Tłumaczenia dla hasła „Ditzingen“ w niemiecko » polski słowniku

mịt|singen CZ. cz. nieprzech., cz. przech. irr

mitsingen

śpiewać [f. dk. za‑] razem

in einem Chor mitsingen

śpiewać razem w chórze

wer will bei diesem Lied mitsingen?

kto chce zaśpiewać razem tę piosenkę?

ich singe nur den Refrain mit

zaśpiewam razem tylko refren

Kredi̱tzinsen RZ. r.m. l.mn. FIN.

Kreditzinsen

oprocentowanie r.n. kredytu

Kreditzinsen

odsetki r.m. l.mn. od kredytu

entrịngen* CZ. cz. przech. irr podn.

jdm etw entringen

wyrwać [lub wydrzeć] coś komuś

Gọ̈ttingen <‑s, bez l.mn. > [ˈgœtɪŋən] RZ. r.n.

Göttingen

Getynga r.ż.

misslịngenNP <misslingt, misslang, misslungen> [mɪs​ˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein, mißlịngenst. pis. <mißlingt, mißlang, mißlungen> CZ. cz. nieprzech. +sein (Versuch, Plan)

misslingen

nie powieść [lub udać] się

es ist ihm misslungen

nie udało mu się

die Flucht misslang ihr

ucieczka r.ż. jej się nie udała

der Kuchen ist mir misslungen

ciasto r.n. mi nie wyszło

seine misslungene Ehe

jego nieudane małżeństwo r.n.

MisslịngenNP <‑s, bez l.mn. > [-​ˈ--] RZ. r.n., Mißlịngenst. pis. RZ. r.n. <‑s, bez l.mn. >

Misslingen

niepowodzenie r.n.

besịngen* CZ. cz. przech. irr

besingen

opiewać

besingen

wychwalać

ạb|ringen CZ. cz. przech. irr

abringen Versprechen, Zugeständnis:

abringen

wymuszać [f. dk. wymusić]

sich C. ein Lächeln abringen

zmuszać [f. dk. zmusić] się do uśmiechu

dem Meer Land abringen

wydzierać [f. dk. wydrzeć] morzu ląd

sie versucht, dem Chaos einen Sinn abzuringen

ona próbuje odnaleźć w tym chaosie jakiś sens

ạb|singen CZ. cz. przech. irr

1. absingen (von Anfang bis Ende singen):

absingen

odśpiewywać [f. dk. odśpiewać]

am Anfang jeder Veranstaltung wurde die Nationalhymne abgesungen

na początku każdej uroszystości był odśpiewany hymn narodowy

2. absingen (vom Blatt singen):

absingen

śpiewać [f. dk. za‑]

die Strophen von einem Zettel/aus einem Liederbuch absingen

śpiewać zwrotki z kartki/ze śpiewnika

I . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] CZ. cz. przech.

1. bedingen (verursachen):

bedingen

pociągnąć za sobą

durch etw bedingt sein

być uzależnionym od czegoś [lub uwarunkowanym czymś]

2. bedingen (verlangen):

bedingen

wymagać

II . bedịngen* [bə​ˈdɪŋən] CZ. cz. zwr.

das bedingt sich gegenseitig

to wzajemnie od siebie zależy

berịngen* CZ. cz. przech.

beringen

obrączkować [f. dk. za‑]

errịngen* CZ. cz. przech. irr

1. erringen (erkämpfen):

erringen Erfolg, Sieg

osiągać [f. dk. osiągnąć]

2. erringen (erlangen):

erringen Vertrauen

zdobywać [f. dk. zdobyć]

gelịngen <gelingt, gelang, gelungen> [gə​ˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein (Werk, Coup)

gelingen

udać [lub powieść] się

nicht gelungen sein (Essen, Kuchen)

nie wyjść

jdm gelingt es etw zu tun

komuś udaje się coś zrobić

allen gelang die Flucht

wszystkim powiodła się ucieczka r.ż.

ich hoffe, es gelingt mir

mam nadzieję, że mi się uda

Zobacz też gelungen

I . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] CZ. cz. nieprzech.

gelungen pp von gelingen

II . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] PRZYM. attr

1. gelungen (geglückt, erfolgreich):

gelungen Abend, Kuchen

udany

gelungen Essen

smaczny

gelungen Essen

wyborny

gelungen Essen

doskonały

sehr gelungen

bardzo udany

etw ist gut/schlecht gelungen

coś poszło dobrze/źle

2. gelungen pot. (drollig):

gelungen Idee, Person

zabawny

gelungen Idee, Person

pocieszny

gelungen Idee, Person

komiczny

III . gelụngen [gə​ˈlʊŋən] PRZYSŁ. pot. (drollig)

gelungen aussehen

zabawnie

gelungen aussehen

komicznie

Gelịngen <‑s, bez l.mn. > [gə​ˈlɪŋən] RZ. r.n.

Gelingen

pomyślny rezultat r.m.

auf [ein] gutes Gelingen!

za pomyślność [lub powodzenie] !

I . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +sein

1. springen:

springen (hüpfen)

skakać [f. dk. skoczyć]

springen (Kind)

podskakiwać [f. dk. podskoczyć]

in die Höhe springen

podskoczyć do góry

ins Auge [o. in die Augen] springen

rzucać [f. dk. rzucić] się w oczy fig

2. springen (sich mit Sprüngen bewegen):

über ein Hindernis springen

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] przez przeszkodę

über ein Hindernis springen

skakać [f. dk. skoczyć] przez przeszkodę

zur Seite springen

odskakiwać [f. dk. odskoczyć] na bok

ins Boot/Wasser springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] do łodzi/wody

auf den Tisch springen

wskakiwać [f. dk. wskoczyć] na stół

aus dem Fenster springen

wyskakiwać [f. dk. wyskoczyć] z okna

vom Dach springen

zeskakiwać [f. dk. zeskoczyć] z dachu

über Bord springen

skakać [f. dk. skoczyć] za burtę

vorwärts/rückwärts springen INF.

przeskoczyć do przodu/tyłu

von einem Thema zum anderen springen fig

przeskakiwać z jednego tematu na drugi fig

3. springen fig (Anordnungen schnell ausführen):

springen

rzucać [f. dk. rzucić] się pot.

springen

skakać pot.

er braucht kaum was zu sagen, schon springt sie

on nie musi w ogóle nic mówić, a ona już się zrywa

4. springen CH, poł. niem. (eilen):

zum Bäcker springen

skoczyć do piekarza pot.

bitte, spring mal eben zum Supermarkt!

proszę, skocz no do supermarketu! pot.

5. springen:

springen (zerspringen) (Vase)

pękąć [f. dk. pęknąć]

in Stücke springen

popękać na kawałki

6. springen (vorrücken):

auf etw B. springen (Zeiger)

przeskakiwać [f. dk. przeskoczyć] na coś

die Ampel springt auf Grün

światła l.mn. zmieniły się na zielone pot.

aus den Gleisen springen

wykoleić się

der springende Punkt pot.

sedno r.n. sprawy

II . sprịngen <springt, sprang, gesprungen> [ˈʃprɪŋən] CZ. cz. przech. +haben o sein

springen SPORT:

springen vier Meter

skakać [f. dk. skoczyć]

einen Salto springen

robić [f. dk. z‑] salto

zwroty:

etw [für jdn] springen lassen pot.

stawiać [f. dk. postawić] coś [komuś] pot.

für jdn eine Runde Bier springen lassen pot.

fundować [f. dk. za‑] komuś kolejkę piwa pot.

Tü̱bingen <‑s, bez l.mn. > [ˈtyːbɪŋən] RZ. r.n.

Tübingen

Tybinga r.ż.

umrịngen* CZ. cz. przech.

umringen

otaczać [f. dk. otoczyć]

umringen

obstępować [f. dk. obstąpić]

ạb|bringen CZ. cz. przech. irr

jdn vom Weg abbringen

sprowadzać [f. dk. sprowadzić] kogoś z drogi

jdn vom Thema abbringen

odciągać [f. dk. odciągnąć] kogoś od tematu

jdn davon abbringen etw zu tun

odwodzić [f. dk. odwieść] kogoś od [z]robienia czegoś

sich von seiner Meinung nicht abbringen lassen

nie dać się odwieść od swojego zdania

I . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] CZ. cz. przech.

etw schwingen Fähnchen, Hut

wymachiwać czymś

etw schwingen Schwert

wywijać czymś

etw schwingen Axt, Peitsche, Stock

zamierzać [f. dk. zamierzyć] się czymś

sie schwang die Beine über die Sessellehne

zarzuciła nogi na poręcz fotela

das Tanzbein schwingen pot.

wywijać w tańcu pot.

große Reden schwingen pot.

być mocnym w gębie

II . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] CZ. cz. nieprzech. +haben o sein

1. schwingen:

schwingen (vibrieren) (Membran)

drżeć [f. dk. za‑]

schwingen (Brücke, Glocke)

kołysać [f. dk. za‑] się

die Saiten schwingen

struny r.ż. l.mn. drżą

2. schwingen (zum Ausdruck kommen):

in ihren Worten schwang Kritik

w jej słowach słychać było krytykę

in seinen Worten schwang Ärger

w jego słowach pobrzmiewał gniew

3. schwingen:

schwingen (Schaukel, Person)

huśtać [lub kołysać] się

schwingen (Pendel)

kołysać [lub wahać] się

schön geschwungene Augenbrauen

pięknie zarysowane brwi r.ż. l.mn.

III . schwịngen <schwingt, schwang, geschwungen> [ˈʃvɪŋən] CZ. cz. zwr. (steigen)

sich aufs Motorrad schwingen

wskoczyć na motocykl

sich in die Lüfte schwingen

wzbić się w powietrze

sich über etw schwingen

przebiegać łukiem nad czymś

sich über etw schwingen

rozciągać się nad czymś

die Brücke schwingt sich über das Tal fig

most r.m. biegnie łukiem nad doliną fig

Thü̱ringen <‑s, bez l.mn. > [ˈtyːrɪŋən] RZ. r.n.

Thüringen

Turyngia r.ż.