W Twojej przeglądarce jest wyłączona obsługa JavaScript. Jeśli obsługa JavaScript zostanie uaktywniona, będziesz miał możliwość korzystania z Trenera słownictwa PONS i innych funkcji.

niderlandzko » niemiecki

Tłumaczenia i wymowa enkelingen w niderlandzko » niemiecki słowniku

(Przełącz na niemiecko » niderlandzki)

Pokaż podsumowanie wszystkich trafnych wyników

en·ke·ling: rzeczownik
dren·ke·lin·ge: rzeczownik
en·kel·tje: rzeczownik
en·kel·spel: rzeczownik
dren·ke·ling: rzeczownik
kwe·ke·lin·ge: rzeczownik
be·din·gen: czasownik
be·zin·gen: czasownik
in·drin·gen: czasownik
mee·zin·gen: czasownik
ver·ste·ke·lin·ge: rzeczownik
en·kel·band: rzeczownik
en·kel·voud: rzeczownik
kron·ke·ling: rzeczownik
en·kel: rzeczownik
af·din·gen: czasownik
om·rin·gen: czasownik
sprin·gen: czasownik
be·dwin·gen: czasownik
af·dwin·gen: czasownik

Widzisz podobne wyniki: enkeling , drenkelinge , meezingen , indringen , bezingen , bedingen , kwekelinge , drenkeling , enkelspel , enkeltje , verstekelinge , Thüringen , opdringen , afdwingen , bedwingen , springen , omringen , afdingen , enkel , kronkeling , enkelvoud i enkelband

en·ke·ling <enkeling|en> [ɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

Einzelmensch r.m.

Einzelne(r) r.m.

slechts een enkeling weet dat

nur einige wenige wissen das

dren·ke·lin·ge RZ. r.ż.

drenkelinge forma żeńska od drenkeling

Zobacz też drenkeling

dren·ke·ling <drenkeling|en> [drɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

drenkeling (levend)

Ertrinkende(r) r.m.

drenkeling (dood)

Ertrunkene(r) r.m.

en·kel·tje <enkeltje|s> [ɛŋkəlcə] RZ. r.n.

einfache Fahrt r.ż.

einfache Fahrkarte r.ż.

en·kel·spel <enkelspel|en> [ɛŋkəlspɛl] RZ. r.n.

Einzel r.n.

Einzelspiel r.n.

dren·ke·ling <drenkeling|en> [drɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

drenkeling (levend)

Ertrinkende(r) r.m.

drenkeling (dood)

Ertrunkene(r) r.m.

kwe·ke·lin·ge RZ. r.ż.

kwekelinge forma żeńska od kwekeling

Zobacz też kwekeling

kwe·ke·ling <kwekeling|en> [kwekəlɪŋ] RZ. r.m.

1. kwekeling:

kwekeling (iem die tot een vak opgeleid wordt)

Schüler r.m.

kwekeling (student)

Student r.m.

2. kwekeling (student aan een pedagogische academie):

angehende(r) Lehrer r.m.

be·din·gen <bedong, h. bedongen> [bədɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

die prijzen kan men niet bedingen

diese Preise kann man nicht verlangen

het bedongen loon

der vereinbarte Lohn

be·zin·gen <bezong, h. bezongen> [bəzɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

in·drin·gen¹ <drong in, h. ingedrongen> [ɪndrɪŋə(n)] CZ. cz. przech. (indrijven)

(hinein)drängen in +B.

zij werden de sloot ingedrongen

sie wurden in den Graben (hinein)gedrängt

mee·zin·gen <zong mee, h. meegezongen> [mezɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

ver·ste·ke·lin·ge RZ. r.ż.

verstekelinge forma żeńska od verstekeling

Zobacz też verstekeling

ver·ste·ke·ling <verstekeling|en> [vərstekəlɪŋ] RZ. r.m.

verstekeling

blinde(r) Passagier r.m.

en·kel·band <enkelband|en> [ɛŋkəlbɑnt] RZ. r.m.

Sprunggelenksband r.n.

zijn enkelbanden scheuren

sich C. einen Bänderriss zuziehen

en·kel·voud <enkelvoud|en> [ɛŋkəlvɑut] RZ. r.n.

Einzahl r.ż.

kron·ke·ling <kronkeling|en> [krɔŋkəlɪŋ] RZ. r.ż.

kronkeling → kronkel

Zobacz też kronkel

kron·kel <kronkel|s> [krɔŋkəl] RZ. r.m.

kronkel (rivier, weg)

Schleife r.ż.

kronkel (rivier, weg)

Krümmung r.ż.

kronkel (touw, darm)

Schlinge r.ż.

een rare kronkel in zijn hersens hebben przen.

nicht ganz richtig im Kopf sein

en·kel¹ <enkel|s> [ɛŋkəl] RZ. r.m.

1. enkel (gewricht):

Knöchel r.m.

Fußgelenk r.n.

Fußknöchel r.m.

2. enkel:

enkel (enkele reis)

einfache Fahrt r.ż.

enkel (enkele reis)

einfache Fahrkarte r.ż.

enkel (bus, tram)

Einzelfahrschein r.m.

af·din·gen¹ <dong af, h. afgedongen> [ɑvdɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

om·rin·gen <omringde, h. omringd> [ɔmrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. omringen:

omringen (aan alle kanten omgeven)

omringen (mensen)

de gracht die het kasteel omringt

der Wassergraben, der das Schloss umgibt

de fans omringden de ster

die Fans umringten den Star

2. omringen przen. (voorvallen rondom iem, iets):

de gevaren die de jeugd in grote steden omringen

die Gefahren, die die Jugend in Großstädten umgeben

3. omringen (plaatsen om, omgeven):

iem met zorg omringen

jdn umsorgen [o. umhegen]

zij omringden hun steden met wallen

sie umgaben ihre Städte mit Wällen

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

1. springen (zich in de lucht verheffen):

ergens bovenop springen przen.

sich auf etw B. stürzen

ergens bovenop springen (zeer negatief vooral)

über etw B. herfallen

je kunt hoog of laag springen … przen.

und wenn du dich auf den Kopf stellst …

ergens in springen

in etw B. hineinspringen

ergens in springen przen.

in etw B. einsteigen

in een rijdende trein springen

auf einen fahrenden Zug springen

naar buiten springen

op de fiets springen

sich aufs Fahrrad schwingen

2. springen (het lichaam ruksgewijze opheffen):

staan te springen om weg te komen przen.

er brannte darauf, endlich wegzukommen

zitten te springen om iets przen.

etw dringend brauchen

zitten te springen op zijn stoel przen.

auf seinem Stuhl hin- und herrutschen

3. springen (zaken, zich met een ruk verplaatsen):

in het slot springen

dat springt in het oog przen.

das sticht ins Auge

vonken springen in het rond

Funken sprühen umher

de wijzer springt op de tien

der Zeiger rückt auf zehn

er is een knoop van mijn vest gesprongen

mir ist ein Knopf von der Weste abgerissen

4. springen (kaatsen):

5. springen (vloeistoffen):

de tranen sprongen hem in de ogen

die Tränen traten ihm in die Augen

het bloed sprong uit de wond

das Blut spritzte aus der Wunde

6. springen (uiteengedreven worden, barsten):

een brug in de lucht laten springen

eine Brücke in die Luft sprengen

op springen staan (boos zijn)

fast explodieren

op springen staan (haast hebben)

sehr in Eile sein

op springen staan (onderhandelingen, huwelijk, regering)

auf der Kippe stehen

een snaar is gesprongen

eine Saite ist gerissen

7. springen (scheuren krijgen):

mijn lippen zijn gesprongen

meine Lippen sind aufgesprungen

8. springen (uitsteken):

eruit springen przen.

eruit springen przen.

9. springen (bankroet gaan):

zusammenbrechen

platzen pot.

de bank laten springen

die Bank sprengen

de zaak staat op springen

das Geschäft steht kurz vor dem Zusammenbruch

be·dwin·gen <bedwong, h. bedwongen> [bədwɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. bedwingen (onderdrukken):

2. bedwingen (in bedwang houden):

zijn lachen niet kunnen bedwingen

das Lachen nicht unterdrücken können

zichzelf bedwingen

sich bezwingen [o. beherrschen]

af·dwin·gen <dwong af, h. afgedwongen> [ɑvdwɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. afdwingen (door dwang verkrijgen):

iem een bekentenis afdwingen

jdm ein Geständnis abringen

een beslissing afdwingen

eine Entscheidung erzwingen

de regering concessies afdwingen

der Regierung Zugeständnisse abringen

iem een geheim afdwingen

jdm ein Geheimnis entreißen

iem geld afdwingen

Geld von jdm erpressen

2. afdwingen (onvermijdelijk opwekken bij):

eerbied afdwingen

Ehrfurcht gebieten

de tegenstander hoogachting afdwingen

dem Gegner Achtung abgewinnen

met je houding dwing je respect af

mit deiner Haltung verschaffst du dir Respekt

Przeszukaj słownik

niderlandzki

Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski