Tłumaczenia dla hasła „starať“ w polsko » niemiecki słowniku

stara <D. ‑rej, l.mn. ‑re> [stara] RZ. r.ż. odm. jak przym. pot.

1. stara (koleżanka):

cześć stara!

grüß dich, Alte r.ż. ! pot.

2. stara (szefowa):

stara

die Alte r.ż. pot.

3. stara (matka):

moja stara

meine Alte r.ż. [o. Olle] r.ż. pot.

Zobacz też stary

I . stary <starszy> [starɨ] PRZYM.

1. stary (liczący wiele lat):

stare drzewo

alter Baum r.m.

stary człowiek

alter Mensch r.m.

stare zwierzę

altes Tier r.n.

stara twarz

altes Gesicht r.n.

na stare lata

auf die alten Tage

stary piernik [lub ramol] pot.

alter [o. unbeholfener] Mensch r.m.

stary piernik [lub ramol] pot.

alter Schwachkopf r.m. pej.

stary jak świat

alt wie die Welt

stary jak świat

uralt

stary jak świat

steinalt

2. stary (nieświeży):

stary chleb

altes Brot r.n.

3. stary (podniszczony):

stare meble

alte Möbel ntpl

4. stary (dawny):

stary obraz

altes Gemälde r.n.

stary adres

alte Adresse r.ż.

stary znajomy

alter Bekannter r.m.

stary rok

das alte Jahr r.n.

„co nowego?” – „wszystko po staremu!”

„was gibt’s Neues?“ – „alles beim Alten!“

stare dzieje

alte Geschichten r.ż. l.mn.

5. stary (doświadczony):

stary fachowiec

alter Hase r.m.

II . stary <D. ‑rego, l.mn. ‑arzy> [starɨ] RZ. r.m. odm. jak przym. pot.

1. stary (kolega):

stary

alter Knabe r.m. [o. Junge r.m. ] pot.

stary

Alter r.m. pot.

2. stary (szef):

stary

der Alte r.m. pot.

3. stary (ojciec):

mój stary

mein Alter r.m. pot.

starawy [staravɨ] PRZYM. pot.

starawy człowiek

ältlicher Mann r.m.

starawe ciasto

nicht ganz frischer Kuchen r.m.

starawy budynek

älteres Gebäude r.n.

starawo [staravo] PRZYSŁ.

starawo

ältlich

ciasto wyglądało starawo

der Kuchen r.m. sah nicht mehr ganz frisch aus

I . stargać <‑ga> [stargatɕ] CZ. cz. przech. f. dk. podn.

1. stargać (poplątać):

stargać

verwirren

stargać włóczkę

Garn verwirren

2. stargać (osłabić):

stargać

zerrütten

kłótnia stargała jej nerwy

der Streit r.m. hatte ihre Nerven zerrüttet

3. stargać podn. (zerwać, podrzeć coś):

stargać

zerreißen

stargać

sprengen

stargać kajdany niewoli przen.

die Fesseln der Gefangenschaft sprengen

II . stargać <‑ga> [stargatɕ] CZ. cz. zwr. f. dk. podn. (pogorszyć się)

stargać

nachlassen

stargać

sich B. aufreiben

stargać

kaputtgehen pot.

stargał jej się sweter

ihr Pullover r.m. ist kaputtgegangen

stargały się jego siły

er ist mit seinen Kräften am Ende