [lub wziąć] tajemnicę [ze sobą] do grobu

ein Geheimnis mit ins Grab nehmen

to moja/nasza słodka tajemnica

das ist mein/unser süßes Geheimnis

tajemnice alkowy

Bettgeheimnisse ntpl

robić z czegoś wielką tajemnicę

aus etw ein Geheimnis machen

2. tajemnica (rzecz zagadkowa):

zgłębiać tajemnice świata zwierząt

die Geheimnisse der Tierwelt ergründen

3. tajemnica zwykle l.mn. (sposób osiągnięcia czegoś):

tajemnice zawodu

Geheimnisse des Berufes

tajemnica powodzenia

Erfolgsgeheimnis r.n.

odsłaniać tajemnice sztuki aktorskiej

die Geheimnisse der Schauspielkunst lüften

pojemnościowy [pojemnoɕtɕovɨ] PRZYM. FIZ.

pojemnościowy

kapazitiv

czujnik pojemnościowy

kapazitiver Sensor r.m.