niemiecko » polski

Deka̱nin <‑, ‑nen> RZ. r.ż.

Dekanin → Dekan

Zobacz też Dekan , Dekan

Deka̱n2(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> [de​ˈkaːn] RZ. r.m.(r.ż.) UNIV

dziekan r.m.

Deka̱n1 <‑s, ‑e> [de​ˈkaːn] RZ. r.m. REL.

dziekan r.m.

pekuniä̱r PRZYM. FIN.

Ke̱nia <‑s, bez l.mn. > [ˈkeːni̯a] RZ. r.n.

Kenia r.ż.

Deka̱n2(in) <‑s, ‑e; ‑, ‑nen> [de​ˈkaːn] RZ. r.m.(r.ż.) UNIV

dziekan r.m.

I . bekạnnt [bə​ˈkant] CZ. cz. przech., cz. zwr.

bekannt pp von bekennen

II . bekạnnt [bə​ˈkant] PRZYM.

Zobacz też bekennen

Dekana̱t <‑[e]s, ‑e> [deka​ˈnaːt] RZ. r.n.

Dekanat UNIV, REL.
dziekanat r.m.

gekạnnt [gə​ˈkant] CZ. cz. przech.

gekannt pp von kennen

Zobacz też kennen

Sekạnte <‑, ‑n> [ze​ˈkantə] RZ. r.ż. MATH

Chcesz dodać słowo, frazę lub tłumaczenie?

Wyślij nowe hasło.

Interfejs: Deutsch | български | English | Español | Français | Italiano | Polski | Русский | Slovenščina | Srpski