Tłumaczenia dla hasła „skórnir“ w polsko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » polski)

fornir <D. ‑u, l.mn. ‑y> [forɲir] RZ. r.m. pot. (okleina)

fornir

Furnier r.n.

skorcić [skortɕitɕ]

skorcić f. dk. od korcić

Zobacz też korcić

korcić <‑ci; cz. prz. korć> [kortɕitɕ] CZ. cz. przech.

korci mnie, żeby spróbować

es reizt mich, es zu versuchen

korci mnie, żeby spróbować

es juckt mich [in den Fingern], es zu versuchen pot.

skośnie [skoɕɲe] PRZYSŁ.

skośnie

schräg

ustawić coś skośnie

etw B. schräg stellen

skórny [skurnɨ] PRZYM.

skórny

Haut-

wykwit skórny

Hautausschlag r.m.

skoro [skoro] SPÓJ.

1. skoro (gdy):

skoro tylko się dowiem, poinformuję cię

sobald ich es in Erfahrung bringe [o. erfahren habe] , gebe ich dir Bescheid

skoro świt

in aller Frühe

skoro świt

bei Tagesanbruch

2. skoro (ponieważ):

skoro już tu jestem, mogę go odwiedzić

wenn ich schon da bin, kann ich ihn ja besuchen

skory [skorɨ] PRZYM.

skory do pomocy

hilfsbereit

on jest zawsze skory do śmiechu

er lacht immer gerne

skorek <D. ‑rka, l.mn. ‑rki> [skorek] RZ. r.m. ZOOL.

skorek

Ohrwurm r.m.

skorupa <D. ‑py, l.mn. ‑py> [skorupa] RZ. r.ż.

1. skorupa (powłoka: orzecha):

skorupa

Schale r.ż.

skorupa ziemska

Erdkruste r.ż.

2. skorupa przen. (warstwa: niewrażliwości):

skorupa

Schale r.ż. przen.

3. skorupa zwykle l.mn. (odłamki: naczynia):

skorupa

Scherben r.ż. l.mn.

4. skorupa ZOOL. (osłona):

skorupa ślimaka

Schneckenhaus r.n.

zamknąć się jak ślimak w skorupie

sich B. in [s]ein Schneckenhaus zurückziehen pot.

skonto [skonto] RZ. r.n. ndm. HAND.

skonto

Skonto r.n.

I . skonać <‑na> [skonatɕ]

skonać f. dk. od konać

II . skonać <‑na> [skonatɕ] CZ. cz. nieprzech. f. dk.

niech skonam! pot.

hol mich der Teufel r.m. ! pot.

Zobacz też konać

konać <‑na; f. dk. s‑> [konatɕ] CZ. cz. nieprzech.

konać

im Sterben [o. auf dem Sterbebett] liegen

konać

sterben

zwroty:

konać ze śmiechu

sich B. totlachen pot.

skopić¹ <‑pi> [skopitɕ] CZ. cz. przech. f. dk. ROLN.

skopić (ułożyć w kopy)

aufhocken

skopić siano

das Heu in Hocken aufstellen

skosić [skoɕitɕ]

skosić f. dk. od kosić

Zobacz też kosić

kosić <‑si; cz. prz. koś> [koɕitɕ] CZ. cz. przech.

1. kosić < f. dk. s‑>:

kosić

mähen

2. kosić < f. dk. wy‑> przen. pot. (zabijać, pozbywać się):

kosić

niedermetzeln pot.

kosić

niedermachen pot.

3. kosić LOT.:

lot koszący

Tiefflug r.m.

skośny [skoɕnɨ] PRZYM.

skośny

schräg

skośne oczy

Schlitzaugen ntpl