niderlandzko » niemiecki

ge·flo·ten CZ.

gefloten volt. deelw. van fluiten¹, fluiten²

Zobacz też fluiten , fluiten

flui·ten2 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. nieprzech.

2. fluiten (fluitinstrument bespelen):

flui·ten1 <floot, h. gefloten> [flœytə(n)] CZ. cz. przech.

1. fluiten (geluid voortbrengen):

2. fluiten (als scheidsrechter leiden):

beu·len <beulde, h. gebeuld> [bølə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ge·fun·deerd [ɣəfʏndert] PRZYM.

ge·fluis·ter [ɣəflœystər] RZ. r.n. geen l.mn.

bel·len1 <belde, h. gebeld> [bɛlə(n)] CZ. cz. przech.

1. bellen (door een bel roepen):

2. bellen (opbellen):

de·len1 <deelde, h. gedeeld> [delə(n)] CZ. cz. przech.

3. delen (meevoelen):

fa·len <faalde, h. gefaald> [falə(n)] CZ. cz. nieprzech.

gil·len1 <gilde, h. gegild> [ɣɪlə(n)] CZ. cz. przech.

hea·len <healde, h. geheald> [hiːlə(n)] CZ. cz. przech.


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski