Tłumaczenia dla hasła „quesen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

he·sen CZ.

hesen 3. l.mn. l.poj. cz. prz. van hijsen¹, hijsen²

Zobacz też hijsen , hijsen

hij·sen² <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] CZ. cz. nieprzech. ((veel) drinken)

hijsen

bechern pot.

stevig hijsen

tüchtig bechern żart.

hij·sen¹ <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] CZ. cz. przech.

1. hijsen:

hijsen (naar boven trekken)

hochziehen

hijsen (vlag, zeil e.d.)

hissen

het anker hijsen

den Anker lichten

2. hijsen (met moeite naar boven brengen):

hijsen

hochhieven

zich uit een stoel hijsen

sich aus einem Stuhl hochwinden

dat hijs je niet

das schaffst du nicht

3. hijsen ((veel) drinken):

hijsen

saufen slang

bier hijsen

Bier saufen slang

pie·sen <pieste, h. gepiest> [pisə(n)] CZ. cz. nieprzech.

piesen

pinkeln

piesen

pieseln

buiten het potje piesen (overspel)

fremdgehen

buiten het potje piesen (iets ongeoorloofds doen)

über die Stränge schlagen

quil·ten <quiltte, h. gequilt> [kwɪltə(n)] CZ. cz. przech.

quilten

quilten

brie·sen <brieste, h. gebriest> [brisə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. briesen (wilde dieren):

briesen

brüllen

briesen van woede przen.

vor Wut schnauben

2. briesen (paarden):

briesen

schnauben

ge·he·sen CZ.

gehesen → hijsen¹, → hijsen²

Zobacz też hijsen , hijsen

hij·sen² <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] CZ. cz. nieprzech. ((veel) drinken)

hijsen

bechern pot.

stevig hijsen

tüchtig bechern żart.

hij·sen¹ <hees, h. gehesen> [hɛisə(n)] CZ. cz. przech.

1. hijsen:

hijsen (naar boven trekken)

hochziehen

hijsen (vlag, zeil e.d.)

hissen

het anker hijsen

den Anker lichten

2. hijsen (met moeite naar boven brengen):

hijsen

hochhieven

zich uit een stoel hijsen

sich aus einem Stuhl hochwinden

dat hijs je niet

das schaffst du nicht

3. hijsen ((veel) drinken):

hijsen

saufen slang

bier hijsen

Bier saufen slang

kles·sen¹ CZ. cz. przech.

klessen → kletsen¹

Zobacz też kletsen , kletsen

klet·sen² <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. kletsen ook pej.:

kletsen (praten)

schwatzen

kletsen (snel en onophoudelijk)

quasseln

kletsen (snel en onophoudelijk)

quatschen

kletsen (verraden)

plaudern

kletsen (verraden)

schwatzen

2. kletsen (onder elkaar babbelen):

kletsen

plaudern

kletsen

quatschen pot.

wij hebben gezellig gekletst

wir haben gemütlich geplaudert

3. kletsen (roddelen):

kletsen

klatschen

kletsen

tratschen pot.

er werd over hem gekletst

es wurde über ihn geklatscht

4. kletsen (onzin verkopen):

kletsen

labern

kletsen

schwafeln

kletsen

faseln

hij kletst maar wat

er labert doch nur

5. kletsen:

kletsen (het geluid ‘klets’ laten horen)

klatschen

kletsen (helder geluid)

platschen

klet·sen¹ <kletste, h. gekletst> [klɛtsə(n)] CZ. cz. przech.

1. kletsen (met een kletsend geluid werpen):

kletsen

klatschen

2. kletsen (hard gooien, slaan):

kletsen

klatschen

fles·sen <fleste, h. geflest> [flɛsə(n)] CZ. cz. przech.

1. flessen (afzetten):

flessen

neppen pot.

flessen

(um etw) prellen

2. flessen (bedotten):

flessen

beschummeln

flessen

verschaukeln

pres·sen <preste, h. geprest> [prɛsə(n)] CZ. cz. przech.

pressen

zwingen

iem tot iets pressen

jdn zu etw zwingen