Tłumaczenia dla hasła „bisherigen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

be·drei·gen <bedreigde, h. bedreigd> [bədrɛiɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. bedreigen (dreigen kwaad te berokkenen):

bedreigen

bedrohen

bedreigen

bedrängen

een land bedreigen

ein Land bedrohen

2. bedreigen:

bedreigen (gevaar vormen voor)

bedrohen

bedreigen (gevaar vormen voor)

bedrängen

bedreigen (sociaal, zedelijk, ernstig)

gefährden

bedreigde diersoorten

bedrohte Tierarten

de sociaal bedreigde jeugd

die gefährdete Jugend

3. bedreigen (als dreigement voorhouden):

bedreigen

drohen +C.

bedreigen

bedrohen +B.

iem met straf bedreigen

jdm mit einer Strafe drohen

iem met een wapen bedreigen

jdn mit einer Waffe bedrohen

be·le·di·gen <beledigde, h. beledigd> [bəledəɣə(n)] CZ. cz. przech.

beledigen

beleidigen

beledigen (kwetsen ook)

verletzen

beledigen (kwetsen ook)

kränken

ove·ri·gens [ovərəɣəns] PRZYSŁ.

1. overigens (trouwens):

overigens

übrigens

2. overigens:

overigens (voor het overige)

im Übrigen

overigens (voor de rest)

ansonsten

her·eni·gen <herenigde, h. herenigd> [hɛrenəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. herenigen (weer bijeenbrengen):

herenigen

wiedervereinigen

2. herenigen (verzoenen):

herenigen

vereinen

pij·ni·gen <pijnigde, h. gepijnigd> [pɛinəɣə(n)] CZ. cz. przech.

pijnigen

quälen

pijnigen (sterker)

foltern

zijn hersens pijnigen

sich C. das Hirn zermartern

be·ëdi·gen <beëdigde, h. beëdigd> [bəedəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. beëdigen (eed afnemen):

beëdigen

vereidigen

beëdigen

unter Eid nehmen

2. beëdigen (door een eed bekrachtigen):

beëdigen

beeiden form.

be·tui·gen <betuigde, h. betuigd> [bətœyɣə(n)] CZ. cz. przech.

betuigen (uitspreken)

bekunden

betuigen (betonen)

bezeigen

betuigen (betonen)

bezeugen

(iem) zijn dank betuigen

(jdm) seinen Dank aussprechen

zijn onschuld betuigen

seine Unschuld beteuern

zijn waardering voor iets betuigen

sich anerkennend über etw B. äußern

ein·di·gen¹ <eindigde, h. geëindigd> [ɛindəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. eindigen (ten einde brengen):

eindigen

beenden

hij eindigde zijn leven in eenzaamheid

er beschloss sein Leben in Einsamkeit

2. eindigen (besluiten, afronden):

eindigen

(be)schließen

eindigen

beenden

hij eindigde zijn brief met een wens

er (be)schloss seinen Brief mit einem Wunsch

hei·li·gen <heiligde, h. geheiligd> [hɛiləɣə(n)] CZ. cz. przech.

heiligen

heiligen

ves·ti·gen <vestigde, h. gevestigd> [vɛstəɣə(n)] CZ. cz. przech.

1. vestigen (richten):

vestigen

lenken

vestigen

richten

de aandacht vestigen op

die Aufmerksamkeit lenken auf +B.

zijn hoop op iem vestigen

seine Hoffnung auf jdn setzen

2. vestigen (stichten):

vestigen

gründen

vestigen

errichten

een record vestigen

einen Rekord aufstellen

deze zaak is in 1860 gevestigd

dieses Geschäft ist (im Jahre) 1860 gegründet worden

3. vestigen (neerzetten):

vestigen

sich niederlassen

zich (als arts) vestigen

sich (als Arzt) niederlassen

de maatschappij is in A. gevestigd

die Gesellschaft hat ihren Sitz in A.

4. vestigen (ingang doen vinden):

vestigen

etablieren

vestigen

begründen

de gevestigde orde

die etablierte Ordnung

wij·zi·gen <wijzigde, h. gewijzigd> [wɛizəɣə(n)] CZ. cz. przech.

wijzigen

ändern

wijzigen (minder vaak)

verändern

wijzigen ((bijna) volledig)

umändern

wijzigen (een (klein) gedeelte)

abändern

aan een ding iets wijzigen

an einer Sache etw (ver)ändern

in gewijzigde omstandigheden

unter veränderten Umständen

de toestand is gewijzigd

die Lage hat sich gewandelt

de loop van de rivier heeft zich gewijzigd

der Flusslauf hat sich geändert

mach·ti·gen <machtigde, h. gemachtigd> [mɑxtəɣə(n)] CZ. cz. przech.

machtigen

ermächtigen

machtigen

bevollmächtigen

iem tot betaling machtigen

jdn eine Zahlungsvollmacht erteilen

taal·ei·gen [talɛiɣə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

taaleigen

Idiom r.n.