Tłumaczenia dla hasła „redende“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

re·den¹ <reden|en> [redə(n)] RZ. r.ż.

1. reden:

reden (wat de mens doet handelen)

Grund r.m.

reden (wat de mens doet handelen)

Beweggrund r.m.

reden (aanleiding)

Anlass r.m.

daar was alle reden voor

das hatte schon einen Grund

een gegronde reden

ein triftiger Grund

ik heb er mijn reden voor

dafür habe ich meine Gründe

ik heb reden om te veronderstellen dat …

ich habe Grund zu der Annahme, dass …

een reden te meer om …

ein weiterer Grund, …

met reden

zu Recht

met reden

aus gutem Grund

om reden dat pot.

weil

om reden dat pot.

da

om die reden

aus diesem Grund [o. Anlass]

om persoonlijke redenen

aus persönlichen Gründen

geen reden tot klagen hebben

keinen Grund zum Klagen haben

2. reden:

reden (motief, argument)

Grund r.m.

reden (toelichting, verklaring)

Begründung r.ż.

iets als reden aanvoeren

etw zur Begründung anführen

een met redenen omkleed voorstel

ein begründeter Vorschlag

om welke reden dan ook

aus welchem Grund auch immer

3. reden wisk.:

reden

Verhältnis r.n.

be·ken·de <bekende|n> [bəkɛndə] RZ. r.m. en r.ż.

bekende

Bekannte(r) r.ż. (r.m.)

ne·gen·de¹ [neɣəndə] PRZYM.

negende

neuntel

een negende deel

ein Neuntel

ze·ven·de¹ [zevəndə] PRZYM.

zevende

siebtel

een zevende deel

ein Siebtel

een zevende liter

ein Siebtelliter

le·gen·de <legende|n, legende|s> [ləɣɛndə] RZ. r.ż.

1. legende rel.:

legende

Legende r.ż.

legende

Heiligenerzählung r.ż.

2. legende (sage, sprookje):

legende

Legende r.ż.

3. legende ((land)kaart):

legende

Legende r.ż.

red·den² <redde zich, h. zich gered> [rɛdə(n)] CZ. wk ww

redden (zich kunnen handhaven)

sich C. zu helfen wissen

redden (moeizaam)

sich durchschlagen

redden (met weinig)

sich behelfen

zich eruit redden

den Hals aus der Schlinge ziehen

hij kan zich goed redden

er weiß sich zu helfen

ik spreek genoeg Frans om me te kunnen redden

mein Französisch reicht aus, um mich durchzuschlagen

re·der <reder|s> [redər] RZ. r.m.

reder

Reeder r.m.

re·de·rij <rederij|en> [redərɛi] RZ. r.ż.

rederij

Reederei r.ż.

rederij

Schifffahrtsunternehmen r.n.

red·der <redder|s> [rɛdər] RZ. r.m.

redder

Retter r.m.

een redder in [o. uit ] de nood

ein Retter in der Not

ben·de <bende|n, bende|s> [bɛndə] RZ. r.ż.

1. bende (rommel):

bende

Durcheinander r.n.

bende

Chaos r.n.

2. bende pot. (groot aantal):

bende

Haufen r.m.

3. bende:

bende (troep: georganiseerd)

Bande r.ż.

bende (troep: ongeorganiseerd)

Horde r.ż.

len·de <lende|n, lende|nen> [lɛndə] RZ. r.ż.

1. lende (deel van de rug):

lende

Lende r.ż.

2. lende:

lende (dieren)

Lende r.ż.

lende (klein stuk)

Lendchen r.n.

tien·de¹ [tində] PRZYM.

tiende

zehntel

een tiende gedeelte

ein Zehntel

zien·de [zində] PRZYM.

ziende blind zijn przen.

mit sehenden Augen blind sein form.

re·de <rede|s> [redə] RZ. r.ż.

1. rede (denkvermogen; begrips- en onderscheidingsvermogen):

rede

Vernunft r.ż.

met rede

vernünftig

naar rede luisteren

zur Vernunft kommen

naar rede luisteren

Vernunft annehmen

theoretische [o. zuivere ] rede

reine Vernunft r.ż.

iem tot rede brengen

jdn zur Räson [o. Vernunft] bringen

2. rede (het uiten van woorden; redevoering):

rede

Rede r.ż.

directe rede

direkte Rede r.ż.

een rede houden [o. uitspreken ]

eine Rede halten

iem in de rede vallen

jdm ins Wort fallen

3. rede (redelijkheid):

rede

Vernunft r.ż.

rede

Vernünftigkeit r.ż.

4. rede (ankerplaats):

rede

Reede r.ż.

el·len·de [ɛlɛndə] RZ. r.ż. geen l.mn.

1. ellende (rampzalige toestand, ervaring):

ellende

Elend r.n.

van pure ellende

aus purer Not

het (toon)beeld van ellende

das Bild des Elends [o. Jammers]

van ellende huilen (verdriet)

vor Kummer weinen

van ellende huilen (wanhoop)

vor Verzweiflung weinen

2. ellende:

ellende (narigheid: innerlijk)

Ärger r.m.

ellende (narigheid: uiterlijk)

Schlamassel r.m.

dat geeft alleen maar (een hoop) ellende

das bringt nur (einen Haufen) Ärger

de ellende is, dat …

das Schlimme ist, dass …

het hoopje ellende

das Häufchen Elend

tre·den¹ <trad, h. getreden> [tredə(n)] CZ. cz. przech.

1. treden (overtreden):

treden

treten

iets met voeten treden

etw mit Füßen treten

2. treden (de voet zetten op):

treden

treten

ein·de <einde|n, einde|s> [ɛində] RZ. r.n.

1. einde (plaats):

einde

Ende r.n.

er komt geen einde aan

es nimmt kein Ende

het einde van de weg/van de tafel

das Ende des Weges/des Tisches

dan is het einde zoek

dann gibt es kein Halten mehr

2. einde (moment):

einde

Ende r.n.

einde

Schluss r.m.

aan het einde van zijn Latijn zijn przen.

mit seinem Latein am Ende sein

tot het bittere einde doorgaan

bis zum bitteren Ende gehen

tegen het einde van de winter

gegen Ende des Winters

tegen [o. bij ] het einde van het jaar

zum Jahresende

iets ten einde brengen

etw zu Ende bringen

een termijn/een contract loopt ten einde

eine Frist/ein Vertrag läuft ab

tot het einde toe

bis zum Schluss

van het begin tot het einde leugens

von Anfang bis Ende erlogen

ten einde raad zijn

weder aus noch ein wissen

eind goed, al goed przysł.

Ende gut, alles gut

aan alles komt een einde przysł.

alles hat einmal ein Ende

3. einde (resultaat):

einde

Ende r.n.

einde

Abschluss r.m.

einde

Ergebnis r.n.

het einde van de besprekingen was, dat …

das Ergebnis der Besprechungen war, dass …

iets tot een goed einde brengen

etw zu einem guten Abschluss bringen

het einde van het liedje

das Ende vom Lied

het einde! pot.

spitze!