W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia dla hasła „ontbijtgranen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

ont·bij·ten: czasownik
ont·bijt·koek: rzeczownik
ont·bran·den: czasownik
ont·tro·nen: czasownik
ont·bie·den: czasownik
ont·bin·den: czasownik
ont·be·ren: czasownik
ont·blo·ten: czasownik
ont·bre·ken: czasownik
ont·bijt: rzeczownik
uit·bij·ten: czasownik
ont·gin·nen: czasownik
ont·gon·nen: czasownik

Widzisz podobne wyniki: ontbijten , onttronen , ontbranden , ontbijtkoek , ontgonnen , ontginnen , uitbijten , ontbijt , ontbreken , ontbloten , ontberen , ontbinden i ontbieden

ont·bij·ten <ontbeet, h. ontbeten> [ɔndbɛitə(n)] CZ. cz. nieprzech.

ont·bijt·koek <ontbijtkoek|en> [ɔndbɛitkuk] RZ. r.m.

ontbijtkoek

Honigkuchen r.m.

ont·bran·den <ontbrandde, i. ontbrand> [ɔndbrɑndə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontbranden (in brand vliegen):

sich entzünden

in Brand geraten

ontbranden przen.

er ontbrandde een felle discussie

es entbrannte eine heftige Diskussion

2. ontbranden (hartstochten):

in liefde voor iem ontbranden

in Liebe zu jdn entbrennen

ont·tro·nen <onttroonde, h. onttroond> [ɔntronə(n)] CZ. cz. przech.

ont·bie·den <ontbood, h. ontboden> [ɔndbidə(n)] CZ. cz. przech.

bescheiden form.

een arts ontbieden

einen Arzt herbeirufen [o. kommen lassen]

iem bij zich ontbieden

jdn zu sich bestellen [o. bescheiden]

ont·bin·den <ontbond, h. ontbonden> [ɔndbɪndə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontbinden:

ontbinden (opheffen: huwelijk, parlement, vennootschap e.d.)

ontbinden (opheffen: contract)

rückgängig machen

ontbinden (opheffen: contract)

ontbinden (opheffen: huwelijk ook)

iem van zijn schuld ontbinden

jdn von seiner Schuld lossprechen [o. befreien]

een ontbindende voorwaarde jur.

eine auflösende [o. resolutive] Bedingung

2. ontbinden:

ontbinden wisk., nat.

in factoren ontbinden

in Faktoren zerlegen

3. ontbinden scheik.:

ontbindende krachten

zersetzende Kräfte l.mn.

ont·be·ren <ontbeerde, h. ontbeerd> [ɔndberə(n)] CZ. cz. przech.

iets moeten ontberen

auf etw B. verzichten müssen

ont·blo·ten <ontblootte, h. ontbloot> [ɔndblotə(n)] CZ. cz. przech.

ont·bre·ken <ontbrak, h. ontbroken> [ɔndbrekə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. ontbreken (niet aanwezig zijn):

het ontbreekt hem aan moed

es fehlt [o. mangelt] ihm an Mut

waar het aan ontbreekt is …

woran es fehlt, ist …

het aan niets laten ontbreken

es an nichts fehlen lassen

het ontbrak onze spelers aan hardheid

die Härte fehlte unseren Spielern

er ontbreekt geld (er is een tekort)

es fehlt [o. mangelt] an Geld

er ontbreekt geld (er is geld verdwenen)

es fehlt das Geld

2. ontbreken (personen):

ont·bijt [ɔndbɛit] RZ. r.n. geen l.mn.

Frühstück r.n.

aan het ontbijt zitten

beim Frühstück sitzen

bij het ontbijt koffie drinken

zum Frühstück Kaffee trinken

uit·bij·ten <beet uit, h. uitgebeten> [œydbɛitə(n)] CZ. cz. przech.

1. uitbijten:

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

uitbijten (door een bijtende stof verwijderen)

uitbijten (wond)

in een etsplaat uitgebeten lijnen

in eine Platte geätzte Linien

door zuur uitgebeten

von Säure zerfressen

2. uitbijten (met de tanden wegnemen uit):

(her)ausbeißen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontginnen (gronden):

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

ontginnen (exploiteren)

3. ontginnen przen.:

ont·gon·nen CZ.

ontgonnen 3. os. l.mn. cz. prz. van ontginnen

Zobacz też ontginnen

ont·gin·nen <ontgon, h. ontgonnen> [ɔntxɪnə(n)] CZ. cz. przech.

1. ontginnen (gronden):

2. ontginnen:

ontginnen (mijnen)

ontginnen (exploiteren)

3. ontginnen przen.:

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski