Tłumaczenia dla hasła „rozpromienić“ w polsko » niemiecki słowniku

rozpromieniony [rospromjeɲonɨ] PRZYM.

rozpromieniony

strahlend

twarz rozpromieniona uśmiechem

ein strahlend lächelndes Gesicht r.n.

I . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

1. opromieniać (oświecać):

opromieniać

bescheinen

słońce opromieniło drzewa

Sonnenstrahlen r.m. l.mn. fielen auf die Bäume

2. opromieniać przen. (rozsławiać):

opromieniać

erstrahlen

opromieniony czymś

strahlend vor etw C.

rycerz opromieniony chwałą

ruhmreicher Ritter r.m.

3. opromieniać przen. (czynić przyjemnym):

opromieniać

erhellen

jej twarz opromienił uśmiech

ein strahlendes Lächeln r.n. erhellte ihr Gesicht

opromieniony szczęściem

von Glück beschienen

II . opromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [opromjeɲatɕ], opromienić [opromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

1. opromieniać (rozjaśniać się):

opromieniać

sich B. erhellen

2. opromieniać przen.:

opromieniać

[er]strahlen

jej buzia opromieniła się tęczą uśmiechu

sie [o. ihr Gesicht r.n. ] strahlte vor Lachen

I . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

napromieniać FIZ., TECHNOL.

bestrahlen

precyzyjnie napromienić chore miejsce

die kranke Stelle präzise bestrahlen

II . napromieniać <‑ia; cz. prz. ‑aj> [napromjeɲatɕ], napromienić [napromjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr.

napromieniać FIZ., TECHNOL.

bestrahlt werden

I . rozmieniać <‑ia> [rozmjeɲatɕ], rozmienić [rozmjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

rozmieniać

wechseln

II . rozmieniać <‑ia> [rozmjeɲatɕ], rozmienić [rozmjeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. pot.

rozmieniać się na drobne

sich B. verzetteln

promienica <D. ‑cy, l.mn. ‑ce> [promjeɲitsa] RZ. r.ż.

1. promienica:

promienica MED., ZOOL.

Aktinomykose r.ż.

promienica MED., ZOOL.

Strahlenpilz r.m.

rozprzężenie <D. ‑ia, bez l.mn. > [rospʃew̃ʒeɲe] RZ. r.n.

1. rozprzężenie (chaos):

rozprzężenie

Chaos r.n.

rozprzężenie

Durcheinander r.n.

2. rozprzężenie (brak dyscypliny: obyczajów):

rozprzężenie

Zügellosigkeit r.ż.

rozprzężenie

Sittenverfall r.m.

rozprzężenie duchowe, nerwowe

Geisteszerrüttung r.ż.

rozprzężenie duchowe, nerwowe

Nervenzerrüttung r.ż.

rozprowadzać <‑dza> [rosprovadzatɕ], rozprowadzić [rosprovadʑitɕ] CZ. cz. przech. f. dk.

1. rozprowadzać (rozcieńczać):

rozprowadzać

verdünnen

rozprowadzić syrop wodą

Sirup mit Wasser verdünnen

2. rozprowadzać (nakładać):

rozprowadzać dżem, farbę

verstreichen

3. rozprowadzać (rozsyłać):

rozprowadzać towar, bilety, nakład książki

vertreiben

rozprowadzić wartę WOJSK.

Wachposten aufstellen

rozprowadzić wartę WOJSK.

Wachen postieren

zrumienić [zrumjeɲitɕ]

zrumienić f. dk. od rumienić

Zobacz też rumienić

I . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. przech.

rumienić

bräunen

II . rumienić <‑ni; f. dk. z‑> [rumjeɲitɕ] CZ. cz. zwr.

rumienić

erröten

I . rozprzestrzeniać <‑ia> [rospʃestʃeɲatɕ], rozprzestrzenić [rospʃestʃeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. przech.

rozprzestrzeniać legendę, zapach:

rozprzestrzeniać

verbreiten

II . rozprzestrzeniać <‑ia> [rospʃestʃeɲatɕ], rozprzestrzenić [rospʃestʃeɲitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. (miasto, epidemia, moda)

rozprzestrzeniać

sich B. ausbreiten

rozprzestrzeniać

sich B. verbreiten