Tłumaczenia dla hasła „hinüberdringen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

bin·nen·drin·gen <drong binnen, i. binnengedrongen> [bɪnə(n)drɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

binnendringen

eindringen

ver·drin·gen² <verdrong zich, h. zich verdrongen> [vərdrɪŋə(n)] CZ. wk ww

verdringen zich verdringen (elkaar van de plaats dringen):

verdringen

sich drängen

de menigte verdrong zich voor de etalage

die Menge drängte sich vor dem Schaufenster

in·drin·gen¹ <drong in, h. ingedrongen> [ɪndrɪŋə(n)] CZ. cz. przech. (indrijven)

indringen

(hinein)drängen in +B.

zij werden de sloot ingedrongen

sie wurden in den Graben (hinein)gedrängt

ˈdoor·drin·gen¹ <drong door, i. doorgedrongen> [dordrɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

doordringen

eindringen

doordringen

durchdringen

doordringen gesch.

vordringen

in een woud doordringen

in einen Wald eindringen

het drong niet tot hem door przen.

es war ihm nicht bewusst

tot iem/iets doordringen

bis zu jdm/etw durchdringen

aan·drin·gen <drong aan, h./i. aangedrongen> [andrɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. aandringen (aansporen):

aandringen

dringen

aandringen

drängen

bij iem op betaling aandringen

bei jdm auf Zahlung dringen

bij iem op betaling aandringen

jdn zur Zahlung drängen

2. aandringen (met klem trachten gedaan te krijgen):

aandringen

drängen

na lang aandringen

nach langem Drängen

ze drong zo aan, dat ik toegaf

sie drang so lange in mich, bis ich nachgab

3. aandringen (naar voren dringen):

aandringen

herandrängen

te·rug·drin·gen <drong terug, h. teruggedrongen> [tərʏɣdrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

terugdringen

zurückdrängen

de menigte werd door de politie teruggedrongen

die Menge wurde von der Polizei zurückgedrängt

in·sprin·gen <sprong in, i. ingesprongen> [ɪnsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. inspringen (invallen):

inspringen

einspringen

voor een collega inspringen

für einen Kollegen einspringen

2. inspringen (boekwezen):

inspringen

eingerückt sein

een regel laten inspringen

eine Zeile einrücken

3. inspringen (met een sprong inkomen):

inspringen

hereinspringen

inspringen

hineinspringen

de tuin inspringen

in den Garten springen

4. inspringen (inhaken op):

inspringen

sich einstellen auf +B.

inspringen

sich ausrichten auf +B.

inspringen op de laatste ontwikkelingen

sich auf die letzten Entwicklungen einstellen

ver·wrin·gen <verwrong, h. verwrongen> [vərwrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

verwringen

verzerren

verwringen

verdrehen

een van pijn verwrongen gezicht

ein vor Schmerz verzerrtes Gesicht

op·drin·gen² <drong op, h. opgedrongen> [ɔbdrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. opdringen:

opdringen (opdrijven: naar boven)

nach oben drängen

opdringen (opdrijven: naar voren)

nach vorne drängen

opdringen (opdrijven: naar voren)

vorwärtsdrängen

2. opdringen:

opdringen (opleggen)

aufdrängen

opdringen (opleggen)

aufnötigen

opdringen (sterker)

aufzwingen

iem zijn overtuiging opdringen

jdm seine Überzeugung aufdrängen [o. aufzwingen]

uit·wrin·gen <wrong uit, h. uitgewrongen> [œytfrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

uitwringen

auswringen

ver·drin·ging <verdringing|en> [vərdrɪŋɪŋ] RZ. r.ż. ook psych.

verdringing

Verdrängung r.ż.

hoog·sprin·gen [hoxsprɪŋə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

hoogspringen

hochspringen

het hoogspringen

der Hochsprung

ont·sprin·gen <ontsprong, i. ontsprongen> [ɔntsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontspringen (zijn oorsprong hebben):

ontspringen

entspringen

ontspringen

entstehen

er is een roos ontsprongen

es ist ein Ros entsprungen

2. ontspringen (ontsnappen aan):

ontspringen

entrinnen

ontspringen

entkommen

ontspringen

entgehen

de dans ontspringen

mit knapper Not davonkommen

over·sprin·gen² <sprong over, i. overgesprongen> [ovərsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. overspringen (over iets heen springen):

overspringen

(hinüber)springen über +B.

2. overspringen (van het ene op het andere springen):

overspringen

überspringen

hij sprong op een ander onderwerp over przen.

er sprang auf ein anderes Thema über

3. overspringen (gevels):

overspringen

(her)vorspringen

uit·sprin·gen <sprong uit, i. uitgesprongen> [œytsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. uitspringen (vooruitsteken):

uitspringen

vorspringen

2. uitspringen (opvallen):

uitspringen

auffallen

zij is er bij de selectie uitgesprongen

sie ist bei der Auswahl positiv aufgefallen

ver·ˈsprin·gen¹ <versprong, i. versprongen> [vərsprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. verspringen (springend van plaats veranderen):

verspringen

springen

een regel verspringen

eine Zeile überspringen

2. verspringen (op een andere dag vallen):

verspringen

auf einen anderen Tag fallen