Słownik ortografii niemieckiej

Definicje „ausschlagebend“ w Słownik ortografii niemieckiej

a̱u̱s·schlag·ge·bend PRZYM.

Großschreibung → R 3.7

I . a̱u̱s·schla·gen <schlägst aus, schlug aus, hat ausgeschlagen> CZ. z dop.

II . a̱u̱s·schla·gen <schlägst aus, schlug aus, hat ausgeschlagen> CZ. bez dop.

a̱u̱s·schläm·men CZ. z dop.

I . a̱u̱s·schla·fen <schläfst aus, schlief aus, hat ausgeschlafen> CZ. z dop.

II . a̱u̱s·schla·fen <schläfst aus, schlief aus, hat ausgeschlafen> CZ. bez dop.

a̱u̱s·scha·ben CZ. z dop.

die A̱u̱s·schlie·ßung <-, -en>

die A̱u̱s·schlach·tung <-, -en>

a̱u̱s·schlür·fen CZ. z dop.

a̱u̱s·schlüp·fen <schlüpft aus, schlüpfte aus, ist ausgeschlüpft> CZ. bez dop.

a̱u̱s·schle·cken CZ. z dop.

Nie możesz znaleźć słowa w Słowniku ortografii niemieckiej?

Prześlij je nam, czekamy na wiadomość od Ciebie!

Interfejs: Deutsch | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский