Tłumaczenia dla hasła „formatu“ w francusko » polski słowniku

format [fɔʀma] RZ. r.m.

format

format r.m.

formateur (-trice) [fɔʀmatœʀ, -tʀis] RZ. r.m. (r.ż.)

formateur (-trice)

osoba zajmująca się kształceniem zawodowym

formater [fɔʀmate] CZ. cz. przech. INF.

formater

formatować

forçat [fɔʀsa] RZ. r.m.

forçat

galernik r.m.

formatage [fɔʀmataʒ] RZ. r.m. INF.

formatage

formatowanie r.n.

formation [fɔʀmasjɔ̃] RZ. r.ż.

1. formation (fondation: d'une équipe):

formation

utworzenie r.n.

2. formation (développement: d'un embryon):

formation

rozwój r.m.

3. formation GRAM.:

formation (création: du monde)

stworzenie r.n.

formation (du capitalisme)

formowanie się r.n.

formation (d'une couche)

powstawanie r.n.

formation (d'un mot)

tworzenie r.n.

4. formation (apprentissage professionnel):

formation

wykształcenie r.n.

formation professionnelle

wykształcenie zawodowe

formation continue

kształcenie r.n. ustawiczne

5. formation (éducation morale et intellectuelle):

formation

postawa r.ż.

6. formation (groupe):

formation

grupa r.ż.

formation POLIT.

formacja r.ż.

formation sportive

ekipa r.ż. sportowa

formalité [fɔʀmalite] RZ. r.ż.

1. formalité souvent l.mn. POLIT., PR.:

formalité

procedura r.ż.

formalités administratives

formalności r.ż. l.mn. administracyjne

2. formalité (démarche de peu d'importance):

formalité

formalność r.ż.

forme [fɔʀm] RZ. r.ż.

1. forme (aspect):

forme

kształt r.m.

en forme de croix/de cœur

w kształcie krzyża/serca

sous la forme de qn/qc

pod postacią kogoś/czegoś

sous toutes ses formes

pod każdą postacią

2. forme (silhouette):

forme

sylwetka r.ż.

3. forme l.mn. (galbe du corps):

forme

krągłości r.ż. l.mn.

prendre des formes

tyć

4. forme (condition physique, intellectuelle):

forme

forma r.ż.

5. forme l.mn. (bienséance):

forme

ogłada r.ż.

respecter la forme

przestrzegać norm dobrego wychowania

6. forme SZT., LIT., MUZ.:

forme

forma r.ż.

7. forme GRAM., PR.:

forme

forma r.ż.

zwroty:

prendre forme (projet)

nabierać kształu

formel(le) [fɔʀmɛl] PRZYM.

1. formel (certain et explicite):

formel déclaration, engagement, ordre

wyraźny

formel refus

kategoryczny

formel preuve

niezbity

être formel sur qc

być stanowczym co do czegoś

2. formel (de pure forme):

formel(le)

formalny

I . former [fɔʀme] CZ. cz. przech.

1. former (façonner):

former

nadawać kształt

2. former (créer):

former

tworzyć

former association, parti

zakładać

former complot

knuć

3. former (constituer):

former armée

formować

4. former (faire):

former projet

wymyślić

former vœu

formułować

5. former (produire, donner):

former

tworzyć

6. former (développer):

former personne

kształcić

former caractère

kształtować

7. former (prendre la forme):

former cercle

zakreślać

former boucle

zamykać

cette route former une série de courbes

ta droga zakręca wiele razy

II . former [fɔʀme] CZ. cz. zwr.

se former

powstawać

formule [fɔʀmyl] RZ. r.ż.

1. formule (expression):

formule

zwrot r.m.

formule de politesse

zwrot grzecznościowy

2. formule (façon de faire):

formule

sposób r.m.

3. formule CHEM., MAT.:

formule

wzór r.m.

4. formule MOT., SPORT:

formule I

formuła r.ż. jeden

foret [fɔʀɛ] RZ. r.m.

foret

wiertło r.n.

forêt [fɔʀɛ] RZ. r.ż.

forêt

las r.m.

forage [fɔʀaʒ] RZ. r.m. TECHNOL.

forage

wiercenie r.n.

I . forain(e) [fɔʀɛ̃, ɛn] PRZYM.

forain attraction, baraque:

forain(e)

jarmarczny

fête foraine

jarmark r.m.

II . forain(e) [fɔʀɛ̃, ɛn] RZ. r.m.(r.ż.)

forain(e)

kramarz(-arka) r.m. (r.ż.)

forfait [fɔʀfɛ] RZ. r.m.

1. forfait (prix fixé):

forfait

ryczałt r.m.

forfait de ski

karnet r.m. na wyciąg narciarski

2. forfait (travail):

forfait

akord r.m.

travailler à forfait

pracować na akord

zwroty:

déclarer forfait

wycofać się (np. z zawodów)

I . foutu(e) [futy] CZ.

foutu part passé de foutre:

II . foutu(e) [futy] PRZYM. pot.

1. foutu (perdu):

être foutu (affaire)

być przegranym

être foutu (personne)

być zrujnowanym

être foutu (malade)

być nieuleczalnie chorym

2. foutu antéposé (maudit):

foutu(e)

przeklęty

3. foutu (capable):

être foutu de faire qc

być zdolnym do zrobienia czegoś

zwroty:

être mal foutu

źle się czuć

Zobacz też foutre

I . foutre [futʀ] pot. CZ. cz. przech.

1. foutre (faire):

foutre

robić

ne rien foutre

obijać się

2. foutre (donner):

foutre une baffe à qn

dać komuś w gębę

fous-moi la paix!

daj mi spokój!

3. foutre (mettre):

foutre qc dans qc

wpakować coś do czegoś

zwroty:

je n'en ai rien à foutre!

mam to gdzieś!

II . foutre [futʀ] pot. CZ. cz. zwr.

se foutre de qn/qc

kpić sobie z kogoś/czegoś