Tłumaczenia dla hasła „bucurie“ w niemiecko » polski słowniku

(Przełącz na polsko » niemiecki)

Curi̱e̱ <‑, ‑> [ky​ˈriː] RZ. r.n. PHYS

Curie (Maßeinheit)

kiur r.m.

bụcklig PRZYM. pot.

1. bucklig (mit Buckel versehen):

bucklig Person

garbaty

2. bucklig (uneben):

bucklig Straße

wyboisty

bucklig Fläche

nierówny

Kuri̱e̱ <‑, ‑n> [ˈkuːri̯ə] RZ. r.ż.

Kurie

kuria r.ż.

Fu̱rie <‑, ‑n> [ˈfuːri̯ə] RZ. r.ż.

1. Furie (Wut, römische Rachegöttin):

Furie

furia r.ż.

wie von Furien gejagt sprang er aus dem Bett

wyskoczył z łóżka jak oparzony pot.

sie gingen wie Furien aufeinander los

z furią ruszyli na siebie

2. Furie pej. (Frau):

Furie

jędza r.ż. pej. pot.

Furie

złośnica r.ż. pot.

schri̱e̱ [ʃriː] CZ. cz. nieprzech., cz. przech., cz. zwr.

schrie cz. prz. von schreien

Zobacz też schreien

I . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. nieprzech.

1. schreien:

schreien (laut rufen) (Mensch)

krzyczeć [f. dk. krzyknąć]

schreien (sehr laut)

wrzeszczeć [f. dk. wrzasnąć]

schreien (Baby)

płakać [f. dk. za‑]

er schrie vor Angst

[on] krzyczał ze strachu

die Menge schrie vor Begeisterung

tłum r.m. krzyczał z zachwytu

schreien wie am Spieß pot.

krzyczeć, jakby żywcem obdzierano ze skóry pot.

es war zum Schreien pot.

można było pęknąć ze śmiechu pot.

das schreit zum Himmel

to woła o pomstę do nieba

2. schreien (verlangen):

nach etw schreien

wołać o coś

nach etw schreien

domagać się czegoś

nach jdm schreien

wołać kogoś

nach jdm schreien

domagać się przyjścia kogoś [lub widzenia z kimś]

nach der Mutter schreien

głośno wołać matkę

um Hilfe schreien

wołać o pomoc

3. schreien:

schreien (einen Schrei ausstoßen) (Esel)

beczeć

schreien (Vogel)

skrzeczeć

schreien (Vogel)

krakać

schreien (Stier)

ryczeć

schreien (Kalb)

beczeć

II . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. przech. (ausrufen)

Hilfe schreien

wołać pomocy

III . schre̱i̱en <schreit, schrie, geschrie[e]n> [ˈʃraɪən] CZ. cz. zwr.

sich heiser schreien

ochrypnąć od krzyku