polsko » niemiecki

rymarz <D. ‑a, l.mn. ‑e> [rɨmaʃ] RZ. r.m.

Sattler(in) r.m. (r.ż.)

rymarski [rɨmarski] PRZYM.

rymopis <D. ‑a, l.mn. ‑y [lub ‑owie]> [rɨmopis] RZ. r.m. żart. podn. (poeta)

Versemacher r.m. pej.
Verseschmied r.m. pej. lub żart.

origami [origami] RZ. r.n. ndm. SZT.

rymesa <D. ‑sy, bez l.mn. > [rɨmesa] RZ. r.ż. EKON

Rimesse r.ż.

rymnąć1 <‑nie> [rɨmnoɲtɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk. pot. (upaść)

gurami [gurami] RZ. r.n. lub r.ż. ndm. ZOOL.

Gurami r.m.

salami [salami] RZ. r.n. ndm.

1. salami (wędlina):

Salami r.ż.

2. salami (rodzaj sera):

pryma <D. ‑my, l.mn. ‑my> [prɨma] RZ. r.ż. MUZ.

Prime r.ż.

grymas <D. ‑u, l.mn. ‑y> [grɨmas] RZ. r.m.

1. grymas (mina: bólu, złości):

Grimasse r.ż.

2. grymas l.mn. (kaprysy):

Launen r.ż. l.mn.

prymas <D. ‑a, l.mn. ‑owie [lub ‑i]> [prɨmas] RZ. r.m. REL.

Primas r.m.

prymat <D. ‑u, bez l.mn. > [prɨmat] RZ. r.m. podn.

I . rym <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rɨm] RZ. r.m.

rym LIT.:

rym
Reim r.m.

II . rym [rɨm] WK pot. (odgłos upadku)

mamić <‑mi; f. dk. o‑ [lub z‑]> [mamitɕ] CZ. cz. przech. podn.

ryms [rɨms] WK

ryms → rym

Zobacz też rym

I . rym <D. ‑u, l.mn. ‑y> [rɨm] RZ. r.m.

rym LIT.:

rym
Reim r.m.

II . rym [rɨm] WK pot. (odgłos upadku)

rymy [rɨmɨ] RZ.

rymy l.mn. < D. l.mn. ‑mów> podn.:

Reime r.m. l.mn.

I . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] f. dk. CZ. cz. przech. podn.

II . omamiać <‑ia> [omamjatɕ], omamić [omamitɕ] f. dk. CZ. cz. zwr. podn.

zmamić <‑mi> [zmamitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

1. zmamić (wprowadzić w błąd):

2. zmamić (zwabić):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski