Tłumaczenia dla hasła „Roheisen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

op·ei·sen <eiste op, h. opgeëist> [ɔpɛisə(n)] CZ. cz. przech.

opeisen

fordern

opeisen (geld)

einfordern

opeisen (aanspraak maken)

beanspruchen

opeisen jur.

einklagen

de volledige aandacht opeisen

die ganze Aufmerksamkeit fordern

een aanslag opeisen

sich zu einem Anschlag bekennen

zijn erfdeel opeisen

sein Erbteil beanspruchen

ver·ei·sen <vereiste, h. vereist> [vərɛisə(n)] CZ. cz. przech.

vereisen

erfordern

ervaring vereist

Erfahrung erforderlich

in de vereiste vorm

in der erforderlichen Form

ei·sen <eiste, h. geëist> [ɛisə(n)] CZ. cz. przech.

1. eisen (verlangen):

eisen

fordern

eisen

verlangen

gehoorzaamheid eisen

Gehorsam fordern [o. verlangen]

iets van iem eisen

etw von jdm fordern

te veel eisen van iem

von jdm zu viel verlangen

te veel eisen van iem

jdn überfordern

2. eisen jur.:

eisen

beantragen

het Openbaar Ministerie eiste drie jaren

der Staatsanwalt beantragte drei Jahre

3. eisen (tot voorwaarde hebben):

eisen

(er)fordern

dat eist overleg

das erfordert Überlegung

rui·sen <ruiste, h. geruist> [rœysə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ruisen:

ruisen (een stroom lucht, vloeistof; de bladeren)

rauschen

ruisen (wind)

sausen

ruisen (zacht)

säuseln

ruisen (sterk)

brausen

ruisen (van water ook)

rieseln

mijn oren ruisen

ich habe Ohrensausen

het ruisen van de zee

das Rauschen des Meeres

2. ruisen (zachte muziek):

ruisen

säuseln

3. ruisen (stoffen):

ruisen

rauschen

schoei·sel <schoeisel|s> [sxujsəl] RZ. r.n.

schoeisel

Schuhwerk r.n.

spoed·ei·send [sputɛisənt] PRZYM.

spoedeisend

dringend

spoedeisend

dringlich

spoedeisend (haastig)

eilig

in spoedeisende gevallen

in dringenden [o. dringlichen] Fällen

in spoedeisende gevallen (in nood)

in Notfällen

veel·ei·send [velɛisənt] PRZYM.

veeleisend

anspruchsvoll

hij is veeleisend voor zijn personeel

er stellt hohe Ansprüche an sein Personal

kui·sen <kuiste, h. gekuist> [kœysə(n)] CZ. cz. przech.

1. kuisen (zuiveren van ongepaste uitdrukkingen):

kuisen

von Anstößigem reinigen [o. säubern]

een gekuiste versie

eine gesäuberte [o. gereinigte] Fassung

2. kuisen belg. (schoonmaken):

kuisen

sauber machen

kuisen

putzen

brui·sen <bruiste, h. gebruist> [brœysə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bruisen:

bruisen (van wind en golven)

brausen

bruisen (sterker)

tosen

zijn bloed bruist przen.

sein Blut wallt

de bruisende levenslust

die überschäumende Lebenslust

het verkeer bruist door de stad

der Verkehr brandet durch die Stadt

2. bruisen (borrelen):

bruisen

brausen

bruisen

sprudeln

de limonade bruist

die Limonade braust

drui·sen <druiste, h. gedruist> [drœysə(n)] CZ. cz. nieprzech.

druisen

brausen

druisen (minder sterk)

rauschen

krui·sen¹ <kruiste, h. gekruist> [krœysə(n)] CZ. cz. nieprzech. (zich kruiselings bewegen; laveren)

kruisen

kreuzen

een smaldeel kruiste in het Kanaal

ein Geschwader kreuzte im Ärmelkanal

Prui·sen [prœysə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

Pruisen

Preußen r.n.

bes·sen [bɛsə(n)] RZ. r.ż. geen l.mn.

bessen

Johannisbeergenever r.m.

bok·sen¹ <bokste, h. gebokst> [bɔksə(n)] CZ. cz. przech.

het voor elkaar boksen

es schaffen

bot·sen <botste, h./i. gebotst> [bɔtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. botsen (met een schok aankomen tegen):

botsen

zusammenprallen

botsen

zusammenstoßen

tegen een lantaarnpaal botsen

an [o. gegen] einen Laternenpfahl prallen

twee wagens botsten tegen elkaar

zwei Wagen stießen zusammen

2. botsen przen.:

botsen

aufeinanderstoßen

botsen

aufeinanderprallen