Tłumaczenia dla hasła „ontbeten“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

ont·be·ren <ontbeerde, h. ontbeerd> [ɔndberə(n)] CZ. cz. przech.

ontberen

entbehren

iets moeten ontberen

auf etw B. verzichten müssen

ont·bij·ten <ontbeet, h. ontbeten> [ɔndbɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ontbijten

frühstücken

ont·blo·ten <ontblootte, h. ontbloot> [ɔndblotə(n)] CZ. cz. przech.

ontbloten

entblößen

ont·bie·den <ontbood, h. ontboden> [ɔndbidə(n)] CZ. cz. przech.

ontbieden

herbeirufen

ontbieden

kommen lassen

ontbieden

bestellen

ontbieden

bescheiden form.

een arts ontbieden

einen Arzt herbeirufen [o. kommen lassen]

iem bij zich ontbieden

jdn zu sich bestellen [o. bescheiden]

ont·bre·ken <ontbrak, h. ontbroken> [ɔndbrekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontbreken (niet aanwezig zijn):

ontbreken

fehlen

ontbreken

mangeln

het ontbreekt hem aan moed

es fehlt [o. mangelt] ihm an Mut

waar het aan ontbreekt is …

woran es fehlt, ist …

het aan niets laten ontbreken

es an nichts fehlen lassen

het ontbrak onze spelers aan hardheid

die Härte fehlte unseren Spielern

er ontbreekt geld (er is een tekort)

es fehlt [o. mangelt] an Geld

er ontbreekt geld (er is geld verdwenen)

es fehlt das Geld

2. ontbreken (personen):

ontbreken

fehlen

ont·moe·ten <ontmoette, h. ontmoet> [ɔntmutə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontmoeten (onvoorzien tegenkomen):

ontmoeten

treffen

ontmoeten

begegnen +C.

iem op het station ontmoeten

jdn am Bahnhof treffen

iem op het station ontmoeten

jdm am Bahnhof begegnen

hij heeft onderweg veel vriendelijkheid ontmoet

ihm ist unterwegs viel Freundlichkeit entgegengebracht worden

2. ontmoeten (volgens afspraak treffen):

ontmoeten

(sich) treffen

onze ploeg ontmoet morgen de landskampioen

unsere Mannschaft trifft morgen auf den Landesmeister

iem regelmatig ontmoeten

sich regelmäßig mit jdm treffen

iem voor een gesprek ontmoeten

sich mit jdm zu einem Gespräch treffen

3. ontmoeten (ondervinden):

ontmoeten

stoßen auf +B.

weerstand/vriendelijkheid ontmoeten

auf Widerstand stoßen/Freundlichkeit begegnen

ont·ke·te·nen <ontketende, h. ontketend> [ɔntketənə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontketenen (doen losbarsten):

ontketenen

entfesseln

ontketenen

entfachen form.

de oorlog ontketenen

den Krieg entfesseln [o. entfachen]

2. ontketenen (van zijn ketenen bevrijden):

ontketenen

von den Fesseln befreien

ont·be·ring <ontbering|en> [ɔndberɪŋ] RZ. r.ż.

ontbering

Entbehrung r.ż.

ont·bin·den <ontbond, h. ontbonden> [ɔndbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontbinden:

ontbinden (opheffen: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

auflösen

ontbinden (opheffen: contract)

rückgängig machen

ontbinden (opheffen: contract)

lösen

ontbinden (opheffen: huwelijk ook)

scheiden

iem van zijn schuld ontbinden

jdn von seiner Schuld lossprechen [o. befreien]

een ontbindende voorwaarde jur.

eine auflösende [o. resolutive] Bedingung

2. ontbinden:

ontbinden wisk., nat.

zerlegen

in factoren ontbinden

in Faktoren zerlegen

3. ontbinden scheik.:

ontbinden

zersetzen

ontbindende krachten

zersetzende Kräfte l.mn.

ont·bos·sen <ontboste, h. ontbost> [ɔndbɔsə(n)] CZ. cz. przech.

ontbossen

entwalden

ontbossen (kaalslaan)

abholzen