niemiecko » polski

Zobacz też betont

II . beto̱nt [bə​ˈtoːnt] PRZYSŁ.

II . beto̱nt [bə​ˈtoːnt] PRZYSŁ.

Fone̱mNP <‑s, ‑e> RZ. r.n.

fonem r.m.

Phone̱m <‑s, ‑e> [fo​ˈneːm] RZ. r.n. JĘZ.

fonem r.m.

betö̱ren* [bə​ˈtøːrən] CZ. cz. przech. podn.

1. betören (entzücken):

2. betören (verführen, täuschen):

omamiać [f. dk. omamić]

II . e̱i̱nem [ˈaɪnəm]

einem C. sing von ein

Zobacz też S , man , man , einer , ein , ein , ein

S RZ. r.n., s [ɛs] RZ. r.n. <‑ [o. fam: ‑s], ‑ [o. fam: ‑s]>

S
S r.n.
S
s r.n.

mạn2 [man] PRZYSŁ. połnocnoniem. pot.

I . e̱i̱ner RODZ. indef,

einer D./C. von eine

II . e̱i̱ner ZAIM. indef,

einer D./C. von eine, eine(r, s)

e̱i̱n [aɪn] PRZYSŁ.

I . be̱ten [ˈbeːtən] CZ. cz. nieprzech.

II . be̱ten [ˈbeːtən] CZ. cz. przech.

beten Vaterunser:

odmawiać [f. dk. odmówić]

bẹtten CZ. cz. przech. podn.

2. betten (begraben):

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski