Tłumaczenia dla hasła „obach“ w niemiecko » polski słowniku

Obacht <‑, bez l.mn. > [ˈoːbaxt] RZ. r.ż. poł. niem.

Obacht!

uwaga r.ż. !

auf jdn/etw B. Obacht geben

zwracać [f. dk. zwrócić] uwagę [lub baczyć podn. ] na kogoś/coś

Ọbdach <‑[e]s, bez l.mn. > [ˈɔpdax] RZ. r.n. podn.

Obdach

dach r.m. nad głową

jdm Obdach gewähren [o. geben]

zapewniać [f. dk. zapewnić] komuś dach nad głową

wona̱ch [vo​ˈnaːx] PRZYSŁ.

1. wonach (Gegenstand, Methode):

wonach suchst du?

czego szukasz?

ich möchte wissen, wonach Sie hier suchen

chciałbym wiedzieć, czego pan/pani tu szuka

wonach soll ich mich richten?

czym mam się kierować?

wonach riecht das?

czym to pachnie?

2. wonach rel:

es gibt Gerüchte, wonach er ein Spieler sein soll

krążą plotki, według których miałby on być graczem

wonach es hier stinkt, weiß ich auch nicht

też nie wiem, czym tu śmierdzi

hat er gefunden, wonach er gesucht hat?

czy znalazł [to], czego szukał?

wonach auch immer ihr der Sinn stand, er brachte es ihr

na cokolwiek miała ochotę, dawał jej to

wonach ich ihn auch fragte, er wusste eine Antwort

o cokolwiek go nie pytałem, znał odpowiedź

Krạch¹ <‑[e]s, Kräche> [krax, pl: ˈkrɛçə] RZ. r.m.

1. Krach (Knall):

Krach

trzask r.m.

Krach

łoskot r.m.

2. Krach pot. (Auseinandersetzung):

Krach

awantura r.ż.

mit jdm Krach haben [o. kriegen]

awanturować się z kimś

3. Krach pot. (Börsenkrach):

Krach

krach r.m.

I . bra̱ch [braːx] CZ. cz. przech., cz. nieprzech., cz. zwr.

brach cz. prz. von brechen

II . bra̱ch [braːx] PRZYM.

brach

leżący odłogiem

Zobacz też brechen

I . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. przech. irr

1. brechen a. fig (in Stücke teilen):

brechen Knochen, Herz

łamać [f. dk. z‑]

brechen Brot

przełamywać [f. dk. przełamać]

brechen Hals

skręcić a. fig pot.

sich C. einen Arm/ein Bein brechen

złamać sobie rękę/nogę

das Eis brechen

przełamać lody

das wird ihm das Genick brechen pot.

to go pogrąży

2. brechen (herausbrechen):

die Steine aus der Mauer brechen

wyłamywać [f. dk. wyłamać] cegły z muru

3. brechen (abbauen):

Marmor brechen

wydobywać marmur

4. brechen (nicht einhalten):

brechen Vertrag, Schwur, Wort, Versprechen

nie dotrzymywać [f. dk. dotrzymać]

brechen Recht

łamać [f. dk. z‑]

brechen Freundschaft

niszczyć [f. dk. z‑]

brechen Schweigen

przerywać [f. dk. przerwać]

den Waffenstillstand brechen

przerwać zawieszenie broni

die Ehe brechen

złamać obietnicę małżeńską

5. brechen (übertreffen):

brechen Rekord

pobić

6. brechen (niederkämpfen):

brechen Bahn

torować [f. dk. u‑]

brechen Widerstand

tłumić [f. dk. s‑]

brechen Willen

przełamać

brechen Person

złamać

7. brechen podn. (pflücken):

brechen Blume

zrywać [f. dk. zerwać]

8. brechen (abprallen lassen):

brechen Licht, Strahlen

załamywać [f. dk. załamać]

brechen Meereswellen

odbijać [f. dk. odbić]

II . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. nieprzech. irr

1. brechen +sein a. fig:

brechen (in Stücke zerfallen) (Achse, Ast)

łamać [f. dk. z‑] się

auseinander brechen (Möbelstück)

łamać [f. dk. po‑] się

auseinander brechen (Familie, Koalition)

rozpaść się a. fig

mir bricht das Herz fig

serce r.n. mi się kraje

auf Biegen und Brechen pot.

za wszelką cenę

auf Biegen und Brechen pot.

koniecznie

2. brechen +sein:

brechen (brüchig sein) (Leder)

kruszeć [f. dk. s‑]

brechen (Teppich)

wycierać [f. dk. wytrzeć] się

3. brechen +sein (hindurchbrechen):

durch die Wolken brechen (Sonne)

prześwitywać zza chmur

durch die Wolken brechen (Sonne)

przedzierać się przez chmury

4. brechen +haben (den Kontakt beenden):

mit jdm/etw brechen

zerwać z kimś/czymś pot.

5. brechen +haben pot. (sich erbrechen):

brechen

wymiotować [f. dk. z‑]

er musste brechen

musiał zwymiotować

III . brẹchen <bricht, brach, gebrochen> [ˈbrɛçən] CZ. cz. zwr. irr

sich [an etw] brechen (Meereswellen)

rozbijać [f. dk. rozbić] się [o coś]

sich [an etw] brechen (Licht)

załamywać [f. dk. załamać] się

sich [an etw] brechen (Schall)

odbijać [f. dk. odbić] się

Coach <‑[s], ‑s> [kɔʊtʃ] RZ. r.m.

Coach

trener r.m.

I . flạch [flax] PRZYM.

1. flach (eben):

flach Gebiet, Dach

płaski

mit der flachen Hand

dłonią

auf dem flachen Land

na terenach wiejskich

2. flach (niedrig):

flach Gebäude, Hügel, Stirn

niski

flach Schuhabsatz

płaski

flach Schuhabsatz

niski

3. flach (nicht tief):

flach Gewässer, Teller

płytki

4. flach (nicht steil):

flach Küste, Hang

łagodny

flach Küste, Hang

łagodnie opadający

5. flach pej. (oberflächlich):

flach Unterhaltung

płytki

II . flạch [flax] PRZYSŁ.

flach liegen

płasko

flach atmen

krótko

flach atmen

płytko

sich flach hinlegen

wyciągać [f. dk. wyciągnąć] się pot.

I . fụ̈nffach PRZYM. PRZYSŁ., 5fach PRZYM.

fünffach

pięciokrotny

die fünffache Menge nehmen

brać [f. dk. wziąć] pięciokrotną ilość

II . fụ̈nffach PRZYM. PRZYSŁ., 5fach PRZYSŁ.

fünffach falten:

fünffach

pięciokrotnie

fünffach

pięć razy

fünffach ausgefertigt

w pięciu egzemplarzach

Zobacz też achtfach

I . ạchtfach PRZYM.

achtfach

ośmiokrotny

eine achtfache Vergrößerung

ośmiokrotne powiększenie

die achtfache Menge nehmen

brać [f. dk. za‑] ośmiokrotną ilość

in achtfacher Ausfertigung

w ośmiu egzemplarzach

II . ạchtfach PRZYSŁ.

achtfach falten

ośmiokrotnie

achtfach falten

osiem razy

achtfach ausfertigen

w ośmiu egzemplarzach

I . ne̱u̱nfach [ˈnɔɪnfax] PRZYM. PRZYSŁ., 9fachNP [ˈnɔɪnfax] PRZYM.

neunfach Menge:

neunfach

dziewięciokrotny

II . ne̱u̱nfach [ˈnɔɪnfax] PRZYM. PRZYSŁ., 9fachNP [ˈnɔɪnfax] PRZYSŁ.

neunfach falten:

neunfach

dziewięciokrotnie

neunfach

dziewięć razy

Zobacz też achtfach

I . ạchtfach PRZYM.

achtfach

ośmiokrotny

eine achtfache Vergrößerung

ośmiokrotne powiększenie

die achtfache Menge nehmen

brać [f. dk. za‑] ośmiokrotną ilość

in achtfacher Ausfertigung

w ośmiu egzemplarzach

II . ạchtfach PRZYSŁ.

achtfach falten

ośmiokrotnie

achtfach falten

osiem razy

achtfach ausfertigen

w ośmiu egzemplarzach

sta̱ch [ʃtaːx] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr., bezosob.

stach cz. prz. von stechen

Zobacz też stechen

I . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. nieprzech.

1. stechen:

stechen (mit einem Stechrüssel verletzen) (Insekt, Kaktus)

kłuć [f. dk. u‑]

der scharfe Gestank sticht in der Nase fig

ostry fetor r.m. kłuje w nos fig

etw sticht ins Auge

coś rzuca się w oczy

2. stechen (hineinstechen):

mit einer Nadel in etw B. stechen

nakłuwać [f. dk. nakłuć] coś igłą

mit einem Messer nach jdm stechen

żgnąć [lub dźgnąć pot. ] kogoś nożem

3. stechen:

stechen (brennen) (Sonne)

palić

stechen (brennen) (Sonne)

prażyć

4. stechen SPIEL (an sich bringen):

[mit etw] stechen

przebić [czymś]

5. stechen (übergehen):

die Farbe sticht ins Rötliche

kolor r.m. wpada w czerwony

II . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. przech.

1. stechen:

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

kłuć [f. dk. u‑]

stechen (verletzen) (Insekt, Dornen)

żądlić [f. dk. u‑]

die Wespe hat mich in den Finger gestochen

osa r.ż. użądliła mnie w palec

2. stechen (hineinstechen):

eine Gabel in etw B. stechen

wbić w coś widelec

Löcher in etw stechen

zrobić w czymś dziurki

3. stechen SPIEL:

die Zehn mit dem As stechen

przebić dziesiątkę asem

4. stechen (gravieren):

etw [in etw B.] stechen

grawerować [f. dk. wy‑] coś [na czymś]

wie gestochen schreiben

kaligrafować [f. dk. wy‑]

ihre Handschrift ist wie gestochen

jej podpis r.m. jest jak wykaligrafowany

5. stechen (ausstechen):

stechen Torf

kopać

Spargel stechen

wycinać szparagi

6. stechen (schmerzen):

es sticht mich im Rücken

kłuje mnie w plecach

III . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. cz. zwr.

ich habe mich an den Dornen gestochen

pokłułem się kolcami

ich habe mich in den Finger gestochen

ukłułem się w palec

IV . stẹchen <sticht, stach, gestochen> [ˈʃtɛçən] CZ. bezosob.

es sticht mich in der Seite

kłuje mnie w boku

Re̱i̱bach <‑s, bez l.mn. > [ˈraɪbax] RZ. r.m. pot.

Reibach

duży zysk r.m.

einen guten Reibach machen

zbijać [f. dk. zbić] forsę pot.

einen guten Reibach machen

robić [f. dk. z‑] kasę pot.

Vo̱rdach <‑[e]s, Vordächer> RZ. r.n. ARCHIT.

Vordach

daszek r.m.

Vordach

podcień r.m.

gläsernes Vordach

szklany daszek r.m. nad drzwiami