Tłumaczenia dla hasła „rangekommen“ w niderlandzko » niemiecki słowniku

ran·ge·ren <rangeerde, h. gerangeerd> [rɑnʒerə(n)] CZ. cz. przech.

rangeren

rangieren

rang·num·mer <rangnummer|s> [rɑŋnʏmər] RZ. r.n.

rangnummer

Rangnummer r.ż.

rang·te·ken <rangteken|s> [rɑŋtekə(n)] RZ. r.n.

rangteken

Dienst(grad)abzeichen r.n.

rangteken

Rangabzeichen r.n.

ge·klom·men CZ.

geklommen volt. deelw. van klimmen

Zobacz też klimmen

klim·men <klom, h./i. geklommen> [klɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. klimmen:

klimmen (klauteren)

steigen

klimmen (met handen en voeten vooral)

klettern

in de pen klimmen przen.

zur Feder greifen

naar de top van een berg klimmen

zum Gipfel eines Berges emporsteigen [o. emporklettern]

op een toren klimmen

auf einen Turm steigen

2. klimmen (rijdend, fietsend):

klimmen

klettern

3. klimmen:

klimmen (omhoog gaan: water, vloed)

steigen

klimmen (omhoog gaan: zon)

emporsteigen

klimmen (omhoog gaan: weg)

ansteigen

4. klimmen (toenemen, vermeerderen):

klimmen

steigen

rang·or·de <rangorde|s, rangorde|n> [rɑŋɔrdə] RZ. r.ż.

rangorde

Rangordnung r.ż.

rangorde

Rangfolge r.ż.

rangorde

Reihenfolge r.ż.

ge·glom·men CZ.

geglommen volt. deelw. van glimmen

Zobacz też glimmen

glim·men <glom, h./i. geglommen> [ɣlɪmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. glimmen (gloeien):

glimmen

glimmen

de sterren glommen aan de hemel

die Sterne blinkten am Himmel

2. glimmen (blinken):

glimmen

glänzen

glimmen

blinken

de tafel glimt als een spiegel

der Tisch glänzt wie ein Spiegel

een glimmende jas

ein abgewetzter Mantel

de glimmende laarzen

die blanken Stiefel l.mn.

3. glimmen (schitteren):

glimmen

glänzen

glimmen

leuchten

zijn oogjes glommen van blijdschap

seine Augen leuchteten [o. glänzten] vor Freude

4. glimmen (zichtbaar genieten):

glimmen

strahlen

hij glimt van trots/plezier

er strahlt vor Stolz/Freude

ge·zwom·men CZ.

gezwommen volt. deelw. van zwemmen

Zobacz też zwemmen

zwem·men <zwom, h./i. gezwommen> [zwɛmə(n)] CZ. cz. nieprzech.

zwemmen

schwimmen

zwemmen (zich in water baden)

baden

iem/iets laten zwemmen przen.

sich nicht mehr um jdn/etw kümmern

verboden te zwemmen

Baden verboten

uit·gom·men <gomde uit, h. uitgegomd> [œytxɔmə(n)] CZ. cz. przech.

uitgommen

ausradieren

uitgommen

wegradieren

on·be·kom·merd <onbekommerde, onbekommerder, onbekommerdst> [ɔmbəkɔmərt] PRZYM.

onbekommerd

unbekümmert

onbekommerd

unbeschwert

onbekommerd

sorglos

af·kam·men <kamde af, h. afgekamd> [ɑfkɑmə(n)] CZ. cz. przech. przen.

afkammen

heruntermachen

afkammen lit., FILM, SZT.

verreißen

afkammen pot. (acteur)

herunterreißen

af·rem·men <remde af, h. afgeremd> [ɑfrɛmə(n)] CZ. cz. przech. (afzwakken)

afremmen

bremsen

afremmen

dämpfen

de feestvreugde afremmen

die Festfreude dämpfen

iem in zijn enthousiasme afremmen

jdn in seiner Begeisterung bremsen