Tłumaczenia dla hasła „enkelingen“ w niemiecko » niderlandzki słowniku

er·ˈklin·gen [-ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech. podn.

erklingen

opklinken

erklingen

weerklinken

ge·ˈlin·gen <gelang, gelungen> [gəˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

gelingen

(ge)lukken

gelingen

slagen

die Flucht gelang ihm nicht

hij slaagde niet in zijn vlucht

Ge·ˈlin·gen <Gelingens> [gəˈlɪŋən] RZ. r.n. kein l.mn.

Gelingen

het (wel)slagen

Gelingen

succes r.n.

auf ein gutes Gelingen!

op het welslagen [o. succes] !

ˈab·klin·gen CZ. cz. nieprzech. niereg. (schwinden, leiser werden)

abklingen

afnemen

abklingen

verminderen

der Streik klingt ab

de staking verloopt

ver·ˈklin·gen [fɛɐ̯ˈklɪŋən] CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. verklingen (langsam aufhören):

verklingen

verklinken

verklingen

wegsterven

verklingen

wegebben

2. verklingen przen. (nachlassen, langsam enden, vorbeigehen):

verklingen

voorbijgaan

ˈschlin·gen¹ <schlang, geschlungen> [ˈʃlɪŋən] CZ. cz. nieprzech. (fressen)

schlingen

schrokken

schlingen

(in)slikken

ˈaus·klin·gen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. ausklingen:

ausklingen

uitklinken

ausklingen

ten einde klinken

ausklingen

wegsterven

2. ausklingen podn. (enden, aufhören):

ausklingen

eindigen

ausklingen

ophouden

ˈmit·klin·gen CZ. cz. nieprzech. niereg.

mitklingen

meeklinken

mitklingen

doorklinken

mitklingen

tot uitdrukking komen

miss·ˈlin·gen <misslang, misslungen> [mɪsˈlɪŋən] CZ. cz. nieprzech.

misslingen

mislukken

misslingen

mislopen

er·ˈrin·gen [-ˈrɪŋən] CZ. cz. przech.

erringen

(met moeite [o. inspanning] ) verwerven [o. verkrijgen] [o. behalen] [o. bevechten]

einen Erfolg erringen

een succes behalen

be·ˈdin·gen¹ CZ. cz. przech.

1. bedingen (verlangen):

bedingen

(ver)eisen

bedingen

veronderstellen

2. bedingen (verursachen):

bedingen

veroorzaken

bedingen

teweegbrengen

bedingen

(met zich) meebrengen

das ist durch sein Alter bedingt

dat brengt zijn leeftijd mee

sein Verhalten ist psychologisch bedingt

zijn gedrag heeft een psychologische achtergrond

ver·ˈschlin·gen CZ. cz. przech. niereg.

1. verschlingen:

verschlingen

ineenstrengelen

verschlingen

verstrengelen

verschlingen

door elkaar slingeren

verschlungene Wege

kronkelwegen [o. kronkelpaden]

2. verschlingen:

verschlingen

verslinden

verschlingen

verzwelgen

ˈnach·klin·gen CZ. cz. nieprzech. niereg.

1. nachklingen:

nachklingen

naklinken

nachklingen

weerklinken

nachklingen

nagalmen

2. nachklingen przen.:

nachklingen

(blijven) nawerken

nachklingen

gevolgen [o. effect] hebben

ˈum·schlin·gen¹ CZ. cz. przech. niereg.

umschlingen

omslaan

umschlingen

omslingeren

ˈEn·kel·sohn RZ. r.m.

Enkelsohn

kleinzoon

ˈEn·kel·kind RZ. r.n.

Enkelkind

kleinkind r.n.

ˈab·rin·gen CZ. cz. przech. niereg.

abringen (abzwingen)

ontworstelen

abringen (sich abquälen)

afdwingen

dem Meer Land abringen

land aan de zee ontrukken