niderlandzko » niemiecki

en·ke·ling <enkeling|en> [ɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

dren·ke·lin·ge RZ. r.ż.

drenkelinge forma żeńska od drenkeling

Zobacz też drenkeling

dren·ke·ling <drenkeling|en> [drɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

en·kel·tje <enkeltje|s> [ɛŋkəlcə] RZ. r.n.

en·kel·spel <enkelspel|en> [ɛŋkəlspɛl] RZ. r.n.

dren·ke·ling <drenkeling|en> [drɛŋkəlɪŋ] RZ. r.m.

kwe·ke·lin·ge RZ. r.ż.

kwekelinge forma żeńska od kwekeling

Zobacz też kwekeling

kwe·ke·ling <kwekeling|en> [kwekəlɪŋ] RZ. r.m.

2. kwekeling (student aan een pedagogische academie):

angehende(r) Lehrer r.m.

be·din·gen <bedong, h. bedongen> [bədɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

be·zin·gen <bezong, h. bezongen> [bəzɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

in·drin·gen1 <drong in, h. ingedrongen> [ɪndrɪŋə(n)] CZ. cz. przech. (indrijven)

mee·zin·gen <zong mee, h. meegezongen> [mezɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

ver·ste·ke·lin·ge RZ. r.ż.

verstekelinge forma żeńska od verstekeling

Zobacz też verstekeling

ver·ste·ke·ling <verstekeling|en> [vərstekəlɪŋ] RZ. r.m.

en·kel·band <enkelband|en> [ɛŋkəlbɑnt] RZ. r.m.

en·kel·voud <enkelvoud|en> [ɛŋkəlvɑut] RZ. r.n.

kron·ke·ling <kronkeling|en> [krɔŋkəlɪŋ] RZ. r.ż.

kronkeling → kronkel

Zobacz też kronkel

kron·kel <kronkel|s> [krɔŋkəl] RZ. r.m.

en·kel1 <enkel|s> [ɛŋkəl] RZ. r.m.

1. enkel (gewricht):

Knöchel r.m.
Fußgelenk r.n.

af·din·gen1 <dong af, h. afgedongen> [ɑvdɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

om·rin·gen <omringde, h. omringd> [ɔmrɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

2. omringen przen. (voorvallen rondom iem, iets):

sprin·gen <sprong, h./i. gesprongen> [sprɪŋə(n)] CZ. cz. nieprzech.

4. springen (kaatsen):

be·dwin·gen <bedwong, h. bedwongen> [bədwɪŋə(n)] CZ. cz. przech.

1. bedwingen (onderdrukken):


Interfejs: Deutsch | English | Español | Italiano | Polski