W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „hochwinden“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

op·win·den: czasownik
dicht·bin·den: czasownik
af·win·den: czasownik
om·bin·den: czasownik
op·bin·den: czasownik
her·vin·den: czasownik
los·bin·den: czasownik
ont·bin·den: czasownik
boek·bin·den: rzeczownik
goed·vin·den: rzeczownik
af·bin·den: czasownik
be·vin·den: czasownik
in·bin·den: czasownik
uit·vin·den: czasownik
aan·bin·den: czasownik
ver·bin·den: czasownik
ver·blin·den: czasownik
ver·slin·den: czasownik
weer·vin·den: czasownik
vast·bin·den: czasownik

Widzisz podobne wyniki: opwinden , dichtbinden , goedvinden , boekbinden , ontbinden , losbinden , hervinden , opbinden , ombinden , afwinden , vastbinden , weervinden , verslinden , verblinden , verbinden , aanbinden , uitvinden , inbinden , bevinden i afbinden

op·win·den² <wond zich op, h. zich opgewonden> [ɔpwɪndə(n)] CZ. wk ww

opwinden zich opwinden (kwaad worden):

zich opwinden over iem/iets

sich über jdn/etw aufregen

dicht·bin·den <bond dicht, h. dichtgebonden> [dɪxtbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

dichtbinden

af·win·den <wond af, h. afgewonden> [ɑfwɪndə(n)] CZ. cz. przech.

om·bin·den <bond om, h. omgebonden> [ɔmbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

op·bin·den <bond op, h. opgebonden> [ɔbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. opbinden (naar boven omslaan):

het haar opbinden

das Haar aufbinden

2. opbinden (aan iets vastbinden):

3. opbinden (vastbinden):

4. opbinden (samenbinden):

(zusammen)binden

koren opbinden

her·vin·den <hervond, h. hervonden> [hɛrvɪndə(n)] CZ. cz. przech.

los·bin·den <bond los, h. losgebonden> [lɔzbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

ont·bin·den <ontbond, h. ontbonden> [ɔndbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontbinden:

ontbinden (opheffen: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

ontbinden (opheffen: contract)

rückgängig machen

ontbinden (opheffen: contract)

ontbinden (opheffen: huwelijk ook)

iem van zijn schuld ontbinden

jdn von seiner Schuld lossprechen [o. befreien]

een ontbindende voorwaarde jur.

eine auflösende [o. resolutive] Bedingung

2. ontbinden:

ontbinden wisk., nat.

in factoren ontbinden

in Faktoren zerlegen

3. ontbinden scheik.:

ontbindende krachten

zersetzende Kräfte l.mn.

boek·bin·den [buɡbɪndə(n)] RZ. r.n. geen l.mn. (werkwoord)

Buchbinden r.n. kein l.mn.

Buchbinderei r.ż.

goed·vin·den¹ [ɣutfɪndə(n)] RZ. r.n. geen l.mn.

1. goedvinden:

goedvinden (toestemming)

Einverständnis r.n.

goedvinden (minder formeel)

Billigung r.ż.

met uw goedvinden

mit Ihrer Erlaubnis

met onderling goedvinden

in gegenseitigem Einvernehmen [o. Einverständnis]

2. goedvinden (oordeel):

Ermessen r.n.

naar eigen goedvinden handelen

nach eigenem Gutdünken [o. Ermessen] handeln

af·bin·den <bond af, h. afgebonden> [ɑvbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

be·vin·den¹ <bevond, h. bevonden> [bəvɪndə(n)] CZ. cz. przech. (vaststellen, achten)

iem schuldig bevinden

jdn (für) schuldig befinden

in·bin·den <bond in, h. ingebonden> [ɪmbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. inbinden (boekwezen):

2. inbinden (bedwingen):

hij zal moeten inbinden

er wird zurückstecken müssen

uit·vin·den <vond uit, h. uitgevonden> [œytfɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitvinden (voor het eerst vinden):

2. uitvinden (te weten komen):

aan·bin·den <bond aan, h. aangebonden> [ambɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. aanbinden (vastmaken):

2. aanbinden (beginnen te doen):

de strijd met [o. tegen ] iem aanbinden

den Kampf gegen jdn aufnehmen

de strijd met [o. tegen ] iem aanbinden (ruzie)

den Kampf mit jdm beginnen

ver·bin·den¹ <verbond zich, h. zich verbonden> [vərbɪndə(n)] CZ. wk ww zich verbinden

1. verbinden (zich verplichten):

sich verpflichten

zich aan een baan verbinden

sich für eine Stellung verpflichten

zich tot iets verbinden

sich zu etw verpflichten

2. verbinden scheik.:

ver·blin·den <verblindde, h. verblind> [vərblɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. verblinden (korte tijd blind maken):

2. verblinden przen.:

verblind door hartstocht

durch Leidenschaft verblendet

ver·slin·den <verslond, h. verslonden> [vərslɪndə(n)] CZ. cz. przech.

die auto verslindt benzine pot.

dieses Auto schluckt viel Benzin

weer·vin·den <vond weer, h. weergevonden> [wervɪndə(n)] CZ. cz. przech.

vast·bin·den <bond vast, h. vastgebonden> [vɑstbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

iets aan een boom vastbinden

etw an einem Baum festbinden

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski