niderlandzko » niemiecki

bon·ken <bonkte, h. gebonkt> [bɔŋkə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. bonken (hard aankomen tegen):

bon·ten [bɔntə(n)] PRZYM.

bon·zen1 <bonsde, h. gebonsd> [bɔnzə(n)] CZ. cz. przech.

bon·den CZ.

bonden 3. os. l.mn. cz. prz. van binden¹, binden², binden³

Zobacz też binden , binden , binden

bin·den3 <bond zich, h. zich gebonden> [bɪndə(n)] CZ. wk ww

binden zich binden (een verplichting op zich nemen):

bin·den2 <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. binden (dik worden):

2. binden przen. (een band smeden):

bin·den1 <bond, h. gebonden> [bɪndə(n)] CZ. cz. przech.

3. binden (boekwezen):

4. binden kookk.:

zon·nen1 <zonde, h. gezond> [zɔnə(n)] CZ. cz. nieprzech.

boe·nen <boende, h. geboend> [bunə(n)] CZ. cz. przech.

1. boenen (glanzend wrijven):

wichsen pot.

2. boenen (schrobben):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski